When A Gay Man Loves Part 19

Author's Note:
At dahil mahal na mahal ko kayo, update na agad :D Excited ako eh! PAra akong reader na naghihintay sa sarili ko ng update. Wahahaha! Baliw lang :) So I guess last 3 Chapters nalang yata. HAHAHA! Or 4? Basta ganun :D


Team Matthew or Team Edward?


For sure you will hate Daniel ;)


Eto na, COMMENTS po :D

Part Nineteen

       Brian

         

                "Babe okay ka na ba?" tanong sakin ni Edward

                "Medyo okay na Babe.. Kailangan ko lang ng tulog.."

                "Tawagin mo lang ako kung may kailangan ka ha? Dun lang kami ni Daniel sa baba.."

                "Okay Babe.."

                "I love you Babe.."

                "I love you more.." sabay halik sakin. Maya maya pa bumaba na si Edward.

                After kong makita mabsa yung letter at diary at makita yung pictures at scrapbook, bumalik yung matinding pagsakit ng ulo ko. Yung parang may something sa pinaka gitna ng utak ko na gustong lumabas? Ang sakit sakit.

                Hindi ko pinaalam kung ano yung laman nung box kay Edward. Alam kong magagalit yun kapag nakita niya kung anong laman ng box.

               

                "Babe.. Ano yung sinasabi ni Daniel na picture daw?" tanong sakin ni Edward nung nagising ako ng gabi. Kasama niya si Daniel na pumasok sa kwarto.

                "Ha---haa? A--Anong picture?"

                "Diba Daddy.. yung laman nung box kahapon.."

                Ow shit. Pahamak 'tong batang 'to.

                "Ah... yung package.. Wala yun.. postcard lang na pinadala ni Tita.."

                "Eh ano yung sinasabi nito na scrapbook, diary at letter na padala daw ng Tito niya sayo na kaibigan mo?"

                Oh gee. Here he comes.. The evil Edward.

                "Babe.. Tinapo--"

                "Eto Daddy oh!" sabi ni Daniel kay Edward. Hawak hawak yung box na pinaka tago tago ko sa may cabinet namin.

                "Patingin nga anak.." sabay lapit ni Daniel kay Edward.

                Gurl.. the Devil and his Minion.. Magtago ka na..

                Binuksan ni Edward yung box. Una niyang  nakita yung letter. Whew. Buti hindi niya pinunit.

                Sunod yung mga pictures.

                Pictures namin ni Edward simula noong magkakilala kami nung college.

                "Anak, Daniel, dun ka muna sa kwarto mo.. Mag XBox ka muna dun.. Lakasan mo yung sounds para masaya.." sabi ni Edward kay Daniel habang nakatingin sakin ng ubod ng tulis at sama.

                "Okay Daddy.." sabi ni Daniel at lumabas na ng kwarto.

                "Anong ibig sabihin nito?" tanong ni Edward.

                "W---Wala.. Piandala lang ni Matthew yan.. Su---surprise niya daw.."

                "WALA?! O MAY CONNECTION NA ULIT KAYO AT NAGLALANDIAN?! HA?! ANO!" hinawakan niya yung kwelyo ko. Akmang susuntukin na ko.

                "Bitawan mo ko Edward. Nasasaktan ako." pinilit kong kumalma kahit kabang kaba na ako sa kung anong pwede niyang gawin sakin.

                "HINDI PA BA AKO SAPAT SAYO HA! KAY NAKIKIPAG UGNAYAN KA ULIT DUN?! HA!" hindi kao sumagot. Wala naman talaga kaming ugnayan.

                "Bakit ako makikipag ugnayan dun.. May asawa't anak na siya!"

                "EH ANO?! KAHIT SINO NAMAN PWEENG LUMANDI KAHIT MAY ASAWA'T ANAK NA DIBA?! HINDI PA BA SAPAT 'TO?! HA!" sabay labas ng *toot* *toot* niya.

                "Edward bitiwan mo ko. Nasasaktan na ako." pilit kong pagpupumiglas sa kanya.

                "HINDI PA BA MALAKI PARA SAYO 'TO HA?! DIBA ITO NAMAN GUSTO MO?! AYAN MAGSAWA KA!" sabay ipinasak niya sa bunganga ko yung ari niya.

                Hindi ako makapalag sa kanya.

                Mas malaki siya sakin.

                Mas malakas.

                Pilit niyang ibinabaon sa bibig ko yung kargada niya.

                "AAAAAARRRRRGGGGGHHHHHHHHHHH! TANG*** MO!" yun ang nasabi niya matapos kong kagatin yung ari niya.

                Tumayo ako at pilit na tumakbo palabas.. Pero nahablot niya yung kumot na sumabit sa paa ko kaya naman natumba ako.

                "SAAN KA PUPUNTA?! KALA MO TAPOS NA TAYO? HINDI PA! NAGSISIMULA PALANG!"

                Pinilit niyang hubarin ang shorts ko kasama pati underwear. Sinira niya yung T-shirt ko. Pero bago niya tuluyang mahubad yung shorts at underwear ko, sinipa ko yung ari arian niya na naging dahilan para matumba siya at bitawan ako.

                Tumayo ako at tumakbo palabas ng kwarto. Agad kong ni-lock yung pintuan ng kwarto namin para matagalan siya sa paglabas. Pero mabilis siya. Naabutan niya ako bago pa ko makababa sa hagdan.

                "SABI KO SAYO HINDI PA TAYO TAPOS..." sigaw niya. Agad naman nakita kami ng mga katulong.

                "Sir.." sabi sakin ni Lovely, yung isang katulog namin na dalaga.

                "Okay lang ako Lovely.. Magtrabaho na ulit kayo.." at agad naman silang sumunod.

                "Bitiwan mo ko Edward. Nasasaktan sabi ako!" sabi ko sakanya sabay tulak papalayo.

                "BAKIT? PUPUNTA KA NA BA SA AMERICA PARA MAKIPAG KAN**TAN SA BESTFRIEND MO HA?! MAS MASARAP BA SIYA?!" sabi niya. Tae 'tong lalaki na 'to ah.

               

                "Edward hindi.. Bitiwan mo na ko."

                "TANG*** HINDI. MAHAL MO PA BA SIYA HA?! MAHAL MO PA BA YUNG GAGONG YUN HA?!"

                "Tang*** Edward sumosobra ka na ha!" sabay suntok sa kanya. Pero napigilan niya yung kamay ko.

                PAK! Ako ang nasuntok  niya. Natumba ako malapit sa hagdan. Mas mabuti na yun para makatakbo ako agad.

                Pumunta siya palapit sakin. At ako naman, pilit na lumalayo sa kanya. Noong nakalapit na siya sakin,  pinagsusuntok niya ako. Sa mukha, sa katawan, kahit saan. Basta madapuan ng palad niya.

                Hindi na ako pumalag.

                Mas mabuti na siguro yung mamatay ako sa bugbog niya.

                Maya maya pa, huminto siya sa pagsuntok sakin.

                Nahiga muna ako sa sahig ng sandali. Alam kong nasa harap ko parin siya.

                Pinilit ko tumayo. Hinang hina na ako dahil sa bugbog na ginawa niya sakin. Nahihilo na ako.

                Nakatayo na ako at pinilit na bumaba. Nakatingin lang sakin si Edward. Puno ng galit yung mata niya.

                Pero bago pa ako makahalbang pababa, nawalan ako ng balanse...

                "BRIAN!"

Edward

          "BRIAN!" nakita kong nahulog si Brian sa hagdan. Mahaba ang hagdanan namin. Mga 20-25 steps siguro. Wala pang carpet.

                "SIR!" sigaw ni Lovely at Manang Fe. Sakto kasi na paakyat sila nang mahulog si Brian sa hagdan.

                "BRIAN!" tumabo ako pababa.

                Nakita kong may mga tulo ng dugo sa mga steps ng hagdan, at mas madami sa pinaka baba.

                "Shit. Tumawag na kayo ng ambulansya!" sigaw ko sa dalawang katulong.

               

                "Shit Brian.. Sorry.." sabi ko sa kanya habang nakalagay ang ulo niya sa hita ko.

                "Ma---mahal na-- na-- ma--hal kk--kita E--Edward.."

                "Sorry Brian.. Hindi ko sinasadya." sabi ko sakanya.. Tumulo ang mga luha ko sa pagkakasabi niya nung mga katagang yun.

                Ang tanga tanga ko.. Tanga tanga!

                Maya maya pa, dumating na ang ambulansya. Nilipat siya sa siang stretcher at pinasok na sa ambulanysa. May mga ikinabit sa kanya at nilinis nila ang dugo at pasa sa mukha ni Brian.

                Sinimulan kong tawagan sila Crix, Karl at iba pa. Sinabi ko ang pangalan ng ospital at agad na bianaba.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                Matinding kaba ang naramdaman namin nang lumabas ang doktor mula sa emergency room. Agad na angpunta sila Crix, Karl, Naevia, Bea, at Sam sa ospital. Dumating din ang mga magulang ni Brian pati sila Walter t Sarah.

                "Anong nangyari Doc?" tanong ni Crix sa doktor

               

                "Sino po ang relatives ng patient?"

                "Kami po..." sabay lapit ng mga Nicholls sa doctor.

                "Ma'am, Sir, nagkaroon po ng bloodclotting abnormalities sa brain ng pasyente. Siguro po ay nahulog siya mula sa isang mataas na lugar o nadapa at nabagk. Napansin din namin na may mga pasa siya sa mukha. At dahil dun sa bloodclotting abnormalities na sinasabi ko, nagkaroon ng internal hemmorage o bleeding, where blood loss is rapid and large, shock results and may be fatal unless, blood is replaced by means of transfusion.. Type B po ang pasyente.. Sa ngayon, wala po kaming stock ng type B dahil nga mahirap makahanap nito. Ang kailangan ay agarang paghahanap ng blood donor."

                "Sinong type B sainyo?" tanong ni Walter samin.

                "WALA?! WALANG TYPE B?! IKAW EDWARD, ANONG BLOOD TYPE MO?!"

                "A.."

                "TANGINA! GUMAWA KA NG PARAAN!"

                "Doc, Room 167 po."

                "Now, ang asasabi ko lang, kailangan niyo agad makahanap ng blood type B, as soon as possible. Please excuse me.." at agad na umalis ang doktor kasama ang nurse.

                "ANO EDWARD?! ANONG GINAWA MO SA KAPATID KO HA?!" sabi ni Walter sakin habang kinukwelyohan ako.

                "Walter.. Tama na.. Walang magagawa yang galit mo.." pagawat ni Sarah sa kanya.

                "NO! MAY MAGAGAWA 'TO! MABABARAG NITONG KAMAO KO YUNG MUKHA NIOTNG TARANTADONG 'TO NA SA PAGKAKAALAM KO EH BUMUGBOG DIN SA KAPATID NATIN! AT TAKE NOTE, SA ASAWA NIYA MISMO!" sabay suntok sakin ng sobrang lakas.

                You desrve it Edward.. You deserve it..

                "Tama na Walter.. Tama na.. Instead of wasting your energy on him, maghanap nalang tayo ng type B.."pigil sakanya ni Tita. Binitawan agad ako ni Walter pero hindi nawala yung masaman tingin niya sakin.

                "Crix, wala bang Type B sainyo?" tanong ni Sarah sa grupo nila Crix.

                "Wala Ate Sarah.. Puro A at O kami.."

                "May nakausap na ako sa Blood Bank.. Wala ding Type B.." sabi ng Papa ni Brian

                (*A/N* Ako po Type B! Wahahaha! epal lang :D)

                Akmang aalis na sana ako para pumunta sa chapel ng ospital nang biglang magsalita si Crix.

                "Tumatawag po si Matthew.."

                "Hello 'tol.. Nasa ospital si Brian.." sabi ni Crix. Ni-loudspeaker niya para marinig namin ang kabilang linya

                "Bakit tol? Anong nangyari sa kanya?"

                Agad na tumingin sakin ng masama si Crix, pero binawi niya agad ito.

                "Mahabang storya 'tol... Anong blood type mo 'tol?"

                "Match kami ni Brian. Type B kami pareho. Bakit? Kelangan ba ng transfusion?"

                "Oo 'tol eh.. Walang ibang type B dito.."

                "Sige.. Uuwi na din naman ako jan sa Pinas.."

                "Temporarily?"

                "Permanently for good.."

                "Naks. Bilisan mo ha."

                "In three days time nanjan na ako.."

                "Sige 'tol.. Bababa ko na.. Bye.."

                "Sige.. Bye.."

                "That's a good news.." sabi ni Walter. Tuluyan na akong pumunta sa chapel para magdasal.

                (*A/N* So this will be a third person's POV)

               

                "Walter, Sarah, uuwi muna kami ng Mommy niyo ha.. Maaga pa kami bukas. Babalik kami agad after work." sabi ng Daddy nila Walter sakanilang dalawa ni Sarah.

                "Okay Dad.. Ingat po.." at agad na umalis ang magasawa.

                Hindi lubos maisip ng magasawang Nicholls na magagawa ni Edward ang ganoong bagay sa anak nila. Ipinagkatiwala nila ito sakanya, kahit na alam nila kung ano ang nagawa ni Edward kay Brian noon. Buong puso nilang tinaggap ito, pero siya mismo ang sumira sa tiwala nila.

                "Bakit hindi natin idemanda si Edward? Physical Injury ang ginawa niya.. Baka nga hindi lang physical injury.. Baka Attempted Rape din kasi nakitang walang damit si Brian noon at medyo naka baba ang shorts at underwear.." suhestyon ng ama ni Brian sa asawa nito

                "Hon, gusto ko ding mag sampa ng kaso.. Pero hintayin muna natin na magising si Brian bago tayo gumawa ng aksyon without his consent.."

                Agad silang sumakay sa kanilang sasakyan at nagmaneho pauwi. Ipinagpatuloy nila ang usapan.

                "Consent? We're his parents.." sabi ni Mr. Nicholls.

                "Yes Hon.. Pero wala tayo sa sitwasyon para gumawa ng desisyon.. Hindi natin alam ang buong nangyari.." kontra naman ng ina nito

                "Mali eh.. Maling mali yung desisyon natin noon.."

                "Alin doon?" sabi ng ginang.

                "Mali na pinalayo natin si Matthew kay Brian.. Tignan mo.. Siya pa ang magsasalba sakanya ngayon, kahit na noon itinaboy natin siya sa anak natin.."

                "Mahal ni Matthew si Brian.. Hindi agad agad iiwan ang anak natin.."

                Samantala, humupa na ang tensyon na naganap kanina. Inilipat na din sa isang private room si Brian. Umuwi muna sila Naevia at Bea upang kumuha ng damit ng kanilang mga asawa, at si Karl para kumuha ng makakain ng kanilang grupo.

                "Alam niyo ba kung anong nangyari?" tanong ni Sarah sa mga kaibigan ni Brian

                "Hindi Ate.. Si Edward at Brian lang nakakaalam.. Baka yung anak din nila.. Okaya yung mga katulong." paliwanag ni Sam

                "Bigla lang tumawag samin si Edward kanina.." si Crix

                "Baka naman nag away sila?" si Sarah

                "Siguro.." sabi ni Crix habang pinipigil na magsabvi ng mga detalye. Pero hindi niya ito napigilan. "nakita ni Edward yung package.."

                "A--Anong package?" si Walter na hindi matigil sa pagiyak. Pilit niyang sinisisi ang sarili niya dahil wala siya doon upang ipagtanggol ang kapatid niya.

               

                "May.. May package na pinadala sakin si Matthew. Pinapabigay niya yun kay Brian.. Yun yung surprise niya kay Bri.." paliwanag ni Crix

                "Anong laman nun?" tanong ni Sarah

                "Letter, Pictures ni Brian at Matthew na magkasama, Diary at Scrapbook.." si Crix

                "Diary at Scrapbook?" takang tanong ni Sarah

                "Kay Brian yung Diary at Scrapbook na yun.. Simula pa nung unang araw namin sa College, ginagamit at ginagawa na yun ni Brian.. Pero after ng aksidente ni Brian at Matthew noon, hindi niya na nagamit. Kinuha nalang ni Matthew at dinagdagan ng mg journals at kung anu ano pa.." paliwanag ni Crix.

                "Baka nga yun ang pinagawayan nila.."

               

                Nagulat ang lahat sa pagdating ng isang hindi inaasahang bisita. Si Matthew. May dalang bata na mukhang 4 years old.

                Halos walang mukhang maiharap si Edward sa kanya, actually, sa kanilang lahat. Hindi niya alam kung saan siya lulugar sa kwartong iyon na alam niyang wala siyang kakampi.

                "Tawagin niyo na yung doktor. Simulan na natin yung transfusion. Mamaya na explanations at pasalubong ha!" magiliw na sabi nito. Agad namang sinumulan ang nasabing blood transfusion. Nahiga sa kabilang kama si Matthew, katabi ng kay Brian. Nasa gitna nila ang blood bag.

                Hindi lubos maisip ni Matthew na magagawa ni Edward ang ganitong bagay sa asawa niyang si Brian. Buong aka niya'y iingatan at aalagaan niya ito. Pero nagkamali siya.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                "Siya si Michael. Michael Frederick Adams Buenaventura. Anak ko." sabi nito sa kanilang lahat. Halata namang nagulat ang kanyang mga kaibigan sa narinig.

                "Whoa. Hindi mo sinabi na may-- may asawa't anak ka na.." si Naevia

                "Take note, single parin ako. Wala akong asawa." sabi ni Matthew.

                "Eh--Pano?" takang tanong ni Crix. Halatang naguguluhan sa isang simpleng sitwasyon.

                "Dahil sa pogi kong 'to, madami akong naging chicks dun! Haha! Pero may isa akong nakarelasyon dun na matagal. Seryosong relasyon ha." paliwanag nito

                "Eh asan siya? Buti pumayag siya na umuwi ka dito at isama yang anak niyo." si Bea

                "Patay na siya. Namatay siya dahil sa panganganak kay Michael. Nagkaroon na din siya ng anak noon, pero nakunan siya. Nagbuntis siya kay Michael, pero, ano ba yung tawag dun? Suhi yata. Basta yung nahuling lumabas ang ulo. Ayon."

                "Alam mo na ganun sitwasyon niya?" tanong pa ni Crix. Parang nasa hot seat siya sa dami ng tanong nila.

                "Hindi. Delikado yung pagbubuntis niya. Pwede siyang mamatay sa delivery o kaya ang anak namin. Pero may ibinigay siya saking sulat. Pinaliwanag niya na lahat sakin doon. Mas pinili niyang buhayin ang anak namin dahil mas may future ito. Kuntento na din siya sa naging buhay niya kaya mas ginusto na niyang mamatay kasi may HIV din siya.. Pero God is good, hindi nahawa yung bata.." paliwanag muli nito.

                "Hanep 'tol! Padala mo kaya yang kwento mo kay Ate Charo? Nakakaiayk eh!" pangaasar ni Karl.

                "Ikaw ang hanep Karl! At naaasar asar mo na ako ng ganyan ha!" sabay lapit nito kay Karl na parang bubugbugin siya.

                "Oy oy.. Wag mong ganyanin yan pre.. Baka bugbugin ka nung boyfriend niyan.." sabi ni Crix

                "A---ano? Bo--boyfriend?" napa balik si Matthew sa kinauupuan niya.

                "Oo! Aba! Ganda ko kaya!" sabay flip ni Karl ng kanyang imaginary hair.

                "Walangya ka Karl. Di mo ko sinasabihan. Asan boyfriend mo?!"

                "Andito.." sabay may lumabas sa CR ng kwarto ni Brian

                "Magaling kang pumili Karl ah.." sabi ni Matthew kay Karl.

                "Siya ang magaling pumili.." balik naman ni Karl

                "Wala na ba kayong itatanong?" tanong ni Matthew sa kanilang lahat.

                "Mahal mo pa ba?" seryosong tanong ni Walter

                "Kuya Walter, mahal ko pa yung babae. Pero mas mahal ko si Brian.. Kaya Karl, hindi ko pa pwedeng ipadala kay Charo yung kwento ko.. Kasi hindi pa kumpleto ang buhay ko..."

                "Tae pare! Ang keso mooo!" sigaw ni Sam na naging dahilan para tumawa ang lahat.

                "Uhhmmm..."

                "Si Brian! Walter si Brian!" sigaw ni Sarah.

                "Tawagin niyo yung doktor!" agad naman lumabas si Sam para tawagin yung doktor

                "M---Matthew..." sabi ni Brian.

Brian

         

                Gurl, sinong pipiliin mo pag nagising ka na?

                Sis, ano bang tanong yan..

                Seryoso ako Gurl.. Okay ganito nalang.. Tatanungin kita.. Magbibigay ako ng sitwasyon. Imagine nasa isang kwarto ka. May dalawang pinto. Isa sa left, isa sa right. Saan ka pupunta? Sa right where nothing's left, or to the left where nothing's right? Parang buhay mo lang yan eh. Sa right door, nandun si Edward. Kasama mo siya pero hindi pa bumabalik ang memorya mo at never na babalik, yun ang nothing's left. Sa left nandun si Matthew. Minamahal at mamahalin ka niya, even there's nothing right there. Mali ang pagmamahalan niyo, pero mamahalin ka parin niya. Ano? San ka papasok? Left o right?

                Mahirap Sis..

                Ngayon na ang oras ng pag gising mo. Ngayon nandito tayo sa kwarto na sinasabi ko kanina. Andyan yung left at right door. Kapag pumasok ka sa kahit na anong pinto jan, gigising ka na, pero magkaiba ng sitwasyon sa bawat pinto. Sa right naghihintay si Edward at sa left si Matthew. Kung saan ka man pumasok jan, ang magiging buhay mo ay yung sinabi ko kanina. Nothing's right or nothing's left?

                Sige.. Babalik na ako.

                (*A/N* Balik na po sa third person POV. Sa unconcious mind ni Brian, kausap niya yung boses sa utak niya. Yung tinatawag niyang 'Sis')

                "M---Matthew..." sabi ni Brian. Nasa kaliwa niya si Matthew at sa kanan si Edward.

                "Brian.." sabi ni Matthew. Hinaplos haplos ni Matthew ang mukha ni Brian.

                "Matthew... Nakaligtas tayo.." niyakap niya ang kamay nito.. Napatingin siya sa kanan.

                "Anong ginagawa mo dito ha?! Matapos mo kong lokohin, ang lakas pa ng loob mong magpakita dito!" sigaw ni Brian kay Edward.

                Nagulat ang lahat sa sinabi ni Brian. Isa lang ang ibig sabihin nito.

                "Bumalik na memorya niya.." sabi ng doktor. "Ito ang isang effect ng pagkakahulog niya sa hagdan.."

                "Please Brian.. Bago mo ako paalisin, may mga bagay akong dapat sabihin sainyo, sayo."

                "Wala akong panahon sa mga sasabihin mo! Mag sex kayo ng bruhang yun magdamag!"

                "Brian, ilang taon na nakalipas. Tapos na yang pangyayaring yan. Tapos na yung aksidente.." paliwanag ni  Matthew.

                "Asawa mo na si Edward. Nagpakasal na kayo." dagdag pa nito.

                "A---anong ibig mong sabihin?! Hindi totoo yan!" sabi ni Brian

                "Totoo yan Brian.. Pero yan ay isa palang sa mga bagay na ipapaliwanag ko sa inyo.."