Ang Mang-Aagaw 12

Akda ni: Rovi Yuno/ Unbroken

Facebook: Rovi Yuno

Twitter: @roviyuno

Blog: http://strangersandunbrokenangels.blogspot.com/

Paunawa:Ang kwentong ito ay naglalaman ng mga eksenang di angkop sa mga mambabasang walang sapat na pang-unawa. Please refrain from reading if you are sensitive to sex and violence. :)

D.O.S.E

“Huhubaran mo ba ako? O ako ang maghuhubad ng damit ko sa harap mo?”

Napalunok si Roj.

“A-ahhh..”

* * *

Philip looked at Roj. Napangiti ito ng makita nyang nagpapawis ito. Alam nya na tensyonado ang kanyang bestfriend. Alam rin nya na naapektuhan sa kanya ito.

“A-ahh.”

“Anong ahh Roj? I said hubaran mo ako.”

There's authority in his tone.

“Ba-bakit kita huhubaran?”

“Just do it.”

Muling ibinagsak ni Philip ang kanyang katawan sa kama. Ibinuka nya ang kanyang mga hita, wari ba'y inaaya si Roj na tanggalin ang kupas na maong na suot nito. Kita rin ni Roj ang pagtitig sa kanya ni Philip. He sensed vulberability and longing in his eyes. Alam rin nito na pinapasakay sya ng kanyang matalik na kaibigan.

Roj smiled.

You want to play? Let's see who plays better. Roj thought.

Marahang tumabi si Roj kay Philip sa kama. Napangiti si Philip. Kinuha nito ang kamay ng isa at marahang pinisil ito.

“Sabi na nga ba di mo ako matitiis eh.”

Mas naiging malambing ang tono nito. Napangiti nalang si Roj sa inasal ng kaibigan.

“Oo. Ikaw lang naman ang nakakatiis sa ating dalawa eh,” pabiro nitong sabi.

Dahil na rin sa hawak na ni Philip ang kamay ni Roj, naging madali para rito ang hatakin ito papalapit sa kanya. He then pulled him quickly na tunay ngang kinagulat ng huli. Napahiga na rin ito sa dibdib ni Philip. Roj felt so hot feeling Philip's hot body.

“Anong ako ang nakakatiis? Ikaw diba?” pabulong na sabi ni Philip.

The way Philip sounded turned Roj on. His voice was very husky then. Dahil na rin siguro sa puyat at pagod na nararamdaman nito. Marahan nyang inangat ang ulong nakadikit sa dibdib ni Philip. Nakita nya kung gaano ito kadesperado sa kanya. Maybe it's just me pero noong panahon na yun ay naramdaman nya na kailangan talaga sya ng kanyang bestfriend.

“Ako? Paano kita tiniis? Ikaw nga tong hindi makaalala dahil nakita mo lang yung ex mo sa coffee shop eh,” parang batang usal nito.

Nakita nya ang paglitaw ng linya sa noo ni Philip. Sumimangot ito.

How could he still be so damn cute while frowning? Sabi ni Roj sa sarili.

“Eto naman nagtampo pa. Kaya nga ako rito eh, babawi ako sayo,” nagpapacute na wika ni Philip.

“I doubt if it'll work on me,” pagyayabang ni Roj.

Philip smiled. Alam nyang makukuha niya si Roj. Ramdam nya sa kanyang mga kilos na game rin ito sa kung anumang trip nya.

“It will. Trust me.”

“Don't think of yourself as one mighty guy Philip. Never.”

Roj smiled. Muli nyang inihiga ang kanyang ulo sa dibdib ni Philip. Nagtama ang kanilang mga mata. Rinig nya ang mabilis na tibok ng puso nito. Nagsimula syang mag-alala.

“Then why are you palpitating Philip?”

Ngumiti ang isa. Inayos nito ang sarili at isinandal ang likod sa headboard ng kama. Umupo nalang si Roj sa gilid habang patuloy na nakatingin kay Philip.

“My heart beats faster when you're near,” mahina at nang-aakit na sabi ni Philip.

Hindi maiwasan ni Roj ang mamula. Sa lahat ng narinig nyang pambobola sa mga lalaking nakadaupang-palad nya ay ang mga sinabing iyon ni Philip lang ang tumalab at nagbigay kilig sa kanyang sistema.

Hindi sya nakaimik. Napatitig lang sya kay Philip na kanina pa rin nakatingin sa kanya.

“Why speechless?”

Umiling lang si Roj. Tila pipi at hindi makausal ng kahit anong salita.

“I meant it. I may not always text or call you, but that doesn't mean I no longer want to see you. In fact, I want to. Pero alam mo naman na marami pa akong binabalikan.”

Those words sent shiver down his spine. Hindi sya makapaniwala na ang kanyang bestfriend ay parang umaamin at nagtatapat na ng pag-ibig sa kanya. Pag-ibig nga ba o talagang nag-iilusyon lang sya? Nanatili syang tahimik. Ramdam na ramdam nya ang mabilis na tibok ng kanyang puso, tila ba'y gusto nitong kumawala mula sa kanyang katawan.

“After everything's over, I promise you, i'll spend most of my time with you.”

Ngumiti si Philip. Muling nalito si Roj.

“I-I don't understand what you're saying,” napailing na sabi nito.

Pinikit ni Roj ang kanyang mga mata. He's too overwhelmed to think. Ang alam lang nya ay nagagalak sya sa kanyang mga naririnig. Hindi nya alam kung saan napunta ang lakas nya para makipaglaro kay Philip. Pakiramdam nya ay nakahanap na sya ng katapat. At alam nya sa sarili nya na hindi nya dapat laruin ang kanyang bestfriend.

“I-I don't get it,” halata ang confusion sa boses ni Roj.

Marahan nyang binuksan ang kanyang mga mata. Laking gulat nya nang makitang magkalapit na ang mukha nila ni Philip.

“You don't have to understand. You just have to feel it,” mapang-akit na sabi ni Philip.

Bago pa man makapagsalita si Roj ay nahawakan na ni Philip ang kanyang ulo at nagtama na ang kanilang mga labi. Naramdaman nyang muli ang lambot nito. Amoy nya ang yosi at alak. Iba ang naging dating nito sa kanyang katawan. Naghalikan sila na parang walang bukas. Huminto sila para huminga. Pareho silang naghabol nito.

“P-Philip..”

“Shhhh. I'm here. I'm not gonna live.”

Muli, nagtama ang kanilang mga labi, kasunod nito ang pagtama ng kanilang mga dila...

“Oh? Anong balita?”

“Walang bago.”

“Ang mga pulis?”

“Patuloy pa rin sa pagiimbestiga.”

“Nangangamoy ba ang kademonyohang ginawa mo?”

“Kilala mo ako. Malinis akong kumilos.”

“Alam ko. Kaya nga ikaw ang pinagawa ko ng bagay na iyon.”

Tumawa ang nasa kabilang linya.

“Antayin mo ang premyo mo. Hanggang sa susunod.”

“Salamat boss.”

Naputol ang tawag. Parehong namutawi ang ngiti sa kanilang mga labi. Isa dahil sa pera, isa dahil sa isa sa mga tinik na nabunot sa kanyang lalamunan.

Patuloy ang pagdating ng mga packages sa bahay nila Arvin at JD na nagmula sa isang taong nakatago sa pangalang Qetesh. Linggo-linggo kung ito ay magpadala. Noong una, ay madalas na narereceive ang mga ito pero nitong mga nakaraan ay walang sumasagot sa bahay sa t'wing pumupunta ang delivery man dito.

“Tao po?”

“Tao po?”

Walang sagot na naririnig.

“Tao po?”

Napakamot sa ulo ang delivery man ng LVC Reyna ng Padala na si Jhaspher Jocson. (Maraming H yung name talaga). Binalot sya ng matinding pagtataka. Kung dati ay mabilis pa sa alas-quatro kung lumabas ang mga tao rito, ngayon ay kabaligtaran na. Infact, pang-ilang package na nga rin nya ang

hindi nareceive nitong mga nagdaang linggo.

Marahan nyang inangat ang kanyang mala-giraffe na leeg at sinilip ang bahay pero sa kasamaang-palad ay tila ba walang tao rito.

“Tao po?”

“Taoo poooo!”

Nakita nya ang doorbell sa gilid at naiinis na pinindot ito nang paulit-ulit.

Bad trip naman oh! Ang init-init tapos wala pang tao!

Muli syang tumingkayad at tinitigan ang kabuuan ng bahay.

Te-teka? Tao ba yun?

Nanlaki ang kanyang mga mata nang makita ang isang lalaking nakadapa sa sahig, tila ba natutulog. Pinilit nya pa ring inaninag ito kahit hirap sya dahil na rin sa layo at sa liwanag na nagmumula sa araw na tumatama sa salamin ng bahay. Nakaramdam sya ng saya ng makita ang lalaki.

Siguro nga tulog lang to.

“Tao po! Tao po!”

Wala pa ring sumasagot. Nilingon nya ang paligid. Wala masyadong kapitbahay at napakatahimik ng lugar.

Kung pumasok kaya ako sa loob mismo ng bahay?
Marahan nyang kinapa ang bukasan ng gate at ilang segundo pa ay nabuksan na nya ito. Tinantya muna niya ang paligid, pinakiramdam nya kung may makakakita ba sa kanya na maaring mag-isip na isa syang dorobo. Marahan nyang narating ang pinto at laking gulat nya ng nakita nya itong nakabukas.

Hinatak nya ang aluminyong screen. Pinihit nya ang knob at tinulak ang pintong mahogany. Napatakip nalang sya ng ilong dahil sa kakaiba at masangsang na amoy na bumungad sa kanya.

Shet ang baho. Parang naagnas.

“Sir good morning po. May package po para sa inyo.”

Pumasok sya sa loob ng bahay. Mas naging kakaiba ang amoy nito. Nilapitan nya ang lalaking nakadapa.

“Sir, gising po kayo. Kanina pa po ako tumatawag sa labas, pasensya na po kung pumasok nalang ako bigla. May package po kayo.”

Kinalabit nya ang lalaki at laking gulat nya ng maramdaman nya ang lamig nito. Pinilit nyang i-ayos ito ng pwesto at nagimbal sya sa nakita. Nakanganga at nakadilat ang lalaki. Then again, alam nyang patay na ito. Hindi sya makakilos ng maayos. Tila ba nanigas sya sa lugar na iyon. It took him seconds to grab his phone and call the police.

“Sir, may patay po rito.”

Nanginginig syang nakipag-usap sa mga pulis. Matapos nyang ibigay ang detalye ng lokasyon ay mabilis syang tumakbo papalayo sa bahay na iyon at iniwan nya ang package. Nanginginig nyang pinaandar ang kanyang motor.

Ramdam ni Roj ang tamis ng mga halik ni Philip. Hindi nya inaasahan na magiging ganito ang tagpo nilang dalawa. Ramdam nya ang katawan ni Philip na bumabalot sa kanya habang ang kanilang mga labi ay patuloy na magkahinang. Naramdaman nya na nagiging mas malikot ang mga kamay ni Philip. Kanina ay nasa likod lang nya ito ngunit ngayon ay nararamdaman na nya ang mga ito sa pisngi ng kanyang likuran. Nakaramdam sya ng ibayong kiliti at hindi nya napigilan ang umungol.

Napangiti si Philip.

“Gusto mo yan?” saad nito na tumutukoy sa pagpisil nito sa likuran ng isa.

Napatango si Roj.

Siniili ni Philip ng halik ang isa at naramdaman nyang bumubundol sa kanyang tiyan ang katigasan nito. Patuloy sa sa paglamutak ng pwet nito, ngayon, may halo ng panggigigil. Pinagalaw nya ang kanyang mga daliri. Natagpuan nito ang kanina pa nito ginagagap. Nagsimulang laruin ng hintuturo ni Philip ang butas ni Roj. Napaigtad ang isa. Ngunit dahil sa mas malakas ang isa, hindi na sya nakapalag rito. Nung una ay ayaw ni Roj pero nung tumagal na ay nadala na siya sa eksena. Ramdam nya ang kahabaan ng daliri ni Philip na pumapasok sa kanyang kaibuturan. Patuloy ang pagsiil sa kanya nito ng halik. Ibang-iba ang kanyang naramdaman.

“Tuwad ka Roj, please.”

Nagulat siya sa narinig.

'A-ano?”

“Sabi ko tuwad ka.”

“Ha?”

“Tuwad.”

Rinig nya ang sobrang despair sa boses ni Philip. Naramdaman nalang nyang tumutuwad ang kanyang katawan para pagbigyan ang isa sa gusto nitong mangyari.

To be continued..