Shooting Stars Episode 15

Nagbabalik ang author na walang ginawa kungdi ubusin ang oras kakahanap ng inspirasyon para magtuloy- tuloy ang storya ni Ken.

Nagpapasalamat po ako sa mga bumubuo ng MNB Facebook page at kay Onichan Kenji dahil isa sya sa mga nagbigay sa akin ng inspirasyon para gawin ang mga storya ko.

Salamat din po sa walang sawang nagbabasa ng aking story!

Especially kila:

Ginno, Angel Marco Menor Aka Marc of K.S.A., Monty, Marshy, Franklin Aviola, Kiero 143,

Zenki of Kuwait, Mark 5337, Sinbad, Frostking, robert_medoza. Anita baker, JD Javra, eunchi, diumar, curious19, Hiya!, Caranchou, nathanielgarcia at sa mga Annonymous at Silent Readers!

Kayo po ang aking dahilan para magkaroon ng inspirasyon! :)

Enjoy Reading Guys!

Nagtaka naman ako sa pinakita sa akin ni daddy at habang nagpapatuloy kaming kumakain ay naisip ko ang sinabi ni Aaron sa akin.

“Dad—“ sabi ko at napatingin naman ito sa akin.

“Ano yun anak?” sabi lang nya at pinunasan na nya ang kanyang bibig.

“I want to go home!” sabi ko at ngumiti ito sa akin.

“Pagdating ni Doc mamaya kakausapin ko sya!” sabi nito at tumayo na kami at pinunta na nya ako sa aking higaan.

Binuksan nya ang TV at saktong anime ang palabas kaya hindi na nilipat ni daddy ang channel.

“Whoa! Si Byakuran na pala ang kalaban nila!” sabi ni daddy at napatingin naman ako sa kanya.

“Paano kasi dad hindi ka na nakakasubaybay nyan! Buti pa ako complete attendance dyan!” sabi ko at nanood na din ako ng TV habang nasa kama ako.

“Binili mo ba yung isang season nyan kila Chelsea?” sabi ni dad at tumingin sya sa akin.

“Hindi lang yung isang season kungdi lahat! Tapos yang season na yan eh pinapakumpleto ko pa kay Chelsea!” sabi ko at nanood ulit sya ng favorite naming anime.

Habang nalilibang kami sa panonood ay di namin namalayan na pumasok na pala ang doctor at ang nurse.

“Mukhang malakas ka na ah!” biro sa akin ng doctor.

“Doc! Andyan pala kayo!” sabi ni daddy at tumungo kung asan ang doctor na nakatayo.

“Ito na po ang results, maganda na ang pinapakita nya within 30 hours! And the good news is pwede nyo na syang i-uwi, pero! Kailangan pa din nya magpahinga ah!” sabi ni Doc at ngumiti naman ako.

“Doc, kelan naman sya pwedeng pumasok sa school?” sabi ni daddy at tumingin sya sa akin.

“As we said last time, pwede na syang pumasok by Wednesday or rather next Monday na lang!” sabi ng doctor at ngumiti siya kay daddy.

“Oh! I almost forgot! Ito na yung medical certificate nya in case na maghanap ang school” sabi ng doctor at binigay na nya ang certificate kay dad.

“Thanks doc!” sabi ni daddy at kinamayan nya ang doctor.

“No sir! Magpasalamat po kayo kay Doc Polo!” sabi ng doctor at nagulat naman ako.

“Si tito Polo? Isang doctor?!” sabi ko sa aking sarili at napangiti lang ako.

“Saan po kami magbabayad ng bill?” sabi ni daddy at sumunod na sya kay doc.

Naiwan ako at ang nurse para bantayan muna ako, napatingin lang ako sa kanya habang nanonood ako ng anime.

“Ganda naman ng pinapanood mo!” sabi nya sa akin at ngumiti lang ako.

“Favorite namin yan ni daddy!” sabi ko sa kanya at nakita kong kinuha nya yung medical board na nasa paanan ng aking higaan para tignan.

“Alam mo buti naka survive ka pa sa ganitong sakit! Alam mo ba ang mga kasabayan mo na may katulad ng sakit mo ay nasa ICU pa din! Pero ikaw ang tapang mo talaga! nakayanan mo ang mga medicine at therapy sayo!” paghanga ng nurse sa aking kalagayan at ngumiti naman ako sa kanya.

“Salamat po!” tanging nasagot ko lang at naramdaman kong nagvibrate ang phone ko.

“Kenpot! Ayos ka na ba?” sabi ni Lexie at napangiti ako.

“Yeah! Baka later makauwi na ako!” sabi ko sa kanya.

“By the way pupuntahan kita bukas! May sasabihin ako sayo!” sabi nito at bigla naman akong kinabahan.

“Okay! Hintayin kita!” sabi ko lang at hindi na sya nag reply.

Napatingin ulit ako sa aking pinapanood at kinausap ang nurse na tulungan akong tumayo para pumunta sa sofa, nang marating ko na ang sofa ay agad naman inayos ng nurse ang aking katawan.

“Sabihin mo lang kung gusto mong bumalik sa kama ah!” sabi ng nurse at binigay sa akin ang remote.

“Thanks!” sabi ko lang at ngumiti lang sya sa akin.

Nilipat ko ang channel dahil natapos na ang pinapanood ko, nakita kong inaayos ng nurse ang medical board at inalis na ito sa aking kama.

Habang nasa sofa ako ay nakaramdam ako ng pagkabored kaya nilipat ko sa music channel ang aking pinapanood, sumandal ako para maging komportable at pinikit ang aking mga mata.

Nanaginip ako na naglalakad ako sa isang lugar at biglang dumilim ang paligid, dahan dahang nag lalabasan ang mga bituin sa kalangitan at dahan dahang bumabagsak ito, napakaganda dahil may iba’t ibang kulay ito, pagtingin ko sa aking tinatapakan ay nakakita ko ng dalawang anino, yung isa ay malapit sa akin at yung isa naman ay malayo, narinig ko na sinabi ng isa.

“Mamahalin kita hanggang sa iyong huling hininga!”

At narinig ko ding nasalita ang isang anino, pero hinawakan nya ang aking kamay.

“Kahit anong mangyari ay ikaw pa din ang dahilan kaya ako nabubuhay dito, hindi kita iiwan at sabay nating tatahakin ang daan ng pagsubok.” Sabi nito sa akin at nagising na lang ako bigla at hinabol ang aking hininga.

“Oh what’s the problem?” sabi ni mommy sa akin.

Naging malabo ang aking paningin kaya pinikit ko ulit ito, kaya pinikit ko ito at dahan dahang minulat ulit.

“Mommy!” sabi ko na parang natakot sa aking napaniginipan.

Niyakap ko si mommy at pinakalma naman nya ako.

“Don’t worry we’re here!” sabi ni mommy at kumalas ako sa pagkakayakap at tumingin sa paligid.

Nakita ko sila lola, Jiro, kuya, at daddy na nililigpit ang mga gamit.

Narinig kong bumukas ang pintuan at nakita kong pumasok si Cheryl, Abby at Luke.

“Ano pong meron?” biro ni Abby at tumulong sila.

“As promise friend! Ito na ang mga notes!” sabi ni Cheryl at binigay nya sa akin ito.

“Mga bata! Dun na kayo kumain ng dinner!” paanyaya ni lola sa mga kaibigan ko at nakita kong tumutulong sila sa pagliligpit.

“Sige po!” sabi ni Luke at napangiti naman ako.

Habang nag liligpit at pinilit kong tumayo na walang kasama, pero hindi ko pa kayang tumayong mag-isa at nahulog ako sa aking pagpipilit.

“Ikaw talaga!” sabi ni kuya Kino at tinulungan akong tumayo.

“Sorry kuya, gusto ko lang tumulong eh!” sabi ko sa kanila at napatingin naman ang lahat sa akin.

“Kuya magpahinga ka na lang dyan! Kami nang bahala dito!” sabi ni Jiro at ginulo ko ang kanyang buhok.

“Para kang si kuya Kino!” sabi nya sa akin at ngumiti ako sa kanya.

“Para kang si Ken!” sabi ni kuya at nagtawanan kaming tatlo.

Tinulungan ako ni lola na tumayo at pumunta sa CR para magpalit ng damit, pagkapasok ko sa CR ay agad naman ako nagpalit na dala nila sa akin, at dahan dahang naglakad papalabas ng CR, pagkaupo ko sa tapat ng aking hinihigaan ay tinignan sila.

“Grabe ang dami mong gamit!” biro sa akin ni Luke habang dala nya ang mga unan ko.

“Lumipat ka ba ng bahay papa Ken?” dagdag na sinabi ni Abby at natawa naman sila mommy.

“Kayo talaga! ang kukulit nyo!” sabi ni kuya at natawa naman kaming lahat.

Tinulungan ako ni daddy na maglakad at nang makalabas na kami sa aking kwarto ay nakita kong maraming tao sa paligid na naglalakad, ang iba naman ay naka wheel chair pa.

“Makakauwi na din sa wakas!” sabi ko sa aking sarili at napangiti naman ako.

“Dad...” sabi ko lang at napatingin ito sa akin.

“Ano yun?” sagot naman nya.

“About last time na nag usap tayo?” sabi ko sa kanya at hindi na nya ako pinatapos.

“Tungkol kay Troy? O sa dalawa?” sabi lang nito at napangiti lang ako.

“Sa dalawa po!” sagot ko lang at tumigil muna kami saglit.

“Oh ano yun anak?” sabi nya sa akin.

“Wala daddy!” sabi ko sa kanya at ngumiti sya sa akin.

“Basta kung ready ka na, sabihin mo na lang sa amin okay?” sabi nya at tumango lang ako.

“Bahala na daddy!” sabi ko sa kanya at napangiti naman si daddy.

Naglakad ulit kami at sumakay na ng elevator pababa.

Habang nasa loob ay naalala ko pa din ang napaniginipan ko kanina.

“Sino kaya yung dalawa na yun?” sabi ko sa aking sarili at napailing naman ako, nakita ni daddy ang ginawa ko kaya tinapik nya ako sa balikat.

“Wag mong isipin yan! Baka mabinat ka pa!” sabi lang nya sa akin na parang alam nya ang nasa isip ko.

Ngumiti lang ako at bumukas na ang pinto ng elevator at nakapunta kami sa carpark kung saan andun na sila naghihintay sa amin.

Binuksan ni daddy ang sasakyan at sila Cheryl naman ay sumakay kay kuya Ray kasama si mommy.

Sumakay na kami at pinaandar na ni daddy ang sasakyan.

Habang papalabas kami ay nakita ko yung dalawa kong kapatid na naghaharutan at si lola naman ay katabi ni daddy sa sasakyan.

“Oh baka mabinat ang kapatid nyo ah!” paalala ni daddy sa dalawa kong kapatid at ngumiti lang sila kay daddy.

“Gusto mo bang magpahinga?” sabi ni kuya at tumango lang ako, kaya sinandal ko ang aking katawan malapit sa binatana at tinignan ang mga dinadaanan namin.

Habang nasa kalye kami ay marami akong nakikitang tao na naglalakad at mga nagtitinda sa gitna ng daan, naisip kong paano sila nabubuhay sa ganung kalagayan, at biglang may kumatok sa bintana ko at tinaas ang mga sampaguita na binebenta, kaya napatingin ako sa kanila.

“Ito pambayad oh!” sabi ni lola at inabot nya sa akin, binaba ko ang salamin sa bintana at binili ang kanyang tindang sampaguita.

“Para saan naman po yan lola?” sabi ni kuya at kahit ako din ay nagtaka.

“Para sa simbahan mamaya! Pupunta kami dun ni Paula para magpasalamat!” sabi ni lola at napangiti naman kami.

Habang umaandar na kami ay nakita kong tumahimik ang dalawa kong kapatid at tinignan sila, nakita kong nakasandal si Jiro kay kuya at tulog silang parehas, kaya napatingin ako kay daddy.

“Excited kasi sila na umuwi ka na! kaya ang kuya mo ay hindi muna pumasok at si Jiro naman ay miss na miss ka na!” sabi ni daddy at tumabi na ako sa kanilang dalawa.

Nakatulog ako ng mahabang oras, hindi ko na alam kung anong nangyayari sa aking paligid, pero naririnig ko ang katahimikan ng dalawa kong kapatid at ang tanging pag uusap lang nila lola at daddy ang aking naririnig.

Pagkagising ko ay nasa kama na ako, nakita kong nilinis nila ito dahil nagbago ang aking cover sa kama at ang aking kumot, kaya umupo ako at pinilit kong tumayo, kahit nahihilo ay dahan dahan akong naglakad papunta sa terrace.

Nang makapunta ako ay narinig ko sila na nagtatawanan sa may garden agad kong sinilip sila at nakita kong nakaupo sila Cheryl at sila kuya na nagkukulitan.

Napatingin si kuya sa terrace at nakita ako.

“Oh gising ka na pala!” sabi ni kuya at ngumiti lang ako.

“Sige puntahan nyo na ang bestfriend nyo!” sabi ni kuya at nakita kong ngumiti sila sa akin papasok ng bahay.

Umupo ako sa may upuan sa aking kwarto at narinig kong kumatok na sila.

“Pasok kayo!” sabi ko at binuksan nila ang pintuan.

Nakita kong namangha sila sa aking kwarto at nakita ko din si ate Lea na kasunod.

“Oh anong gusto mong kainin?” sabi nya sa akin.

“Ano po ba ulam?” sabi ko lang.

“Marami eh!” biro nya sa akin.

“Kahit ano na lang ate! At paki sabi kay nay Elsa na pagtimpla nya ako ng gatas!” sabi ko at ngumiti si ate Lea at lumabas na ng kwarto ko.

“Wow! Ang daming collection!” sabi ni Luke at napangiti lang ako sa kanya.

“Pwede mo namang hawakan yan eh!” sabi ko sa kanya at binuksan nya ang glass cabinet ko.

“Papa Ken! Alam mo ang kulang na lang dito?” sabi ni Abby sa akin at napatingin ako sa kanya.

“Ano?” sabi ko.

“Kitchen!” biro nya sa akin at natawa naman kami.

“Oh tama na! Tara tulungan natin si Ken na mag aral!” pagputol ni Cheryl at nakita kong niligpit ni Luke ang mga collection ko at pumunta kami sa terrace para mag aral.

“Sabi ni Sir Clarence na may special quiz ka sa kanya, at binigay nya sa akin yung notes para mapag aralan mo daw!” sabi ni Cheryl at napatingin naman kaming tatlo sa kanya.

“Teka? Paano?... Ikaw at si Sir Clarence?...” sabi ko na nalilito sa sinabi ni Cheryl.

“Hay nako papa Ken! Si Cheryl at si sir Clarence eh may something na talaga!” pagbuking ni Abby sa akin at napatingin naman ako kay Cheryl.

“Is... That... True?!!” sabi ko kay Cheryl at natawa lang ito sa amin.

“Basta!” sabi lang nya at natawa kami sa kanyang reaksyon.

“Oh eto naman sa Psych natin!” sabi ni Luke at binigay nya ang notes sa akin.

“Whoa! Ang dami!” sabi ko sa kanila at natawa naman sila sa akin.

“Hindi naman sa binibinat ka namin! Dahan dahan lang no!!” sabi ni Cheryl at sinara ang ilang notes.

Narinig kong may kumatok at binuksan ito ni Luke.

“Ate Lea!” sabi ni Luke at nakita nyang dala nya ang isang tray ng pagkain ko, at kasunod nya si ate Ghie na dala naman ang miryenda nila Cheryl.

“Oh bawal mapagod si Ken!” biro ni ate Ghie sa akin at napangiti lang ako.

“Kailangan kong humabol!” sabi ko sa kanila at ngumiti lang sila sa akin.

“Lakas talaga ng fighting spirit mo Ken! Kahit galing ka sa sakit ayan nag aaral ka na!” sabi ni ate Lea at binaba nya ang pagkain ko.

“Tawagin mo na lang kami kung tapos na kayong kumain ah!” sabi ni ate Ghie at tumango lang ako.

Lumabas na sila ate Lea at ate Ghie at niligpit ko muna ang mga notes at tinulungan naman ako nila Cheryl.

“Tara! Sabayan nyo akong kumain!” sabi ko sa kanila at lumapit sila sa akin at dun na nagmiryenda kasama ko.

“Parang nasa school lang tayo!” sabi nila sa akin at ngumiti lang ako.

“Oo nga pala ken, sa next, next Friday wala tayong class kasi may gaganaping Acquaintance Party sa campus, sabi nila na 6pm ang pasok natin!” sabi ni Luke at tumingin lang ako sa kanilang tatlo.

“Ay nako! Hindi pa ako nakakabili ng damit!” sabi ni Cheryl.

“Ano daw ba ang motif?” sabi naman ni Abby kay Luke na napatigil ako sa pagkain.

“Bakit may motif pa?” sabi ko sa kanila.

“Nung First semester kasi ang motif namin ay floral kasi nga maulan, kaya ang karamihan ay naka pang summer outfit, ngayon ang sabi ay futuristic monster, kasi nga malapit na ang holloween, and ang narinig ko sa administration ay may contest daw, ang mananalo ay may opportunity na mabigyan ng ticket to Japan!” paliwanag ni Luke.

“Whoa! Cool! Paano mo naman nalaman yan Luke?” sabi ko sa kanya at napatigil sila sa pagkain.

“Si Luke kasi ay anak ng dean pero sa ibang department!” sabi ni Cheryl.

“At si Luke ay isang gurl!” sabi ni Abby at kinurot sya ni Luke.

“WHAT!” sabi ko na nabigla sa sinabi ni Abby.

“Okay aminan na!” sabi ni Cheryl.

“What do you mean girl si Luke? Eh mas pogi pa sya sa akin ah!” sabi ko kay Abby.

“I’m discreet bisexual Ken!” sabi ni Luke at literal na napanganga ako sa sinabi niya.

“Yeah! Kaibigan na namin sya since 6^th grade!” sabi ni Cheryl.

“I can’t believe it!” sabi ko at parang nailang si Luke sa akin.

“Sorry ah!” sabi ni Luke at tumingin naman ako sa kanya.

“Bakit? Para saan?” sabi ko sa kanya.

“Sa pagtatago ko ng aking totoong kasarian!” sabi nito sa akin at ngumiti ako sa kanya.

“Well kaibigan ko naman kayo eh! okay lang yun and beside ako din may aaminin?!” sabi ko sa kanila at nakita kong napatutok sila sa akin at hinihintay ang sasabihin ko.

“Parehas kami ni Luke!” sabi ko sa kanila at parang walang reaksyon ang mga mukha nila.

“Oh bakit hindi kayo nagulat?!” sabi ko sa kanila at umalis ang mga tingin nila sa akin.

“Akala ko naman kung ano na!” sabi ni Cheryl at nagtaka ako sa sinasabi nya.

“Akala ko naman tungkol sa dalawa!” dagdag ni Luke.

“Oo nga! Alam na namin yan no!” sabi ni Abby na ikinabigla ko.

“Teka? Paano nyo nalaman? Eh hindi ko pa naman sa inyo sinasabi?!” sabi ko sa kanila at ngumiti sila sa akin.

“Kay kuya Kino at Jiro! Sila nagsabi sa amin!” sabi ni Cheryl.

“Sa una nga hindi kami makapaniwala kasi talagang hindi kita naaamoy! Kaya pinagmasdan kita sa mga nagiging reaksyon mo sa magkapatid!” dagdag ni Luke sa akin.

“At kahit naman maging ganyan ka eh okay ka pa din! Kasi kami lang ang nakaka alam nyan! Walang makakalabas na secrets sa tropa natin!” sabi ni Abby at ngumiti naman ako sa sinabi nila.

Naramdaman ko ang pagpapahalaga nila bilang tropa ko at masaya ako sa ginagawa nila.

Natapos ang araw namin at nagpaalam na sila at babalik na lang bukas para sa ibang notes, at lumipas ang ilang araw ay nakapasok na ako.

Pagkagising ko kinaumagahan ay nakita ko si Jiro na nasa loob ng kwarto ko at hinintay nya akong magising.

“Good morning kuya!” sabi nya sa akin at ngumiti ako.

“Tara na hinihintay ka na namin kasabay kumain!” sabi nya sa akin at pumunta muna ako sa CR para magsipilyo.

Pagakalabas ko ay agad kaming bumaba ng sabay at pumunta sa dinning room, nakita kong kumpleto kami at kumain na kami sabay sabay.

Nang makatapos na ako ay agad akong umakyat para maligo at pumasok.

“Oh wag magtatatakbo!” sabi ni mommy at naglakad ako paakyat.

Nang makapasok na ako sa aking kwarto ay narinig ko ang aking phone na tumutunog, kaya sinagot ko ito.

“Hello?” sabi ko.

“Si Ace ito!” sabi nya sa akin.

“Oh bakit?” sabi ko lang sa kanya.

“What time ka lalabas ng bahay nyo?” sabi nya at napakunot ang aking noo.

“What do you mean?” sabi ko sa kanya.

“Anong oras ka papasok I mean!” sabi nito at natawa naman ako.

“After kong magbihis! Bakit?” sabi ko sa kanya at naramdaman kong binaba na nya ang phone, nagtaka naman ako at pumasok na ako sa CR at naligo na.

Habang naliligo ay hindi ko pa ding makalimutan ang panaginip ko sa ospital.

“Sino kaya yun?” sabi ko sa aking sarili at nagmadali nang mag banlaw dahil sasabay ako kila daddy.

Nang matapos na ako ay agad kong kinuha ang uniform ko at sinuot na ito, hindi ko muna inayos ang buhok ko dahil baka malate ako.

“Dad?! Kuya?!” sabi ko pagkababa galing sa kwarto ko.

“Wala na sila!” sabi ni lola at nakita kong nakangiti ito sa akin.

“Huh?! Eh lola paano po ako? Iniwan nila ako?!” sabi ko kay lola at kinuha ang phone para tumawag pero pinigilan ako ni lola.

“May naghihintay kasi sayo kanina pa kaya hindi ka na sinabay ng daddy mo!” sabi ni lola at tinuro ang nasa sala na naghihintay sa akin.

Nang makita ko ay kaparehas ng aking uniform at tumayo ito.

Humarap sya sa akin at nagulat naman ako.

“Good Morning!” Sabi nya sa akin.

“A—RGEL?!” sabi ko at ngumiti sya sa akin.

To be continue...