CHAPTER
5
Treachery
“Jay”
tinawag siya nang coach nila sa basketball team na nasa labas nang locker room.
Dalidali naman akong umalis at baka makita ako ni Jay.
Buong
araw umulong sa isip ko ang ibig sabihin ni Jay. Hindi naman mawala sa isip ko
ang pwede niyang magawa dahil parati silang magkasama ni Sophie, mag
bestfriends sila. Pero alam kong mahal ako ni sophie, alam kong malalim ang
pagtingin niya sa akin kaya kampante ako sa kanyang pag-aasta sa akin.
Lumipas
ang ilang mga buwan naramdaman ko na medyo lumalamig na si Sophie sa akin,
hindi ko alam pero malakas ang pakiramdam ko na I’m just becoming boring and
boring by the days end. Di ko naman siya masisisi pero ganun talaga ako ka
focused sa studies nakasanayan na since my last broken relationship, hindi na
alam kung panu umasta sa minamahal.
It
was my 18th birthday, malungkot ako pagkagising kasi out of all
the text messages on my phone wala doon si Sophie. Di ko na binasa ang lahat
nang text messages na nandoon. Umayos ako at umalis nang bahay para magsimba,
naisipan ko nalang na magsimba nang ganoon ka aga kasi hindi ako sanay na
makipaghalubilo sa napkaraming tao sa araw nang kaarawan ko.
Maganda
ang daloy nang misa, tungkol sa pag-ibig ang sermon nang pari “Magmahalan ang
bawat isa hindi dahil may gusto ka sa kanya, hindi dahil may gusto siya sa iyo
kundi dahil kailangan ninyo ang isa’t isa para makabuo nang isang masaganang
pagsasamahan, hindi pwedeng siya nalang palagi at hindi rin pwedeng ikaw nalang
palagi dapat ay kayo, ikaw at siya” sabi pa nang pari.
Matapos
ang misa ay nagsindi ako nang kandila, nagmunimuni sa kung ano man ang nangyari
sakin buong taon, saan ba ako nagkulang, saan nagging mapagmataas, saan nagging
matapang, saan nagging duwag, saan nagmahal. Nang maalala ko si Sophie.
Tinawagan
ko siya, sinagot niya agad ang tawag ko.
“Caramel,
nasaan ka ngayon? Alam mo namiss kita… hindi kita matiis” maluhaluha kong sabi
habang nakatitig sa kandila na aking isinindi.
“I’m
here sa altar” altar? Nandito din siya sa simbahan? “Kanina pa
kita hinihintay… ang tagal mo naming magdasal.” Agad ko namanng tinignan ang
altar, nandoon nga siya nakatayo sa gitnang isle. Napangiti ako bigla,
nasurpresa na naman ako sa birthday ko.
Chapel
lang ang sinisimbahan ko, at alam niyang ditto ako palagi nagsisimba, wala nang
tao noong mga panahong iyon kaya kaming dalawa lang. parang ang layo nang altar
hindi ko maabot, o baka bumagal lang ang paglakad ko. Bakit ba mabigat ang
feeling ko, gusting gusto ko siyang yakapin pagdating ko pero nagtinginan lang
kaming dalawa.
“Happy
Birthday!” tapos may binigay siya sakin galing sa kamay niya, kinuha ko naman
to at tinignan, isang kwintas, pamilyar na kwintas.
“Teka,
birthday gift ko ba to? E kwintas mo to ah, diba napakahalaga nito sayo?”
“I
was looking for the best birthday gift para mabigay sayo pero nabigo ako and
came to finding this pendant, exactly the same as mine, naisip ko maybe it was
meant to be, maybe dapat kong ibigay sayo iyan para naman may maalala ka about
sakin, especially pag wala ako”
I
just grabbed her hand, pulled her in and hugged her so tight “Wag, wag mo naman
akong iiwan, di ko kayang mawala ka”
“Nasasakal
ako Caleb” sabi niya nang binitawan ko siyang bahagya, pero magkadikit parin
ang katawan naming hinawakan ko ang kaliwang braso niya “di ako mawawala, di
kita iiwan” niyakap ko siya ulit.
Nang
makauwi ako nang bahay doon ko nalang binasa ang mga text nang mga kaibigan ko,
marami din ang nagtext kasama na diyan ang super friends kong FLiCK5. Masaya
talaga ako at hindi ko na namalayang parati kong hinahawakan ang kwintas na
binigay ni Sophie.
Nang
biglang nag ring ang telepono ko.
“Hello”
“Happy
Birthday parekoy!” sabi nang lalaki sa kabilang linya na parang ang husky na
bagong gising ang dating.
“Oh
Enzo, Salamat naman, nag abala ka pang tumawag para lang maka greet nang happy
birthday.”
“Bibigay
ko kasi gift ko sayo through phone eh”
“Ha?
Panu yun?”
“Nakahubad
na ako ngayon. ikaw? Gusto mu bang hubaran narin kita?”
“Phone
sex? Yun ang gift mo?”
“Alam
ko gusto mu din yun diba?” sabi niya sa isang malamig na boses. Kinakabahan ako
dahil parang kinikilabutan ako sa mga pinagagagawa niya.
“Sige
na maghubad ka na” dali dali ko ding nilock ang kwarto at ginawa ang
paghuhubad.
Mula
noon puro ungol lang narinig ko sa aming dalawa.
“aaaaaaahhhhhhh
pare wag mong alisin ang kamay mo sa nipples ko, susuin mo pa titi ko, putcha
ang sarap” sabi ko.
“oooooooohhhh
pare e 69 mo ako gusto ko din madama ang mamasamasa mong mga bibig” suhestyon
niyo.
“oo
sige pare,, aaaaaaaahhhh… oooohhhhh”
Nilasap
ko talaga ang bawat hagod nang titit ko habang nasa kabila siya umuungol nang
malakas. Hanggang sa.
“Andyan na ako pare” sabi ko.
“cge paglabas wag mo jakolin, hayaan mo lang pare, at pigilan mung bumulwak sa butas…” sabi niya sa kabilang linya.
“Andyan na ako pare” sabi ko.
“cge paglabas wag mo jakolin, hayaan mo lang pare, at pigilan mung bumulwak sa butas…” sabi niya sa kabilang linya.
Ginawa
ko naman ang inutos niya at pinigilan… “heto na pare lumalabas na, anu gagawin
ko?” tanong ko.
“Jakolin
mo nang mabilis at wag kag huminto hanggat may lumalabas pa!” sabi niya na
sinunod ko naman. At bigla nalang nagtalsikan tamod ko, iba ay umabot hanggang
ulo ko at iba kumalat sa buo kong katawan. Shit iba ang feeling nang ganun
parang sinisipsip pa ang titi mo sa sarap nang nararamdaman mo.
Pagkatapos
non nakita ko na kumalat ang tamod ko sa buong katawan ko pati narin sa bed. At
hinihingal ako pagkatapos nun.. narinig ko sa kabilang linya ang “uuuugggghhhhh!!!!!! Ooooohhhh!” nilabasan na
rin si Enzo.
“Salamat
sa gift parekoy, nag enjoy ako!” sabi ko sa kanya, hingal na hingal at nakakalat
na ang aking katas sa katawan.
“No
problem parekoy!” tinapos din niya agad ang tawag. At biglang may malakas na
kumakatok sa pintuan, nakakalat ang damit ko, basang basa ako nang pawis at
tamod. Di ko na alam ang gagawin bubuksan ko ba? “Buksan mo ang pinto” teka
sinu yun hindi pamilyar ang boses niya.
Nag
dali-dali akong magbihis at binuksan ang pinto. “SURPRISE!!!” nakita ko sina
Felix, Lester, Isa at Klea na may mga party hat at party poppers at may dalang
chocolate cake na paborito ko. Does this day get any better.
Pumasok sila nang kwarto at pinagsaluhan namin ang buong magdamag, tawanan,
kulitan, kwentuhan. Umalis din naman sila after spending lunch at my house.
Nakatulog
ako buong maghapon. Nang magising ako gabi na pala, kaya lumabas ako nang kwarto
at paglabas ko napansin kong madilim ang paligid, bumaba ako at nakita ko si
mama na bihis na bihis nang pula, inisip ko nab aka may surprise din sila sa
akin, mahilig kasi ako sa surprise. Inaayos niya ang tie ni papa na naka tuxedo
noong gabing iyon.
“Qù
nǎlǐ (saan kayo pupunta?)” sabi ko.
“oh
anak gising ka na pala…” sabi sa akin ni mama. “pupunta kmi sa birthday party
nang tito Hamilton mo” agd naman silang nagpaalam at umalis. Ni hindi man lang
nila makuhang mag greet sakin nang happy birthday. Ganoon naman sila palagi mas
uunahin nila ang tradition kesa sa kanilang pamilya.
Dali
dali akong bumalik sa itaas nagbihis at umalis nang bahay. Di dapat ako
malungkot sa birthday ko dapat Masaya ako ngayon kaya dapat umalis ako at
pupunta nang party.
Pagdating
ko nang club nakita ko si Jay may kasayaw na babae sa hindi kalayuan napaka
sexy nang sayawan nila. I didn’t mind at first kasi hindi ko din mamukhaan ang
babae. Minabuti ko nang umupo sa bar at mag order nang maiinom.
Nakadalawang
bote na ako nang biglang may lumapit sa akin. Yung babaeng kasayaw ni Jay
kanina.
“Hi,
pwede bang makipag friends?” sabi nong babae. At dahil gentleman naman ako
inabot ko ang kamay niya at sabay sabi “Uri nlng”
“I’m
Alyana…” then she started blabbing about things. I brought her a drink. I am
not a beer drinker making me vulnerable to get intoxicated. Then snap she
started making out with me, I tried to resist but the beer was all over my
head. Then snaps. Flashin lights all over the place, camera phones started snaping
pictures. At nakita ko ang kumukuha nito si Jay at mga kaibigan niya.
Nilapitan
niya ako at binulungan “Stay away from Sophie kung ayaw mung makarating sa
kanya ito” nagulat ako sa mga sinabi niya hindi ako makapaniwala na he had that
courage to blackmail me untiunti na siyang nagpapabalik sa crowd at sinamahan
na siya ni Alyana sabay halik dito. Hindi to dapat nangyayari. Dalidali akong
lumabas nang bar. Medyo lasing naka anim na bote na ako noon. Nasusuka
natutumba.
Nang
biglang may humablot sa akin, isang bisig na minsan ko nang nakita at
napagtanto, Felix.
“Aya(Kuya)?”
sabi ko nang mahina. “Sinundan kita, alam kong wala kang magagawang maganda
ngayon dahil galit ka” nagulat ako sa sinabi niya, alam niya talaga kung kelan
ko siya kailangan.
“iuuwi
na kita!” he insisted. “Aya wag! Ayo ko pang umuwi, ayaw ko pang harapin ang
problema, please wag sa bahay” sabi ko naman na naghihina.
“Saan
mu ba gustong dalhin kita?” huling sabi niya na naintindihan ko then I passed
out. Hindi ko na namalayan ang nangyayari.
Nagising
nalang ako sa isang hotel room, naka kumot walang saplot kundi ang boxers kong
itim. Papano ako naka punta rito?Bakit ba nandito ako? Mga
tanong na gumulo sa isipan ko. Nang biglang may lumabas sa banyo, si Felix, na
nakatapis lang nang tuwalya, hubot hubad naligo siguro.
“AYA!
Anung ginagawa mu ditto at bakit TAYO naka…” sabi ko nang pabulalas. “Shio…
relax. Wag kang magi sip nang kabaklaan sinukahan kaya damit mo kagabi, at
nilinis ko yung banyo na puno nang suka mo kaya nag amoy SUKA na ako kay naligo
ako… walang nangyari sa atin matakot ka naman sa sinasabi” depensa niya.
“Naknampucha
naman oh, wala akong matandaan sa mga nangyari kagabi huli kong matandaan nasa
bar ako… may humalik sakin… tapos marami… maraming flash annag camera… si Jay.
Anaknang mapapatay ko talaga ang hayop nay un, he doesn’t play the game fair.”
Galit na ang namuo sa isip ko, pagkamuhi sa isang masama ang budhi.
“Easy
ka lang Shio… Wala ka nang magagawa doon either way talo ka, and that’s it”
sabi niya sabay punta sa cabinet. “Teka nga nasaan ba tayo?” tanong ko.
“Sa
Hotel Suite mo… Di mo naman kasi ginamit yung regalo ko sayo… Lahat nandito,
Damit, Pagkain, Inumin, TV, internet pwede kang mamuhay ditto kung gusto mo,
free of charge pero ilang taon din tigang kasi hindi mo ginagamit.” Sabi niya.
“Sorry
talaga bro… wala lang kasi pagagamitan eh, you know how much I respect you,
kung ditto ko naman dadalhin ang pinipick-up ko noon eh di parang binababoy
narin kita.” Sabi ko naman sa pag depensa. “ok lang yun sa akin bro, alam mo
naming kaligayahan mu din ang hangad ko diba.” Sabi niya sa akin na ikinagalak
naman nang puso ko.
Doon
na ako nagpalipas nang buong araw, wala namang may nag bother na humanap sa
akin. Napag-isip2 ko nalang ang nagyari sa akin kagabi at sa banta sa akin ni
Jay. I can’t risk na mawala ang tiwala sa akin ni Sophie. Hindi sa pagduduwag
pero I have to accept his offer. At gagawin ko ang lahat para mawala sa landas
ko iyang si Jay.
Pero
after months nabigo ako sa plano kong mawala si Jay sa buhay naming ni Sophie.
He was like the devil naagaw na siyang tuluyan ni Jay, and I was slowly getting
out of the picture.
Isang
araw I decided to give it my try, wala na akong pakialam kung kakalat yung
pictures na yun but I had to have Sophie back, she was my life. I decided to
switch sections noong semestral break ganun ako ka lakas sa kay Dean, ginawa ko
ang lahat para maging magkalapit kami ni Sophie.
First
Day na magkakalase kami excited akong pumasok para makita siya pero mukha
yatang napaaga ako wala pang tao sa classroom ilang minute lang dumating si Jay
at mga kabarkada niya, hindi ko alam na magkaklase din pala kami, ngumiti lang
ako sa kanya pero hindi niya pinansin. Nakasunod pala sina Sophie at Finny sa
likuran. Nang makita ako ni Sophie laking gulat niya siguro kasi napaurong siya
kinatatyuan.
Tumayo
ako at lumapit sa kanya “una na ako sa upuan super bessy” sabi ni Finny.
“Anong
ginagawa mo rito?” sabi niya.
“Caramel
naman, Hindi ka ba Masaya na magkaklase na tayo? Magiging mas close na tayo sa
isa’t isa” nagsipagdatingan narin yung iba naming mga ka klase. “And besides in
wnt to mak up to all those times I spent wasting everything for school, gusto
ko rin namang bigyan ka nang importansya” at binigyan ko siya nang nakakalibog
na ngiti.
____________________________________________________________________________________
Sophie’s
POV
Yung
mga ngiting yun na hindi ko mapigilan na mahulog ulit sa kanya, kay tuloy hindi
ko na sabi sa kanyang may namumuo na kaming maganda ni Jay, si Jay na bestfriend
ko.
Matagal
tagal narin noong nagtapat si Jay sa akin at hindi ko maaiwasan na mahulog din
sa kanya dahil sa absence ni Caleb. He has been thoughtful and kind at higit sa
lahat sinabihan niya nkong “maghihintay ako Sophie hanggang sa ako nalang ang
pipiliin mo” doon ako nahulog sa kanya.
Caleb
had been inconsistent these past few months kaya akala ko sumuko na siya sa
panliligaw. And now he is here in front of me asking for my forgiveness, hindi
ko sukat akalain na sa ganito nalang hahantong ang lahat.
“that’s
good caleb Masaya ako, teka parang tinatawag na ako ni Finny eh” pero sa totoo
ay hindi naman. Umupo ako sa gitna nina Finny at Jay. At tinititigan ko lang si
Caleb sa harapan walang kasama walang kaibigan. Gusto ko sana siyang samahan ngunit
paano naman si Jay, siya na sumasaklaw halos kalahati nang puso ko ngayon. Ayaw
ko rin naman siyang masaktan.
_____________________________________________________________________________________
Caleb’s
POV
Ilang
araw narin akong nalulungkot, iniwan ko ang mga kaibigan ko para makapiling ang
isnag taong mahalaga sa akin pero wala din naman siya sa tabi ko, oras-oras ko
nalang siya sinusulyapan sa kanyang upuan para makita kung tinititigan din niya
ako. Ngunit hindi ako ang katabi niya, hindi ako ang kausap niya, hindi ako ang
tinititigan niya, kung hindi si Jay.
Isang
araw maaga na akong dumating sa school nang biglang may tumawag. “Hot Fudge!”
Napalingon
talaga ako dahil alam kong si Sophie lang ang tumatawag sa akin nang ganun.
Pero “Sabi ko na nga ba ikaw yun.” Sabi nang isa kong kakalaseng babae.
“Sayang
naman talaga Caleb at hindi kayo nagkatuluyan ni Sophie, malungkot pero sana
Masaya ka na para sa kanila” dugtong pa niya.
“Anu
bang pinagsasabi mo? Nanliligaw pa kaya ako kay Sophie, parang hindi pa naman
ako Busted ah” sabi ko na may medyo mataas na boses. Napatameme ang babae at
umalis sa harap ko.
Hindi
niya alam I was eavesdropping on her “Hala hindi ko alm friend na nililigawan
niya pa si Sophie” “eh akala ko ba girl may Jay Ko naayun?” “Yun nga rin ang
pagkakaalam ko girl. Pero ewan e parang buhay na buhay parin si Hot Fudge at
Caramel paanu yun.
Naghihinala
na talaga ako nagsususpetsa. Pero I still have to fight kasi hindi naman ako
ang dapat magtapat dito kung hindi siya.
____________________________________________________________________________________
Sophie’s
POV
Naghihinala
na siguro si Caleb sa akin. I need to put an end to this.
Caramel”,): Magkita tayo sa simbahan
this 4pm
HoTfUDge<3: What is this all about?
Caramel”,):Basta magkita nalang tayo
doon.
HoTfUDge<3: Sige may sasabihin din
naman ako sayong importante eh.
Alas
quarto y media na nang dumating ako gusto ko talagang mauna siya sa akin. He
was sitting on his favoritespot nung nadatnan ko siya. Looking blankly across
the chapel. Tinabihan ko ito.
“Akala
ko di kana dadating” sabi niya na hindi ko naman pinansin, nakatitig parin siay
sa kawalan. Tahimik kaming dalawa walang may gustong mag-umpis. Kinakabahan ako
sa mga nangyayari hindi ko alam kung saan maguumpisa.
“Anu
nga pala yung sasabihin mo?” sabay naming nasabi. “sige ikaw na mag umpisa”
sabi ni Caleb sa akin.
“Hindi
ikaw na mag umpisa” I insisted. Then nagkahiyaan na naman kami, halos mga
minute din ang binilang ko, puro kaba ang nasa isip ko. Uumpisahan ko na sana
nang biglang.
“totoo
ba?” atnong niya sa akin nang biglang tumodo ang kabog sa aking dibdib. “ang
alin?” agad ko namang sinagot na para bang wala akong alam.
“Yung
sa inyo ni Jay?” bigla niyang tanong habang tinitigan ako sa mga mata… aapila
pa sana ako ngunit di ko na nagawa, tumango nalang ako sa pag aamin na
kasalanan ko.
Lumipas
din ang ilang Segundo bago siya nagsalita ulit. “kasalanan ko ang lahat”
nagulat ako sa sinabi niya kaya hindi ko ito sinang-ayunan. “hindi ako ang may
kaslanan, you trusted me with my yes na ligawan mo ako pero nagpaligaw din
naman ako sa iba”
“no
its not you! Its me… I wasn’t consistent with my thoughts and my feelings for
you… kaya siguro nakahanap ka nang ibang taong makapagbibigay sa iyo noon. I was
the one who pushed you away, wala kang kasalanan Sophie, ako ang nagkulang…
pinaubaya ko sa iba ang dapat ay sa akin” he grabbed my hand at nangiyakngiyak.
“bago
ka pa mag desisyon please give me a chance… please let me win your heart again
this time gagawin ko ang lahat para mabalik ka sa akin… I won’t loose you
without giving a fight!” nagulat ako sa sinabi niya, akala ko ay he will give
me up that easily, yun pala ay hindi.
Caleb’s
POV
“Hinding
hindi ako papaya na mawala ka sa akin, ngayon pa na may namumuo nang pagmamahal
sa puso ko” tinignan niya lang ako. I know ngayon palang I lost the fight. Wala
na akong magagawa, pero susulong parin ako na parang tanga.
Matapos
noon she went more colder than before at marami pa akong nalamang hindi maganda
tungkol sa kanya, mga kissing on unexpected events, at nagsama pa sila buong
gabi sa isang room sa resort kung saan nag summer party yung iba pa nilang
kabarkada. I totally felt that I lost the fight at last chance to tell her how
I feel was her birthday sa susunod na linggo.
I
prepared a lot for today, now this is it. Sinundo ko siya sa bahay niya. Nang
magkita kami hindi parin niya ako tiningnan sa mga mata, alam ko guilt yung
nararamdaman niya.
“thank
you!” sabi ko.
“Sa
alin?” sagot niya.
“Sa
pagpayag na samahan mo ako ngayong araw?”
Blanko
ang emotion niya, pero parang bubuhos na ako ngayon, sa lungkot… di ko man
aminin pero alam ko mahal na mahal ko na siya higit pa sa kahit ano o sino man
sa mundong ito.
“halika
na!” sabi niya sa akin sabay lakad papalayo. Hinawakan ko ang kaliwang kamay
niya at hinila siya pabalik.
Sinuot
ko ang regalo ko sa kanya, isang singsing “Happy Birthday!” nakita ko ang
namuong luha sa mga mata niya. Tinitigan niya ang singsing.
Hinawakan
ko ang kanyang baba para paharapin siya sa akin.
“let’s
stop pretending now, ayokong nasasaktan ka sa mga ginagawa ko, I know I lost
this fight… matagal na, gusto ko lang isauli sayo ang mga nagawa mu sa aking
kabutihan, at kung meron man eh pagmamahal narin”
“Caleb…”
at bigla kong hininto ang pagsasalita niya nang aking mga kamay.
“Stop
it… masasaktan lang ako kung anu man iyang sasabihin mo (namumuo na ang luha sa
mga mata ko hindi ko na siya napigilan)… maraming salamat sa lahat lahat
Sophie”
Tumalikod
na ako at naglakad papalayo, marami akong nararamdaman noon mixed emotions
kumbaga galit, hinagpis, pagmamahal. Tumalikod ako sa kanya “Goodbye Sophie!”
At
tuluyan na akong umalis na pumapatak ang mga luha. Dumiretso ako sa bar parati
kong pinupuntahan at sinundo na naman ako ni Felix, alam niya talaga kung
kalian ako nandoon. Sasamahan daw niya ako buong gabi, ilalabas ko daw lahat
nang galit ko sa mga panahong iyon, pero maghahapunan daw muna kami treat niya,
na siya ko din sinangayunan.
Nang
dumating kami sa restaurant na pinaka malapit sa bar ay agad kong nakita si
Sophie sa window pane may kasama, si Jay. Hinahawakan nito ang kamay niya,
hindi ko alam kung anu man ang gusto nang tadhana pero kitang-kita nang
dalawang mata ko ang pag-alis nito sa singsing na binigay k okay Sophie at
pinalitan nang singsing niya, at naghalikan sila.
“I
didn’t just lost the fight Felix, I died because of it” Sabi ko na wala nang
puwersa at lakas para sa kung anu man.
Tinuturing
ko na ang sarili ko bilang isang patay.
_Abangan_
No comments:
Post a Comment