DISCLAIMER: This story is a work of
fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely
coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in
any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or
use this story in any manner without my permission.
Halata ang
kaba sa mga mata ni Amber ng makita ang buong barkada na nakatayo sa harap
namin. Para itong nawalan ng dugo literal na nagcrack ang lipstic nitong pulang
pula siguro sa sobrang kaba.
“Kahit
kailan talaga wala kang magawang maganda.” Ang wika ko sa kanya bago ako
pumunta sa panig ng mga kabigan ko.
Kita ko na
nagtitimpi si Rome na masapak o mapagbuhatan ng kamay si Amber. Nakakuyom ang
mga kamao nito at rinig ko ang mga ngipin nitong nanggigigil.
“Hindi ka
lang pala talaga maharot, mukhang pera ka pa!” Malakas na sabi ni Rome. Agad
itong hinawayan ni Carlo at Chad sa magkabilang braso.
Bakas ang
takot sa mga mata ni Amber. Siguro nasa isip nito ngayon na wala na syang lusot
at hindi na sya makakapagsinungaling pa kaya naman nagpalinga-linga ito at
aktong tatakas na nag biglang pigilan ito ni Mina sa pamamagitan ng pag hablot
ng mahaba nitong buhok.
“Tatakas kapang
malandi ka, ah.” Gamit ang boses nitong nanggigigil.
Nakaramdam
ako nang kaba at excitement sa mga mangyayari. Lalapit na sana ang gwardya nang
Coffee shop ng pigilan ito ni Tonet.
“Wag kang
makikialam dito manong guard kung ayaw mong masali.” Nagbabantang wika ni Tonet
rito. “It’s a girls fight so don’t dare interfere.”
Nagalarma
naman ang mga tao sa loob ng coffee shop na iyon. Ang ilan ay napanganga sa
ginawang paghablot ni Mina kay Amber habang ang ilan naman ay napatayo sa kani
kanilang lamesa at nakiusyoso.
“A gold
digger bitch like you should really have to learn some leason!” Ang malakas na
sabi ni Mina at binigyan si Amber nang nakakabinging sampal sa kaliwang mukha.
Napasigaw ito sa sakit at akmang gaganti nang sampal pero maagap na napigilan
ni Angela at sinabunutan ito.
“Mga walang
hiya kayo! Di kayo marunong lumaban ng patas! Mga probensyana!! Nag wawala
nitong sabi habang lumalaban ng sabunotan at samapalan sa dalawa.
“Awatin nyo
sila.” Ang narinig kong sabi nang isang costumer.
Na i-lock ni
Mina ang isang kamay nito sa likod habang ang isang kamay ay nakasabunot parin
sa buhok ni Amber.
“For
everyone’s sake. Baka akala nyo inaapi namin ang babaeng ito nagkakamali kayo!”
Pagsigaw na sabi ni Mina sa mga nanunuod. “This girl is a total bitch!”
Ibinaling pa nito sa kaliwa’t kanan ang mukha ni Amber para makita nito ang mga
nunuod.
“Nag panggap
itong na buntis ng kaibigan namin at pinagkaperahan nya!” Gusto talagang
ipahiya ni Mina si Amber sa mga tao. “And worst part ay sinira nya ang relasyon ng
kaibigan namin!” Nag gagalaiting dagdag wika ni Mina at muli itong sinabunutan.
Hindi makalaban si Amber dahil sa naka lock ang mga kamay nito wala itong
magawa kung hindi ang magsisigaw ng tulong.
Nakita kong
nagbulungan ang mga tao. Yung iba naman ay napasabi na “Ay bagay lang pala sa
kanya yan.”
“Walang hiya
kayo! I-dedemanda ko kayong mga hayop kayo!” Umiiyak nitong sabi.
“Di mag
demanda ka!” Sabay pinihit ito ni Mina paharap sa kanya at itinulak nang
pagkalakas lakas na dahilan ng pagkatumba nito. Halos kita na ang bra nito
dahil na napihit pababa ang suot nitong floral dress kaninag mag rambolan sila
nina Mina at Angela. Agad na pumatong si Mina rito.
“Ito para
kay Rome!” Isang malakas na sampal ang sunod na ginawa nito. “At ito naman para
kay Ace!” At muli pinaulanan ito ng magkasunod na sampal.
Tumayo ito.
Akala ko tapos na, pero nagkamali ako.
“At ito
naman para sa hindi mo pagpapatulog sa amin sa kakaplano kung pano ka namin
mahuhuli!” Sabi nito sabay bigay ng isang malakas na tadyak sa tagiliran ni
Amber na dahilan para mapaungol ito sa
sakit na tinamo.
“Baka akala
mo hanggang dito lang yan. You messed with the wrong group bitch, ihanda mo ang
sarili mo dahil magsasampa kami nang kaso sa pambla-blackmail mo kay Rome. We
still have the record from the bank at mga text messages mo kay Rome.”
Napanganga
lahat ng mga tao sa ginawa ni Mina. Yung iba ay lihim na natuwa may mangilan
ngilan na naawa para sa sinapit ni Amber pero dapat lang daw yon sa kanya.
“Ngayon
manong guard pwedi na kayong tumawag ng pulis at ipadampot nyo na ang basurang
yan.” Ang wika ni Tonet.
Nang
makalapit si Mina kay Rome ay ngumiti ito nang nakakagago at inilagay ang buhok
sa ayos.
“Hon, yung
bag ko?” Tulalang ibinigay ni Chad ang bag nito, hindi siguro makapaniwala sa
ipinamalas ng kasintahan nya pagdating sa rambolan.
“Now Rome,
okey na ang lahat si Ace nalang ang problema.” Sabi nito na tinatapik tapik pa
ang balikat nito.
Pagkabigla
at paghanga ang ibinalik na tingin ni Rome kay Mina. Halos kaming lahat ay
nabigla sa pagkaamasona nito. Nakangising nakakagoga naman si Angela at Tonet
habang kaming mga lalaki ay bakas sa mukha ang takot rito. Kakaibang Mina ang
nakita namin kanina habang nakikipag rambolan ito kay Amber parang may sanib
lang.
“Pre, kung
ako sayo wag kang gagawa nang kalokohan paniguradong tigok ka.” Nagbibirong
bulong ni Carlo kay Chad.
“Tara na
guys, kailangan ko pang mag pamanicure ulit bago pumunta sa presinto mukhang
nasira yung nails ko.” Maarte nitong sabi sabay talikod at tinungo ang kotse.
Nagtawanan
ang mga nakarinig pati kami ay natawa habang si Amber ay tinutulungan ng
gwardya na tumayo. Iyak parin ito nang iyak nagpapaawa sa mga tao pero walang
itong nakuhang tugon dahil nang makatalikod si Mina ay isa isa na itong umalis
at bumalik sa kaninang ginagawa nila na parang wala lang nangyari hindi manlang
ito binigyan ng pansin o kinumusta manlang kung may nabali bang buto rito.
Ipinatawag
nga kami sa presinto nandoon ang Tita ni Amber na kumukupkop rito. Nung una ay
galit na galit ito kay Mina talak ng talak, pero hindi nagpatalo si Mina rito.
Nang malaman ang ginawa nang kanyang pamangkin kay Rome ay nakaramdam ito nang
hiya at pinagsasampal pa si Amber sa perwisyong naidinulot nito. Nalaman din
namin na ipinatapon pala si Amber ng mga magulang nya dahil sa mga
katarantadahang ginawa nito sa Manila kaya pala dina ito nabalik doon.
Hindi rin
nag tagal ay dumating ang mga magulang ni Rome. Bakas sa mga mukha nito ang
pagaalala, hindi pala nila inakala na ganun kalaki ang problema nang anak nila
iniisip kasi nilang may simpleng tampuhan lang ito at si Ace.
Naayos ang
problema sa pakikiusap narin ang Tita ni Amber na wag na itong kasuhan at
nangako itong babayaran ang halagang naibigay ni Rome dito pati na rin ang
perwisyong naidulot ng kanyang pamangkin. Hindi makatingin si Amber ng deretso
sa amin sa sobrang hiya at pasa sa mukha.
“Ang galing
mo talaga besh! Panalong panalo ang ginawa mo!” Nagtititiling sambit ni Angela.
Nasa bahay
kami ngayon at nagcecelebrate dahil sa wakas natapos na rin ang problema ni
Rome kay Amber.
“Naman!
Sanay ako sa mga ganyan, sayang pagkablack belter ko!” Proud nitong sabi na sinabayan
pa nang tawang pangkontrabida lang.
“Hon, next
time naman kong may plano kang makipagaway pwedi sa hindi mataong lugar?”
Nagaalalang sabi ni Chad.
“Hay naku
hon, okey na rin yon minsan lang naman, exposure narin yon paniguradong marami
akong friend request sa fb bukas at tagged pictures.” At humalakhak nanaman
ito.
“Hoy Rome,
bakit sambakol nanaman ang hitchura mo?” Pagpansin nito kay Rome kahit puno pa
ang bibig nito ng pizza.
Nag buntong
hininga muna ito bago sumagot.
“Tinatawagan
ko si Ace pero ayaw paring sumagot. Ito na ang pinakamatagal naming away sa
nagdaang mga buwan.” Malungkot nitong sabi.
“Relax tol,
kausap na ni Dorwin yon ngayon malay mo kasama na nun si Ace paguwi nya.”
Nakangisi kong sabi.
Bigla namang
nagliwanag ang mukha nito mabilisan itong tumayo at tinungo ang pintuan.
“San ka
pupunta?” Magkasabay na Tanong ni Carlo at Tonet.
“Bibili nang
peace offering!” Magiliw nitong sagot.
“Wala ka
namang dalang sasakyan, ah!” Pam basag naman ni Chad.
Napakamot
naman ang hunghang sa kanyang ulo.
“Ito oh,
sabay hagis ng susi nito kay Rome. Galingan mo pagpili tol, alam mo namang
choosy ang syota mo.” Tatawa-tawang sabi ni Chad na sinangayunan naming lahat.
Mga ilang
oras din ang itinigal at nakabalik na si Rome sa amin. May dala itong human
size na teddy bear mula sa blue magic. Wala itong kaalam alam na nagtatago na
si Ace sa kwarto namin ni Dorwin. Naikwento na namin kay Ace ang mga nangyari
nakatulong ng malaki ang ginawang pakikipagusap ni Dorwin para mabuksan ang
isip nito.
“Lang ya!
Mas malaki pa ata yan kay Ace, ah!” Buska ni Angela.
“Inggit
kalang! Syempre para sa wifey ko to kaya dapat malaki!” Nakangisi nitong tugon
at inilapag sa center table ang malaking teddy bear na kulay puti.
“Ginawa mo
namang babae si Ace. Pustahan tayo di magugustuhan ni Ace yan.” Dagdag
pangaalaska naman ni Tonet.
“Akala nyo
lang yon.” Pambabaliwala nito sa pangiinis ng dalawa.
Sakto namang
pababa na si Dorwin galing sa kwarto para itago si Ace. Ideya iyon ni Tonet ang
surpresahin si Rome.
“Kuya asan
si Ace?” Bumalik ang lungkot nito na lihim kong ikinatawa.
“Ewan,
Hanapin mo.” Maangmaangan nitong tugon.
“Akala ko
kasama mo sya.” Malungkot nitong sabi.
“Kaya nga
pinapahanap sayo, eh!” Sabay sabay naming sabi na sinamahan pa nang paghalakhak
ni Carlo.
Napatingin
it okay Dorwin na may pagtataka. Ibinaling naman nito ang tingin sa kwarto agad
itong nakuha ni Rome at mabilis pa sa hangin na pinulot ang teddy bear na
binili nya at mabilisang pinuntahan ang kwarto.
“Hoy! Wag
kayong gagawa nang kahalayan kapapalit ko lang ng bed sheet!” Ang natatawa kong
singhal rito.
“So tuloy ba
tayo sa session mamaya?” Tanong ni Carlo sa amin.
“Aba dapat
lang!” Magkakasabay na tugon ng mga babae.
“Kayo nalang
muna tol, may birthday kaming pupuntahan ni Dorwin, eh.” Wika ko sa kanila.
“Okey lang
naman kong hindi ka sumama.” Wika nito.
Napatingin
sa akin ang mga kaibigan ko na may pamimilit sa mga mata nila.
“Nangako ako
sayo na sasamahan kita.” Tugon ko kay Dorwin.
“Susunod nalang kami pag napaaga kami ng uwi.” Sabi ko naman sa mga
kaibigan ko.
Halata sa
kanila ang disappointment pero gusto ko talagang samahan si Dorwin. Malaki laki
na kasi ang utang ko rito nung mga araw na nagkaproblema sina Rome at Ace.
Ramdam ko na kahit hindi ito nag rereact o nagsasalita ay may tampo na ito sa
akin.
“YES!!” Ang malakas na sigaw ni Rome na ngayon ay magkahawak kamay na ni Ace pababa nang hagdanan.
-------------------
Kinakagabihan
ay nagpunta na nga kami sa birthday ni Brian. Hindi ako tinantanan ng mga
kaibigan ko lalo na si Ace pinipilit nila akong humabol. Naiintindihan ko naman
sila dahil sa mga nagdaang sabado hindi kami ma kompleto kung hindi si Rome ang
absent ay si Ace naman.
Hindi naman
boring kainuman at kabangkaan ang mga kaibigan ni Dorwin kaso naaasiwa parin
talaga ako kay Niel kakaiba kasi ang mga tingin nito sa akin parang may halo
nang pagkaingit kahit maganda naman ang girlfriend nito. Sa minsan naming
maginuman na hindi nito kasama ang girlfriend nya ay sinubukan nitong kausapin
si Dorwin pero hindi sya binigyan ng pagkakataon.
Katulad ng
mga kaibigan ko makukulit at ma kwela rin ang mga kaibigan ni Dorwin. Yung iba
ay may mga trabaho na habang yung iba naman ay may sarili nang negosyo. A
perfect circle of friend, yon ang unang nasabi ko sa aking sarili nung makita
ko silang buo. Lahat successful at hindi uso sa mga ito ang magyabang very down
to earth kung baga.
“Mga pare
buti naman at nakapunta kayo.” Ang bati ni Brian sa amin.
“Happy
birthday pare tumatanda kana.” Biro kong bati rito.
“Hindi pa
naman, ako nga ang pinaka bata sa aming lahat eh.” Tatawa-tawa nitong sabi.
“Tara na sa loob sa wakas kompleto ang barkada. Puro kasi drawing itong si
Dorwin ayaw magpakita porket may ibinahay na.” Dagdag biro pa nito.
“Sira! Busy
lang talaga ako.” Tugon naman nito.
Kung baga sa
amin si Brian ang Angela. Palabiro ito at makwento hindi ka mabobored na ka
inuman ang isang to. Sabi ni Dorwin si Brian ang huling taong pumasok sa grupo
nila nung college at simula nung masali ito sa kanila naging masaya na raw ang
barkadahan hindi na puro seryoso.
Pumasok kami
sa loob nang bahay. Sobrang lakas ng sound house party kung house party wala
ang parents ni Brian nasa ibang bansa at doon nag tratrabaho ang mga magulang
nito. May isa itong kapatid na babae pero nakapag asawa na at may sarili nang
bahay kaya mga katulong lang ang kasama nito.
“The late
comers! Tagayan na yan!” Bungad sa amin ni Vincent. Isa rin itong kabarkada ni
Dorwin na isa ring Engineer. Nakilala ni Dorwin ang mga ito nung nagaaral pa
sya nang political science bago mag proceed ng law.
“Akala namin
di na kayo darating Dorbs.” Sabi ni Alexa girlfriend ni Chuckie.
“Been busy
for the past days kaya di ako makapunta sa inuman.” Nakangiting tugon nito.
“Ayon naman
pala, busy sa lovelife kayo naman intindihin nyo tigang, eh.” Sabat naman ni
Chuckie na tinawanan lang namin.
“Pareng Red,
wala kang excuse ngayon, magiinuman tayo hanggang bukas nang gabi.” Nakangising
wika ni Brian.
“Oo nga lagi
nalang kayong tumatakas na dalawa.” Si Pauline ang fiancĂ© ni Niel.
Ngiti lang
ang isinagot ko sa mga ito. Ayaw kong lumabas na feeling close sa kanila lalo’t
nakatingin nanaman sa akin si Niel.
“Di nyo ba
kami papakainin muna?” Reklamo ni Dorwin sa mga ito.
“Teka lang
samahan ko muna silang kumuha nang pagkain.” At iginaya na nga kami ni Brian sa
buffet table para kumuha nang pagkain. Nang matapos ay bumalik din kami sa
umpukan.
Usapan
tungkol sa mga trabaho nila ang sumunod na nangyari. Ngingiti ngiti lang akong
nakikinig sa mga ito at paminsan minsan sumasabay sa mga tanong para hindi
naman sabihin na hindi ako nageenjoy o others ako.
“Red, I was
been at your bar last last week with my friends and I met four of your friends.
I think if I remember it correctly their names was Antonet, Mina, Carlo and
Chad?” Ang biglang sabi ni Alexa. “It
was my 1st time na pumunta doon and the girl Antonet, she was so
nice when I told her na I know you and Dorwin binigyan kami ng discount.”
Magiliw nitong pagkukwento.
“Mabait
talaga yung mga yon.” Pagsangayon ko sa kanya na sinamahan ko pa nang ngiti
nakakaproud kasing malaman na naging mabuti ang trato nila sa kaibigan ni
Dorwin.
“Na kwento
rin nya sa akin na Dorwin’s cousin is one of the owners” Pagpapatuloy nito sa pakikipagusap
sa akin.
“Si Ace.
Yeah isa sya sa amin.” Nakangiti kong tugon.
“Guys we
really have to check the place out sobrang galing ng band na nagpeperform doon
and ang babait ng mga kaibigan ni Red.” Nabigla naman ako sa pagaadvertise
nito. Iba kasi ang hilig nang mga barkada ni Dorwin mas gusto nila ang maiingay
na lugar like disco bars.
“Sure! Next
week ano guys game?” Pagsangayon naman ni Chuckie sa nobya nito.
“Game!”
Sabay sabay nilang sabi. “Kelan ba ang acoustic night nyo Red?” Dagdag pang
tanong ni Vincent.
“Friday and
Saturday.” Matipid kong sagot dala nang hiya ewan ko ba siguro natatakot ako
laki kasi nang expectations nila pagdating sa mga gimikan.
“Wag kang
magalala magugustohan nila doon.” Bulong sa akin ni DOrwin maharil napansin
nito ang pagiging uneasy ko tango ang isinagot ko rito sabay bigay ng pilit na
ngiti.
“Great! Sa
Saturday nalang tayo pumunta doon.” Wika ni Alexa na sinangyunan naman ng
lahat.
Habang
lumalalim ang gabi at medyo may mga tama na ay nagiging seryoso na ang usapan.
Mga problema sa trabaho hangang sa dumating sa lovelife ang topic. Hindi ako
nakaiwas sa mga panguusisa nila tungkol sa amin ni Dorwin.
“Kayo Red,
kumusta naman kayo ni Dorbs?” Tanong sa akin ni Brian.
Hindi pa man
ako nakakasagot ay biglang nag salita si Niel.
“CR lang
ako.” Pagpapaalam nito sa malamig na tono.
“Ano
problema nun?” Wika ni Chuckie nang makaalis ito.
Kibit
balikat lang ang isinagot nang lahat. Maski ang girlfriend nito ay nagtaka sa
biglaan nitong pagpapalit ng mood.
“Pasensya
kana Red sa isang yon may sumpong baka pagod sa trabaho.” Pagpapaumanhin ng
girlfriend nito.
Ngiti ang
isinagot ko rito. Nagpatuloy ang usapan hanggang sa bumalik si Niel. Si Dorwin
naman ang nagpaalam na gagamit ng CR at nang makaalis na ito ay biglang
nagpaalam ulit si Niel na may nakalimutan ito. Hindi ko iyon pinansin dahil
abala ako sa pakikipagusap kay Brian. Ilang minuto na ang lumipas pero hindi pa
rin nakakabalik si Dorwin kaya napagpasyahan ko itong sundan tutal naiihi na
rin ako.
“Sabihin mo
lang na mahal mo pa ako at hindi ko ipagpapatuloy ang kasal namin ni Pauline.
Mahal pa rin kita Dorbs and it pains me seeing you with somebody else.” Ang
narinig kong sabi ni Niel nang mapadaan ako sa study room nila Brian.
“Nahihibang
kana ba? Malapit na ang kasal mo Niel, kalimutan na natin kong ano mang
namagitan sa atin noon.” May diin na sabi ni Dorwin.
Nanatili
lang akong nakasilip sa nakauwang na pintuan. Kita kong umiiyak na si Niel
habang nakahawak sa magkabilang braso ni Dorwin.
“Wala akong
pakialam! Ikaw ang mahal ko! Alam kong mahal mo pa rin ako Dorbs please give me
one more chance this time ipaglalaban ko ang relasyon natin.” Nagsusumamo
nitong sabi.
“Mahal ko si
Red at mahal nya ako.” Ang tila nahihirapan nitong tugon.
“Mas mahal
mo nararamdaman ko yon.” Sigurado nitong sabi.
Hindi
nakasagot si Dorwin. Para akong sinasaksak dahil ang buong akala ko tuluyan na
nyang nakalimutan si Niel sa loob ng pitong buwan naming pagsasama. Nanatili
akong nakikinig kahit alam kong masasaktan ako gusto kong marinig kong ano ang
sasabihin ni Dorwin.
“Hindi na
mahalaga yon. Natutunan ko na ring mahalin si Red at may Pauline kana.” Ang
sabi nito at akmang tatalikod na pero maagap syang nahawakan ni Niel.
“Hihiwalayan
ko si Pauline and I will do everything to win you back. Ikaw ang mahal ko at
ikaw ang gusto kong makasama habang buhay.” At bigla nitong hinihalikan si
Dorwin.
Di ko na
nakayanan ang nakikita ko kaya mabilisan kong tinungo ang CR. Hindi ko alam
kong ano ang gagawin ko. Wala akong maisip na magiging reaksyon sa mga
nasaksihan ko. Kung magagalit ba ako kay Dorwin o ano.
Nakaramdam
ako nang panhihinayang at pagkasawi. Paano kong magkabalikan sila? Paano kong
iwan ako ni Dorwin ano ang gagawin ko mapipigilan ko ba sya? Mga katanungan na
pinilit kong hanapan ng sagot pero wala akong maisip. Idinaan ko nalang sa
paghihilamos umaasang makakatulong itong maibsan ang sakit na nararamdaman ko
ngayon.
Nagpasya
akong bumalik sa umpukan at isang tabi ang mga bumabagabang sa akin. Hindi ko
ipapaalam kay Dorwin ang mga narinig ko. Napagdesisyunan kong hindi ako basta
basta nalang susuko gagawin ko ang hindi ko nagawa noon kay Ace, lalaban ako.
“San ka
galing?” Tanong ni Dorwin sa akin ng makabalik ako sa umpukan.
“Nag CR,
kaso nawala ako eh kaya natagalan.” Nakangiti kong sagot rito.
Kita kong titig na titig sa amin ni Niel sinadya ko na talagang hayagang maglambing sa harap nila. Nariyan ang bubulungan ko si Dorwin na mahal ko sya at di ko kayang mawala sya sa akin, ang pag-gap ng mga kamay nito at ipatong sa hita ko. Lahat ng pwedi kong magawa para lang maiparamdam rito kung gaano sya kahalaga sa akin.
Bakas sa
mukha nito ang pagtataka. Hindi kasi ito sanay na naglalambing ako sa kanya sa
harap ng mga kaibigan nya at sa mga kaibigan ko pag nasa labas kasi kami para
lang kaming magkaibigan kung magturingan. Nakakapaglambing lang ako sa kanya
kong nasa bahay kami o kung kaming dalawa lang.
“Paano pare,
kita kits nalang tayo sa Sabado?” Ang wika ni Brian, nasa labas na kami para
umuwi.
“Sige pare,
aasahan ko kayo sa sabado.” Nakangiti kong tugon rito.
Gusto pa ni
Dorwin na dumaan kami sa bar pero sabi ko sa kanya na dumeritso nalang kami
nang uwi. Binigyan ko ito nang pilyong ngiti na nakuha naman agad nito dahilan
para matawa ito at sumangyon narin.
Kung kailangang araw-araw at
gabi-gabi kong iparamdam sayo na mahal kita gagawin ko makuha ko lang ng buo ang puso mo. Ang sabi ko sa aking isip habang
nagmamaneho at tinatahak ang daan pauwi sabay gap nang kamay nito.
Itutuloy:
No comments:
Post a Comment