ANNOUNCEMENT

Kamusta po? ^_^ Atin pong i-welcome ang ating mga new authors sa blog!! ^_^ Andyan po si Sean Christopher Bautista, patryckjr, iamDaRKDreaMeR, Giefe Carvajal, Steffano, Andrey, Jace ofcards, Caleb Uriel Tan, at si Lawfer. Para po sa mga interesado maging author din po. Pls email me po sa kenji.ohya@yahoo.com. Maraming salamat po! ^_^


Nilipat ko na po ang chatbox sa "Kamustahan ^_^" tab po. :)


Guys!! Let us all welcome our newest Admin!! Welcome Admin Tommy Cassanova!! ^_^

Monday, October 29, 2012

Buhay Hayskul: One








Hindi ko po alam kung ano napasok sa isip ko at bigla na lamang akong nagka interesadong
gumawa ng ganitong istorya. May pagka HORROR at MYSTERY kasi ito. Gusto ko rin kasing maiba na naman. At dahil nga sa FIRST TIME. Baka ma disappoint ko po kayo sa expectation ninyo. Dahil na rin hindi pa ako sanay eh. L Sensya na. Pero maipapangako ko pong mas gagandahan ko ito sa mga next chapters. 

Kaya kung may reaction ka or maipapayo sa akin o gusto mo ako maging boyfriend. CHOS! Sabihin
mo nalang sa akin. Wag kang matakot hindi kita kakainin J



 CHAPTER 1:  PUPPY LOVE





Malakas pala ang ulan nang ito ay aking tignan sa labas ng bintana.
Masyadong madilim ang langit at isang kidlat mismo ang pumukaw sa aming klase.
Dito ay nagsi-ingayan ang mga kaklase ko na para bang ngayon lang nakakita ng kidlat.
Estudyante nga ba naman.
Nagiging ignorante kapag andiyan ang mga malalapit na kaibigan.

Sinuot ko nalang ang aking earphone dahil sa wala akong magawa.
Habang ang mga kaklase ko ay nagsisimula nang mag ingay.
Tinignan ko muli ang labas ng bintana.
At nakaramdam ako ng pagka antok.
Iinilagay ko ang aking galanggalangan sa aking silya para makaidlip.
Dito ay nakatulog pala ako.
Na hindi ko na namalayan.

KRINGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG!
Boysit naman oh!
Kung kailan ako nakatulog doon pa nag bell.
Minulat ko ang aking mga mata para mai-ayos ko na ang aking sarili sa pag-uwi.
Tinignan ko ang aking cellphone.
May dalawa pala akong mensahe galing sa kuya ko.
Hindi ko muna pinansin iyon.
Dahil sa wala akong ganang basahin.
Tinugtog ko muli ang musika sa aking cell phone.

Tatayo na sana ako ng biglang may umakbay sa akin.
Kaya nilingon ko kung sino ito.
Sa pag angat ko ng aking ulo ay bigla akong nainis sa aking nakita.
Ang makulit ko na kaklase na naman.
Kaya inalis ko ang kanyang kamay sa balikat ko para makatayo.
Binilisan ko rin ang aking paglakad nang sa ganun ay hindi ako masundan ng letseng ito.
Binuksan ko ang pintuan ng aming silid aralan.
At agarang tumakbo.


Nakalabas na ako sa tarangkahan ng aming skwelahan na nakangiti.
Mabuti naman yata na hindi ako sinundan ng aking makulit na kaklase.
Pumara ako ng jeep papunta sa mall dahil meron pa ako bibilhin.
Sa dalawampung minuto ay naging mabilis lang naman ang pangyayari.
Dahil hindi naman marami ang binili ko.

Magdidilim na ang kalangitan.
Ng ako ay bumababa sa jeep na aking sinakyan.
Lalakarin ko lang naman ang bahay.
Kaya binilisan ko nalang ang paglalakad.
Nakalagay pa rin ang aking earphone sa aking tenga.
Ng ako ay nasa kalagitnaan ng aking paglalakad.
Nakaramdam ako na parang may tao sa aking paligid.

Lumingon ako sa aking likod.
Wala namang tao.
Tinignan ko ang aking kaliwa at kanan.
Wala rin.
Tanging mga halaman lamang ang aking nakikita.
Pinagpatuloy ko na lamang ang aking paglalakad.
Minsan ay sinasabayan ko ang tugtog sa aking cellphone sa pagkanta.
Para maaliw ako kunti.
Pero andiyan na naman ang pakiramdam ko.
Tumigil ako bigla para siguraduhin kung may tao bang sumusunod sa akin.
Lumingon ako sa likod muli.
Walang tao.
Tumigin ako sa kaliwa, mga halaman lang.
Tumigin ako sa kanan.
Dito ay may narinig akong boses.
Kaya tinanggal ko ang aking earphone sa magkabila kong tenga.
Dito ay nakarinig ako ng bulong-bulongan.

Hindi ko maintindihan kaya nilapit ko ang aking sarili sa may kanan.
Dahan dahan akong naglakad pati na rin ang aking ulo ay dahan dahan kong inilapit.
Biglang tumigil ang bulong na aking narinig.
At sa isang iglap!

“BULAAAAGA!”
“AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHH”

“HAHAHA!”

Nakita ko ang aking makulit na kaklase.
Na ginulat lamang ako na aking ikinagulat at itinakot naman sobra.
Nakatawa siyang hawak ang kanyang tiyan.
Kaya isang sampal tuloy ang aking iginawad sa kanya.
Pero nakatawa pa rin siya matapos matabingi ko ang kanyang ulo.

“HAHAHA! Nakakatawa naman iyong mukha mo Louie.”

“At nakuha mo pa talaga akong pagtawanan. Alam mo bang muntik na ako mamatay sa gulat!”

“Hindi kaya nga nag sample ako sayo eh, para malaman ko hehe.”
“Puro ka nalang kalokohan maiwan ka na nga,”

Hindi ko na inaksaya ng oras ang makulit na ito.
Agad akong naglakad papauwi sa amin.
Wala pa mang limang lakad ko sa aking paa ay bigla nalang niya akong niyakap.
Dito ay huminto rin ako.
Para pabayaan siya sa kanyang pagyakap.

“Bakit hindi mo ako hinintay kanina Babe?”
“Malay ko bang magpapahintay ka JOSEPH!”
“Kainis ka naman eh.”
“Inakbayan mo kasi ako kanina eh.”
“Tapos?”
“Alam mo naman siguro na nahahalata na nila ang relasyon na mayroon tayo Joseph?”
“Paki-alam ba nila, saka bakit mo ako tinatawag na Joseph dapat nga babe kasi tayo lang nandito.”
“Iyon lang naman pala, paumanhin po nakalimutan ko BABE.”
“Labas naman sa ilong mo eh”
“Hindi no.”
“Lumalaki ang ilong mo eh” sabay pisil sa ilong ko.
“Ayan ka na naman inaasar mo na naman ako.”
Humarap ako sa kanya para mayakap ko din siya.
“I love you.”
“I love you too Joseph este babe pala hehe.”

Pinapasok ko muna siya sa bahay matapos niya akong samahan pauwi.
Gusto ko munang masulit ang ganitong senaryo bago siya umuwi.
Dumiretso kami agad sa aming hardin.
At umupo muna kami sa may upuan na nasa dulo lamang.
Nag-usap kami sa mga bagay bagay.
Tinanong niya kung ano ang binili ko kanina sa mall.
Ano ang kinain ko sa lunch.
Musta ang kalagayan ko.
Maayos na ba ako sa lagnat ko kahapon.
May nararamdaman ba akong masama kanina hanggang ngayon.
Musta ang pag-aaral ko.
Mga katanungan para humaba ang usapan namin.
Nang naubusan kami ng pag-uusapan.
Ay hinawakan niya ang aking mukha.
Sa pamamagitan ng kanyang daliri ay hinahaplos niya ito.

Joseph sana hindi ka mawala sa akin.
Joseph mahal na mahal kita.
Ikaw lamang ang dahilan kung bakit mas ganado akong mag-aral.
At sa iyo ko lamang naramdaman ang pagiging maligaya sa pag-ibig.
Hindi ko hahayaang masira ang ating relasyon.
Kahit sabi nila na puppy love daw ang ganitong klaseng relasyon na meron tayo.
Ay naniniwala akong tunay na pagmamahal ito.

Iyon ang gusto kong sabihin sa kanya.
Pero wala pa akong sapat na lakas na sabihin ito.
Balang araw ay masasabi ko rin sa kanya ang mga linyang iyan.

Inangat ko ang aking ulo kasabay ang paglapit sa labi ko sa labi niya.
Inilapit naman niya ang kanyang labi.
Para masalubong ang labi ko.
Nang maglapat na ang aming labi ay sinimulan na niyang pasukin ang dila niya sa loob ng labi ko.
Naghalikan kami ng padahan dahan.
At dinamdam ang lasap ng aming mga labi.
Nang masiguro niyang natagpuan ang aking dila ay sinipsip niya ito.
Limang minuto kaming ganun nang yayain ko siya sa loob.
Dahil gusto kong maipagpatuloy ang halikan naming iyon sa kwarto ko.
Nag dahilan lamang ako sa mga magulang ko ng nakita nila ito ay tuturoan niya ako sa math subject.
Pagkalock ko sa aking kwarto ay niyakap na niya ako ng mahigpit.
At inihiga sa aking kama.
Dinilaan niya ang aking tenga.
Pagkatapos ay ang aking leeg na nagpakiliti sa akin.
Hindi na ako nakapaghintay ay dali dali kong hinubad ang kanyang polo pati na rin ang kanyang t-shirt.
Hinubad rin naman niya ang sa akin.
Awtomatikong sinipsip niya ang aking utong.
Kaya sinabunot ko ang kanyang buhok.

“Shit Jospeh! I love you.”

Pumikit ako sa sarap na aking naramdaman.
At dito ay pinagpatuloy namin ang aming pagniniig. 

No comments:

Post a Comment