Shooting Stars Episode 13

Nagbabalik ang author na walang ginawa kungdi ubusin ang oras kakahanap ng inspirasyon para magtuloy- tuloy ang storya ni Ken.

Nagpapasalamat po ako sa mga bumubuo ng MNB Facebook page at kay Onichan Kenji dahil isa sya sa mga nagbigay sa akin ng inspirasyon para gawin ang mga storya ko.

Salamat din po sa walang sawang nagbabasa ng aking story!

Especially kila:

Ginno, Angel Marco Menor Aka Marc of K.S.A., Monty, Marshy, Franklin Aviola, Kiero 143,

Zenki of Kuwait, Mark 5337, Sinbad, Frostking, robert_medoza. Anita baker, JD Javra, eunchi, diumar, curious19, Hiya! at sa mga Annonymous at Silent Readers!

Kayo po ang aking dahilan para magkaroon ng inspirasyon! :)

Enjoy Reading Guys!

“I smell something ha!” bulong ni Abby kay Luke na narinig ko at napatingin ako sa kanilang dalawa.

Nakita kong kinalabit sya ni Luke at nagtuloy silang maglaro ng cards sila ni Jiro.

“Thanks Ace ah!” sabi ko sa kanya at tumabi ito sa gilid ko.

“Basta magpagaling ka ha! Dadalhin ulit kita sa burol!” sabi nya at ngumiti lang ako sa kanya.

Narinig kong pumasok na sila Cheryl at Argel at napansin kong lumayo si Ace sa tabi ko.

“We’re back! Ano yang nilalaro nyo? Sali kami oh!” sabi ni Cheryl at umupo sila at naglaro sila ng cards.

Habang naglalaro sila ay nakatingin lang ako sa cards ng kapatid ko, at pinapanood silang maglaro.

“Panalo nanaman!” sabi ni Jiro at narinig kong nag aangalan na sila.

“Pambihira naman oh! Pangalawang talo na namin!” sabi ni Luke at natawa kami sa sinabi nya.

“Magaling sa cards ang bunso mong kapatid ah!” sabi naman ni Abby at nakita kong namula si Jiro sa sinabi ni Abby.

“Ano ba yang nilalaro nyo?” sabi ko at parang naninibago lang sa laro nila.

“Rotation ang tawag dito!” sabi ni Cheryl habang inaayos nya ang cards.

“Paano laruin yan?” sabi ko sa kanila at tumingin naman si Jiro sa akin.

“Kuya ganito lang yan, yung Jack, King and Queen is equivalent to 10 tapos yung number from 2 to 7 ay real numbers, tapos yung 8 means reverse order in short from clockwise to counter-clockwise, tapos yung ace ng bawat cards ay equivalent to top cards na ibig sabihin ay 99 tapos yung number 9 na card ay equivalent to negative 9, ganun lang ang laro nyan!” paliwanag ni Jiro at agad akong tumabi sa kanya at naglaro kami.

Masaya ang naging laro namin, pero napansin kong si Cheryl ay hindi makapag focus kaya kinalabit ko ito.

“May problema ka ba Cheryl?” sabi ko sa kanya at umiling lang sya sa akin.

“Ken, it’s your turn!” sabi ni Ace na katabi ko.

“Oh Plus 10 ako! Ikaw na bunso!” sabi ko at nilapag ko ang king of spade.

“Reverse card ang nakuha ko! So ikaw ulit kuya!” sabi nya at napakamot naman ako ng ulo.

“Oh heto plus 10 ulit!” nilapag ko ang queen of hearts sa table at si Ace na ang magbababa.

“Negative 9!” sabi niya at nakita ko si Argel na seryoso sa pagtingin sa kanyang cards.

“Huy Argel!” sabi ni Abby at nagulat sya.

“Eto na! 99!” sabi nya at tumawa sya ng malakas.

“Ano ba yan! Wala akong maibabagsak! Kainis ka Argel!” sabi ni Cheryl at hinampas nya ang balikat nito.

Tumawa ako sa kanila at nakita kong nagngitian sila.

Habang naglalaro kami ay narinig kong nagsara ang pinto at nakita ko sila lola, mommy at daddy na may dalang pagkain.

“Aba! Ang daming bisita ng anak ko ah!” sabi ni daddy at ngumiti lang ako sa kanya.

“Good morning po!” sabi nila at ngumiti sila mommy at daddy sa kanila.

“Kamusta naman ang nurse ng kanyang kapatid?” sabi ni mommy kay Jiro at niyakap nya ito sa likod.

“Okay naman po ako! Yung pasyente natin okay naman din!” sabi nya at tumawa ako sa sinabi nya.

“Mabait naman ako eh! Kaya hindi ako lalagyan ng gamot!” biro ko kay Jiro at nagtawanan kami.

“Oh mga bata! May pagkain dito magsikain muna kayo ng miryenda!” sabi ni mommy at tinulungan sya ni lola Lisa na ilabas sa paper bag ang dala nilang pagkain.

Nilapag muna ang mga cards at nagsikain na kami, naamoy ko ang bagong lutong pancit na halatang luto ni lola Lisa.

“Ang sarap naman po ng pancit!” sabi ni Cheryl.

“Salamat hija! At nagustuhan nyo!” sabi ni lola Lisa at ngumiti sya sa mga bisita ko.

“Thanks lola!” sabi ko at hinalikan nya ako sa noo.

“You’re welcome apo!” sabi nya sa akin at umupo muna sila sa may sofa.

Naubos namin ang mga pagkain na dala nila sa amin at nagpahinga sila at dumating ang nurse para I check ang aking status.

“Sir you need to take medicine!” sabi nya at ngumiti ito sa akin.

Inabot nya sa akin ang medicine at agad kong ininom ito, at nagpahinga na ako, nakita ng mga kaibigan ko na nakahiga ako at lumabas muna sila.

“Anak, uuwi muna kami ah!” sabi nila mommy sa akin at nagpaalam muna ako kila mommy at kasama si Jiro.

Habang nagpapahinga ako ay biglang nakarinig ako ng pagbukas ng pinto.

“Wala si Jiro?” sabi ni Argel sa akin.

“Sumabay umuwi eh, maaga pa lang kasi andito na sya” sabi ko sa kanya at lumapit ito sa akin.

“Ahh ganun ba?” sabi nya at nagtaka naman ako.

“Oh akala ko lalabas kayo?” sabi ko sa kanya.

“Eh ayoko! Gusto kong bantayan ka eh!” sabi nya sa akin at naalala ko ang sinabi ni Aaron sa akin.

Pinikit ko ang aking mga mata at nagpahinga ako, tumahimik ang lugar kahit nararamdaman kong nakaupo si Argel sa tabi ko.

“Ken, I will promise to you na walang mang aaway sayo! Ako ang magiging protector mo sa lahat ng bagay!” sabi ni Argel at pinakinggan ko lang ito.

Nang magising ako ay nakita kong nakatungo si Argel at wala pa din sila Cheryl, kaya ginising ko ito.

“Argel!” sabi ko at tinapik ang kanyang pisngi.

Hindi sya nagising at biglang gumalaw ang kanyang braso at nakita ko ang kanyang itsura.

Ang kanyang maamong mukha ay nakakabighani, hindi ko mapigilang tignan sya, at hinipo ko ang kanyang mukha dahan dahan, ang kanyang ilong, at ang labi nyang malambot, at biglang nagsalita sya.

“Anong tinitingin-tingin mo dyan?!” sabi ni Argel at minulat nya ang kanyang mga matang nangungusap.

“Ah...Eh! Kasi...” sabi ko at hindi ko na alam ang sasabihin ko sa kanya.

“Kasi ano?” sabi nya at nilapit nya ang kanyang mga mukha sa aking mukha.

At nakaisip ako ng palusot sa kanya.

“Nagugutom na kasi ako! Hindi ako makatayo kasi nakaharang ka!” sabi ko sa kanya na naiinis.

“Oh! Chill lang! dapat kasi ginising mo ako, para ako na ang magpakain sayo!” sabi nito at namula naman ang aking mukha.

“Wag na nga lang!” sabi ko sa kanya at humiga muli ako, nakita kong dumikit sya sa akin at tinungo ang kanyang ulo sa aking braso.

“Ken?” sabi nito sa akin.

“Bakit?” sabi ko lang.

“Nagmahal ka na ba?” sabi nito sa akin at napaupo naman ako.

“Bakit mo natanong yan?” sabi ko sa kanya at tumingin lang sya sa akin ng blangko ang ekspresyon.

“Wala lang! Gusto ko lang malaman eh!” sabi nya sa akin at umiwas naman ako ng tingin sa kanya.

“Bakit gusto mong malaman?” sabi ko sa kanya at nakita ko syang interesado sa bawat tingin na ginagawa nya.

“Gusto ko lang malaman!” Sabi nito sa akin at napabugtong hininga ako.

“Okay! Dahil makulit ka oh sige! Sasabihin ko sayo!” sabi ko na lang at napatingin naman ako sa malayo at naalala ang lahat.

“I had my first girlfriend, nung pumasok ako sa manila as a college student, actually magkasabay lang kami sa pag enroll nun, she with her friends and ako naman with nothing...” sabi ko at napayuko naman ako.

“She was the most beautiful girl I ever knew sa campus namin, after month passed by nakilala ko ang mga kaibigan ko, and one day nagkakilala kami ng formal!” sabi ko sa kanya at napangiti ako sa aking iniisip.

“Tapos?” sabi ni Argel na parang naghihintay ng kasunod sa aking kinukwento.

“After that, naging close kami... Then my friend tease me when she was around and a blush will answer to their tease, moments past at naging strong ang bonding namin, then when I was on her lap in the field after ng class namin ay tinanong ko na sya kung okay lang na manligaw sa kanya, and...” sabi ko at napatingin sa aking kamay.

“Oh? Tapos ano?” sabi ni Argel sa akin at napatingin naman ako sa kanya.

“Then she said yes! Kaya formal akong nanligaw sa kanya, pumupunta ako sa bahay nila para dalawin sya, gumagala kahit kasama ang kapatid nya, nagpapaalam na mag de-date kami, and I thought everything was going to a smooth ride, pero nagkamali ako... One day nung inter department competition namin ay nakita ko sya na may kasamang lalake!” sabi ko at biglang tumulo ang mga luha ko.

“Oh bakit ka naiyak?” sabi nya sa akin at naghanap ng tissue.

Binigay nya sa akin ang tissue at pinunasan ko ang aking luha.

“Kasi I thought na kaibigan nya yun, but she tricked me! Captain ng basketball team ang totoong boyfriend nya! But sinabi nila Troy sa akin na “it’s only a girl! There’s a lot of fish in the sea to catch!” kaya simula noon ay kinausap ko sya at tinapos na ang relationship namin...” sabi ko kay Argel at pumatak ulit ang mga luha ko.

“Oh tahan na!” sabi ni Argel sa akin at hinihimas nya ang aking likod.

“Masakit pa din kasi eh! Kaya nga sinabi ko sa aking sarili na kapag may makikita or makakaharap ako ng captain ng basketball team ay naaalala ko nanaman ang mga nangyari...” sabi ko kay Argel at lumapit ito sa akin.

“Kaya pala galit ka sa mga katulad kong basketball player? Kasi dahil sa past mo?” sabi ni Argel at tumango lang ako sa kanya dahil hindi na ako makapagsalita kakaiyak.

“If I say na mali ka sa sinasabi mo? Anong gagawin mo?” sabi nya at napatigil naman ako sa pag iyak at tumingin sa kanya.

“What?!” sabi ko lang at biglang ngumiti si Argel sa akin.

“You know Ken, kung ako tatanungin mo, hindi naman lahat ng tao ay katulad ng past mo, but sa sinabi mo kanina, napag isip-isip din ako na kung babaguhin ko ang pananaw mo sa sinasabi mo, malalaman mong masayang magmahal ulit!” sabi nito at nagulat naman ako sa sinabi nya.

“Teka! I don’t say magmahal! I only said na hindi pa din ako makarecover from what she do to me!” sabi ko sa kanya at napatingin naman ito sa akin.

“Ah... Sorry! Yun kasi ang perception ko sa sinabi mo eh! I’m only just a human that always do mistakes and learn to what they’ve experience to their past...” sabi ni Argel at ngumiti lang ako sa kanya.

“Okay lang! I understand what you are saying!” sabi ko na lang at bumalik na ulit ako sa pagkakahiga.

Pinikit ko ang aking mata para makapagpahinga ulit at naramdaman kong si Argel ay humawak sa kamay ko at tumungo sya.

Ngumiti lang ako at tuluyan nang makatulog, at nang magising ako ay naririnig ko ang ingay nanaman ng kwarto at naramdaman ko pa din na nakahawak pa din ng kamay si Argel at nakatungo pa din sa aking braso.

“Oh gising ka na pala!” sabi ni Cheryl at lumapit sila Ace, Abby at Luke at binigyan ko sila ng matamis na ngiti.

“Bakit andito si Argel?” sabi ni Ace na nakitang nakahawak sya sa kamay ko, at tinanggal nya ito sa pagkakahawak.

“Binantayan ako?! Umalis kasi sila mommy eh, umuwi muna tapos dumating sya after na umalis sila mommy” pagdedepensa ko at nakita kong seryoso ang itsura ni Ace.

“Bakit hindi mo man lang ako sinabihan?” sabi ni Ace na medyo naiinis at nabigla naman ako sa sinabi nya.

“Hey! Tama na yan! Ang mabuti pa ay kumain na tayo ng chocolate roll na binili mo!” sabi ni Cheryl kay Ace at nilapag ang bitbit nilang chocolate roll cake sa lamesa.

Agad nang tumayo si Argel at ako ay bumangon na din pero hindi na ako pinatayo nila at tinaas na lang ang kama ko para may masandalan ako.

“Oh!” sabi ni Ace nang binigyan nya ako, napatingin ako sa kanya at ngumiti lang.

“Ace galit ka pa din ba?” sabi ni Argel habang nakain kami.

“Sa tingin mo Argel?” sabi nya at tumingin ako sa kanilang dalawa.

“Oh bakit maiinit ang ulo?” sabi ni Luke at nagkalas ang mga tingin nila ako naman ay pinagmamasdan sila dahil naninibago ako sa kanila simula nang mag collapse ako sa court.

“Teka! Hindi ito basketball ah! Wala tayo sa court! Itigil nyo na nga ang mga ganyan!” sabi ni Abby at napatingin sila.

Hindi na sila nagkibuan at nagpatuloy kami sa pagkain, nang maubos namin yun ay napansin kong hindi pa din nagkikibuan sila kaya gumawa ako ng paraan.

“Luke, Abby, Cheryl pwede ko bang kausapin itong dalawa?” sabi ko sa mga kaibigan ko at nagpuntahan sila sa sofa na medyo malayo naman sa hinihigaan ko.

Pinalapit ko ang magkapatid at tumabi sa akin sila.

“Anong problema ba?” sabi ko at nagtinginan sila sa isa’t isa.

“Paano kasi—“ sabi ni Ace at hindi na nya naituloy dahil nahihiya syang sabihin ito.

“Alam mo Ace wag kang magagalit sa kapatid mo, dahil concern lang sya, alam kong nangako ako sayo pero hindi sa lahat ng bagay ay kailangan kasama kita, nagpapasalamat nga ako sa inyo dahil nawawala na dahan dahan ang nararamdaman kong sakit, tapos ngayon yung nakita mong kasama ko si Argel at napahawak lang sya sa kamay ko ay bigla kang nagkakaganyan...” paliwanag ko sa kanya at napatungo naman ito.

“Sorry na Ken, pinangako ko kila tito Gino na hindi ka namin bibigyan ng stress, pero eto ngayon, nagbigay kami ng stress sayo!” sabi ni Ace at inakbayan sya ni Argel.

“Bro, sorry din ah! Gusto ko lang talagang maging ka-close ang kaibigan mo din eh, promise di ko na ulit gagawin yun!” sabi ni Argel at tumingin kami parehas sa kanya.

“Sorry din bro, kung nagselos ako!” sabi ni Ace at inakbayan nya si Argel.

Nakita kong ayos na silang dalawa kaya ngumiti ako sa kanila at yumakap sila sa akin.

“Salamat ah!” sabi nila at tumango lang ako sa kanila.

“Asus! Si Ken lang pala ang magpapabati sa inyong dalawa!” singit ni Cheryl at biglang nagkalasan sila sa akin.

“Parang mga bata nga eh!” biro ko kay Cheryl at tumabi sya ng upo sa akin.

“Friend, promise us na magpapagaling ka ah!” sabi nya sa akin at hinawakan nya ang aking kamay.

“Oo naman Cheryl! Ako pa!” sabi ko at ngumiti lang ito sa akin.

Tumingin sila sa orasan at nakita nilang alas-3 na ng hapon kaya nagpaalam na silang tatlo at may pupuntahan pa sila.

Naiwan ako at ang magkapatid.

“Kayo anong oras pa kayo uuwi?” sabi ko sa kanila habang nagliligpit sila ng kinainan namin.

“Later, kapag andito na sila tita Paula at tito Gino!” sabi ni Ace at napangiti naman ako sa sinabi nya.

“Baka kasi matakot ka kapag wala ka nang kasama dito!” biro ni Argel at natawa naman ako.

“Loko! Hindi ako matatakutin!” sabi ko sa kanila at nagtawanan kami.

“Anong gagawin natin para malibang tayo?” sabi ko sa kanila at tumahimik ang buong lugar dahil nag iisip sila ng gagawin.

“Alam ko na!” sabi ni Ace at binuksan nya ang TV at nanood na lang kami ng comedy movie.

“Teka! Kailangan dito dapat may pagkain!” sabi ni Argel at bumaba muna sya para bumili sa may cafeteria.

“Gusto mo bang umupo?” sabi ni Ace at tumango lang ako, kaya tinulungan nya akong umupo.

Nang makaupo ako ay napatingin nanaman ako sa kanyang mga mukha at biglang naalala ko nanaman ang nangyari sa amin sa sasakyan.

“Is there anything on my face?” sabi ni Ace at umiling lang ako.

“Ace, pwede bang dun ako sa sofa para malapit ako sa TV?” sabi ko sa kanya at tumingin muna ito sa sofa.

Napansin nyang malapit ang sofa sa TV kaya nilayo nya ito ng konti at tinulungan na nya akong tumayo, nang makatayo ay naramdaman kong hindi ko pa kayang maglakad dahil na din sa gamot na iniinom ko, at nanghihina pa ako, pero pinilit ko pa din na maglakad.

“Grabe ang bigat mo talaga!” biro sa akin ni Ace habang nakasakbit ang aking kamay sa kanyang balikat.

“Parang nasa bahay nyo lang ako, diba?” sabi ko sa kanya at nagulat sya sa kanyang narinig.

Tumingin lang sya sa akin at nakita kong namumula ang kanyang pisngi at kinurot ko ito.

“Aray naman!” sabi nya sa akin at pinisil ang aking ilong.

“Aray! Wag sa ilong naman!” sabi ko at medyo naiinis ako sa kanya.

Pinaupo na nya ako sa sofa at binigay ang remote, narinig kong pumasok na si Argel at napansin nyang nasa sofa na ako.

“Oh?! Pwede ka na bang maglalalakad?” sabi nya sa akin at tumango naman ako sa kanya.

“Tara! Movie marathon na tayo!” sabi ko sa kanila at nanood kami ng movie.

Puro comedy movie ang napapanood namin at minsan naman ay horror at nakita kong nakatutok sila sa panonood, ako naman ay sumandal at nanood pero hindi ko kayang manood ng matagal dahil na din hindi pa naman ako nakakarecover at medyo mahina pa ang aking resistensya kaya hindi ko namalayan na nakatulog ako habang nanonood kami.

Pagkagising ko ay napansin ko si Argel at wala si Ace kaya napansin nya ako at ngumiti lang ito sa akin.

“Si Ace?” sabi ko kay Argel.

“May pinuntahan lang, babalik yun mamaya!” sabi nya sa akin at tumingin naman ako sa pinapanood ni Argel.

“Pwede mo ba akong ipunta sa higaan?” sabi ko sa kanya at tumayo ito at tinulugan nya akong tumayo.

“Tara! Dahan dahan lang ah!” sabi nya sa akin at inakbayan ko sya at naglalakad kami papunta sa higaan ko.

Hindi ko maiwasang ma out of balance at naramdaman ni Argel yun, bumagsak ako at sinalo nya ako ng buong lakas, nakita kong niyakap nya ako at binuhat na lang.

“Okay ka na ba?” sabi nya sa akin habang buhat pa nya ako.

Tumango lang ako sa kanya dahil nanghina ako sa mga oras na yun, hiniga na nya ako at inayos ang dextrose sa akin.

“Ken, oh! Kumain ka na muna ng prutas!” sabi ni Argel at kinuha ko, pero hindi nya binigay yun at siya na ang nagpakain sa akin.

Hindi na ako makatanggi kaya sinunod ko na lang ang sinasabi nya, nang makatulog na ako ay naramdaman kong hinaplos nya ang aking buhok at hinalikan nya ako sa noo.

“Sana gumaling ka na, namimiss na kitang kasama sa breaktime.” Sabi nya sa akin habang hinahaplos nya ang aking buhok.

Narinig kong bumukas ang pinto at narinig ko ang mga boses nila mommy na dumating.

“Oh Argel!” sabi ni mommy at minulat ko ang aking mata.

“tita Paula kamusta po? Lumabas lang po si Ace eh!” sabi nya at tumayo sya para kunin ang dala ni mommy.

“Ken, nagising ka ba namin?” sabi ni kuya Kino nang napansin nya akong minulat ko ang aking mata.

Umiling lang ako at binigyan sila ng isang ngiti at nakita ko si Argel na napatigil sa kanyang ginagawa.

“kuya Ken!” sabi sa akin ni Jiro at binigyan naman ako ng isang mahigpit na yakap.

“Anak! Baka naman hindi na makahinga si kuya nyan!” sabi nila mommy at kumalas si Jiro sa pagkakayakap sa akin at tumawa sila.

“Sorry po! Miss ko lang si kuya eh!” sabi ni Jiro at napansin nila mommy na wala akong lakas, kaya lumapit ito sa akin.

“Anak, anong nararamdaman mo?” sabi nya at tumingin lang ako sa kanya.

“Paano po kasi tita, nabigla po yata kanina!” sabi ni Argel at tumingin lang si mommy sa akin.

“Totoo ba yun?” sabi nya at tumango lang ako.

“Hay! Salamat sa inyong dalawa ah! At hindi nyo iniwan ang anak namin!” sabi ni mommy at nilapitan nya si Argel at binigyan ng isang mahigpit na yakap.

“No problem po tita! Para po sa kalagayan ni Ken lagi kaming aalalay sa kanya!” sabi ni Argel at kumindat sya sa akin.

“Si Ace nga pala?” sabi ni daddy at nakita kong nilabas ni Argel ang kanyang phone para ma-contact si Ace.

“On the way na po siya!” sabi ni Argel at lumapit sya sa akin.

“Paano ba yan! Pauwi na kami! Magpagaling ka na lang ah!” sabi ni Argel at tumango lang ako sa kanya at nagpasalamat sa ginawa niya.

Bigla namang pumasok si Ace at kinamusta nila mommy at daddy siya.

“Oh bakit ngayon ka lang?” sabi ni kuya sa kanya.

“May binili lang po kasi ako eh!” sabi nya at napakamot sya ng ulo.

“Ace, nagpaalam na ako kay Ken, hindi ka ba sasabay sa akin pauwi?” sabi ni Argel at ngumiti lang ito sa kanya.

Lumapit sa akin si Ace at binigyan nya ako ng card at binulungan nya ako.

“Basahin mo na lang yan kapag mag-isa ka na lang!” sabi ni Ace at ngumiti lang ako sa kanya, nilagay ko ang card na binigay nya sa gilid ng table para basahin ko mamaya at nagpaalam na silang dalawa.

Habang naghahanda sila ng kakainin namin ay napansin kong may pinag uusapan sila.

“Mom, Dad, Kuya, Bunso...” sabi ko sa kanila at lumapit naman sila sa akin.

“Oh bakit?” sabi ni kuya at tumabi naman si Jiro sa akin.

“Anong pinag uusapan nyo?” sabi ko sa kanila at nabigla naman sila.

“Sabi ko sayo! Wag kang magpahalata!” sabi ni mommy kay daddy at hinampas nya si daddy sa balikat.

“Eh akala ko kasi na hindi naman nya nakikita!” sabi ni daddy at ngumiti lang ito.

“Wala yun! Kasi may napapansin lang kami sa mga bago mong kaibigan eh!” sabi ni mommy at nagtaka naman ako sa sinabi ni mommy.

“Ano kaya yun?!” sabi ko sa aking sarili at hindi na lang ako umimik.

To be continue...

Next Episode Teaser:

Ano kaya ang sasabihin ng kanyang daddy at bakit sila lang dalawa ang dapat mag usap?

Dahil ba kila Argel at Ace? o Meron pang iba?

Abangan ang Susunod na Episode