Photo by: Mimi Rage
Una po sa lahat ay nais ko po kayong kamustahing lahat. Sana po ay nasa mabuti kayong kalagayan. Parang sulat lang diba? Ahahahaha. Pero kidding aside, I really hope na OK kayong lahat.
Pangalawa nagpapasalamat po ako sa taong gumawa ng cover photo ng kwento isa sa mga itinuturing kong matalik kong kaibigan Mimi_Rage. Maraming salamat.
Hindi ko na po patatagalin pa, pero bago ang lahat ay magpapasalamat ako sa lahat ng nagcomment namely: raymond, ramy from qatar, riley delima, and artsteve, zenki of kuwait, at syempre sa mga anonymous silent readers.
_____
Disclaimer:
This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.
Comments and any kind of reactions are welcome.
You have the freedom to express your feelings.
Read at your own risk!
Enjoy reading!
“Oh, ready
na para sa magdamagang inuman?” ang bungad ni Christian.
“Hindi mo
na ako dapat tanungin lagi akong handa.” Ang magiliw kong tugon at binuksan ang
mp3 player ko at ikinabit sa speaker.
Since inuman tunog kalye ang inilagay kong playlist. Para naman ganahan kaming lalo sa pag-inom.
Agad ng
naming inumpisahan ang pag-inom. Si
Christian ang unang tumagay. Ito ang
unang pagkakataong makakasama ko si Christian sa inuman at one on one pa
talaga. Dahil simula nung makabalik kami
galing ng Kish Island ay hindi na kami nagkita panay usap na lang sa telepono
ang aming ginawa. Sa kadahilanang
iniiwasan ko talaga sya dahil ayaw kong masira ang pinakaiingatan kong relasyon
kay Lee ngunit ganon pa rin ang nangyari nawala pa rin sa akin ang taong labis
kong minahal. Ang taong labis kong
pinagkatiwalaan. Ang taong malaki ang
naging parte sa buhay ko. Pero nangyari
na ang nangyari. Gustuhin ko mang
balikan sya hindi na pwede. Dahil may
iba na syang mahal.
Naging dry
ang inuman namin ni Christian. Para kasing
awkward feeling para sa akin na ang taong matagal ng may gusto sa akin heto
ngayon nasa harapan ko at nakikipag inuman ng parang wala lang. Masigasig na nagkukwento ng kung anong
nangyari sa buhay nya sa mga panahong hindi kami nagkita sasagutin ko lang ng
maiiksing salitang TALAGA at GANON.
Halos
malapit ng maubos ang isang bote ng tequila ngunit hindi pa rin ako nagkukwento
hinayaan ko pa ring siya ang bumangka sa pagsasalaysay samantalang ako ay
nakikinig lang at magbibigay lang ng pilit na ngiti paminsan-minsan.
“Kwento
ka naman dyan.” Ang pagbasag ni Christian sa katahimikan at tinungo ang mp3
player upang tignan pa ang mga kantang nalalabi. Pumili sya ng kanta. Hindi ko alam kung ano ang kanyang pinili pero
alam ko at nararamdaman ko na tatamaan ako sa anumang kantang maaari nyang
mapili. Dahil ganon talaga si Christian
kung hindi nya masabi sa salita idadaan nito sa kanta. “Ano tol tutunganga ka na lang ba? Hindi ka man lang ba magkukwento?”
Napangiti
ako ng marinig ko ang pinili nyang kanta.
Tinamaan ako di ako nakailag.
“Hoy ang
sabi ko magkwento ka hindi ngumiti!” ang pabiro nitong wika sa akin.
Huminga
ako ng malalim upang kumuha ng lakas na aking kakainlanganin sa pagkukuwento
kung ano ba talaga ang nangyari sa amin ni Lee.
Kung paanong sinira ng taong minahal ko ng lubos ang mundong sya rin ang
bumuo.
Hindi mo
mapigilang mapaluha habang nagkukwento ng mga pangyayari habang si Christian
naman ay matiim lang na nakikinig sa bawat salitang aking binibitawan. Makikita mo sa kanyang mga mata ang
pagkahabag sa kanyang naririnig. Namalayan
ko na lang na nasa tabi ko na pala sya hinihimas ang aking likod at nakita ko
na lang ang aking sarili na yumakap sa kanya at isinubsob ang aking ulo sa
kanyang balikat.
“Shhhh…
tahan na. Sabi ko naman sa yo diba
nandito lang ako palagi para sayo.” Ang tinig
nya na tila dama rin nya ang sakit at hapdi ng aking pinagdaraanan.
May
ilang minuto rin kaming nasa ganoong posisyon.
Magkayakap. Hinahayaan lang ako
ni Christian na ilabas ang lahat ng sama ng loob ko. Walang tigil rin niyang hinihimas ang aking
likuran upang ako ay aluin.
“Tama na
nga. Tagay ko nasan na?” ang pilit kong
pagpapalakas ng loob. Alam kong tinatamaan
na ng espiritu ng alak si Christian kaya naman sinabihan ko na sya na kung
inaantok na sya ay mauna na syang matulog at tatapusin ko lang kung ano ang
kaya kong tapusin. Pero sa totoo lang
gusto kong ubusin ang lahat ng natitira pang alak upang hindi ko na maramdaman
ang sakit na dulot ng nakaraan. Agad namang
nagpaalam si Christian na magsisipilyo daw sya bago matulog kaya naman
sinamahan ko muna sya papunta ng banyo. Bago
pa pumasok ng banyo si Christian ay bigla na lang akong nitong binigyan ng
isang mabilisang halik na aking kinagulat.
“Everything
will gonna be alright. In time Ron, I will
help you fix your broken heart.” Ito ang mga salitang kanyang binitawan bago pa
tuluyang pumasok ng banyo. Bumalik naman
agad ako ng aking kwarto tulala at paulit ulit na umaalingawngaw sa aking
pandinig ang mga katagang binitawan ni Christian. He never gave up on me pero I am not yet
ready having another love affair.
Pagkapasok
ko ng kwarto ay bumalik ako sa pag-inom.
Naubos ko na ang unang bote kaya naman agad kong kinuha ang pangalawang
botelya ng alak at pilit na nilulunod ang aking sarili sa alak upang makalimot
kahit panandalian lamang. Nang makabalik
si Christian nagulat sya sa nakita.
“Tol ang
bilis mong uminom dahan-dahan lang baka kung anong mangyari sa yo halos
makalahati mo na yang pangalawang bote eh wala pang 10 mins kitang naiwan.” Ang
may pag-aalala nitong sabi sa akin.
“Don’t
worry about me tol I can manage. Kaya ko
pa.” pero sa totoo lang medyo tinatamaan na ako ng kalasingan pero pinipilit ko
pa rin ang sarili ko na ubusin ang alak kahit pa may pait na ang bawat lagok na
aking ginagawa.
“Sigurado
ka Ron? Samahan na lang kita kahit di na
ako iinom masiguro ko lang na walang mangyayaring masama sa yo.”
“Kung
yan ang gusto mo di kita pipigilin.” Sabay lagay ulit ng alak sa shot glass at
sabay lagok.
Hinayaan
ko na lang syang nakatingin sa akin habang ako ay abala sa pagtagay at
paglagok. Napapailing na lang si
Christian sa kanyang nasasaksihan at kita sa kanyang mga mata ang awa at habag.
“Tol,
wag mo kong tignan ng ganyan. Wag mo kong
kaawaan hindi ko kailangan ng awa ang kailangan ko pag-intindi at pagdamay
hindi awa.” Ang tila walang preno kong bigkas ng salita kay Christian.
“Hindi
kita kinakaawaan. And if only I could
take all your heartaches, I would. If only
I can do something to ease your pain and lighten your burden, I would. Pero ikaw mismo ayaw mong tulungan ang sarili
mo. I can’t do anything but to listen
and sympathize with you. That’s the
least thing I can do for you.”
Muli na
namang bumuhos ang masaganang luha sa aking mga mata ng marinig ko ang mga
katagang binitiwan ni Christian. Bumaon ito
sa aking puso ramdam ko na talagang gusto akong tulungan ni Christian pero
hindi pa ako handang pakawalan ang aking nararamdaman para kay Lee. Totoo ang sinasabi ni Christian sa akin wala
syang ibang magagawa kundi makinig at makisimpatya lang sa aking kabiguan dahil
kahit ako ay hindi ko alam paano ko tutulungan ang sarili ko except sa pag-inom
na nagbibigay ng pansamantalang pagkalimot.
Naramdaman
ko na lang na itinayo ako ni Christian mula sa pag kakaupo at niyakap ako ng
mahigpit habang ako ay patuloy na umiiyak.
“Tahan
na Ron I can’t afford to see you like this.
This is not the Ron na nakilala ko.
I know you can overcome what you are having right now. But for now be brave enough in facing the
situation that you are in to. As what I have
said to you a while ago, I will always be here for you no matter what, if you
will just let me in to your life.”
“I am…
not… yet… ready… Christian” ang utal-utal kong wika gawa ng aking paghikbi.
Tuloy pa
rin ang pagyakap ni Christian sa akin.
Dama ko na safe ako sa kanyang mga bisig ng mga oras na iyon pero hindi
ko maiwasang maramdaman ko pa rin ang sakit.
Bakit ba hindi madaling makalimot?
Ito ang tanong ko sa sarili ko ng mga sandaling iyon.
“Kung
ano man ang pinagdaraanan mo ngayon tol, may dahilan yan. Kailangan nga lang tanggapin mo yan ng
maluwag sa puso mo para hindi ka na mahirapan ng ganyan dahil pati ako
nahihirapan. Hindi ko man nararanasan
ang nararansan mo ngayon pero ang bigat at sakit na pinagdaraanan mo ay dama
ko. Dahil mahal kita. Alam kong alam mo yan simula pa nung
nagkakilala tayo.”
“Stop it
Christian!” ang saway ko dito.
“Bakit
ayaw mong marinig ang katotohanan na may isang tao na handang tanggapin ka kung
sino at ano ka man?”
“I said
stop it!” ang may tigas kong wika dito.
“OK I will
stop for now but won’t stop loving you until you came to realize the love I have
for you.”
“Kailan
mo ba ako susukuan? Kalian ba darating
ang araw na ititigil mo ang nararamdaman mo para sa akin? Hindi pa ako handa. At alam kong matatagalan
ako bago pa muling magmahal. Kaya ibaling
mo na lang sa iba ang nararamdaman mo. “
“No! I only
want you.” Ang siguradong wika ni Christian.
“At para
nmang sigurado ka sa nararamdaman mo sa akin para sabihin mo yan.”
“Oo
sigurado ako sa nararamdaman ko para sa yo.
Matagal na. Matagal ko na ring
pinag-isipan at tinimbang ang nararamdaman ko sa yo. Pilit kitang kinalimutan pero habang
kinakalimutan kita lalo lang lumalalim ang pagmamahal ko para sayo. Mahirap bang intindihin yon Ron?”
Wala na
akong naisagot pa sa mga sinabi ni Christian kundi luha. Agad namang pinahid
ito ni Christian gamit ang kanyang kamay.
Lalong lumakas ang aking pag-yak ng mga sandaling iyon.
“Ron,
please stop crying. I am not used of
seeing you hurt.”
Tanging hikbi
lang ang aking naisagot sa kanya.
Itinaas ni
Christian ang aking mukha at tinitigan ng diretso sa aking mga mata.
“I love
you Ron. I know it’s awkward in this kind
of situation para sabihin ko sa yo na mahal kita. You just came from break up and here I am telling
you that I love you. Ron hindi kita
minamadali dahil handa akong maghintay. But
let me love you. Kahit pa hindi ka pa
handa. Hayaan mo lang akong gawin ito.”
Hindi ko
alam kung ano ang itutugon ko sa kanya. I
was caught off guard. Masyadong malalim
ang mga katagang binitiwan ni Christian.
Feeling ko that time he is just taking advantage of the situation. Na gagamitin lang nya ang heartache ko para
mahalin ko sya. Masyado ng naguguluhan ang utak ko that time. Marami ng
masyadong bagay ang nagpapakomplikado ng pag-iisip ko.
“Tama na
Christian matulog na lang tayo.” Ang sambit ko.
Pinahid ko
ang aking mga mata at sinimulan ng iligpit ang kalat n gaming pinag-inuman at
kinuha ang toiletries ko upang makapaghilamos at makapagsipilyo bago
matulog.
Pagbalik
ko ng kwarto ay nakita kong nakahiga na si Christian nakalagay ang isang kamay
sa ibabaw ng ulo tila nag-iisip ng napakalalim.
Hindi na ako nagsalita pa dahil sa totoo lang pagod na ako at gusto ko
na lang matulog. Kaya naman agad ay
humiga na ako sa kanyang tabi at ipinikit ang aking mga mata.
“Tol…”
ang pagtawag nito sa akin.
“Bakit?”
Itutuloy…
Sa lahat ng gustong makipagkulitan sa akin you can follow/add me on the following social networks by simply clicking any of the links below:
Facebook: https://www.facebook.com/arn.5HK
Facebook Group: https://www.facebook.com/groups/minahalnibestfriend/479218688778057/?notif_t=group_activity
Twitter: https://twitter.com/iamDaRKDReaMeR
ang sakit sakit pa don tlga ng pinagdadaanan ni Ron...grabeeh...d pa ba nakuntento si Lee kay Ron at Charlie...at nghanap pa sya ng iba...grabeeh naman...
ReplyDeletehaist...sana maka move on agad si Ron...anjan na naman si Christian eh..hehehe
next chapter na please..hehehe
thanks kiero... don't worry lapit na ma post ang next chapter... =))
Deleteok poh mr.author *iamDarkDreamer*
Deletewait ko poh ang next chapter hehehe...
...iam kiero143 pala..heheh
i will try to post it by tomorrow...
DeleteKuya arn! Nakahabol din ako hahaha book 2 po ba ito? Alin yung book 1 hindo ko pa nabasa yun eh.
ReplyDeleteabout po the story, sobrang ramdam ko yung characters. Hays i know where they're coming from. Ron who cant let go of his feelings and Christian who Is just want to show his love for Ron. Ang ganda po nito. Next na po hehe...
Lee
lee nilimot na pag-ibig yung first book... thanks sa comment... =)
Delete