Eterna; Kabanata 3

Eterna

by: Heara

Author's Note! :)

Before po ako magproceed eto ang aking mga notes before you read the story.

1.      This is a fantasy. Ginamit ko ang Philippine myths before ko po sila isulat lahat po sila ay aking nereasearch at binasa. Pero yung story po at yung flow ng story ay akin po galing. For example, Lalang and Oden are true bathala of water and fire.  Lalang is the goddess of fire, volcanoes and harvest. In ancient times, Ancient Visayans blamed her for sending armies of locusts to destroy their harvests. In response, natives will offer her gifts in order to please her and prevent her from doing that.  

2.      Dahil po Philippine Myths gumagamit po ako ng mga native language na siya naman pong tunay na pananalita noong unang panahon and to give you the folklore vibe for the story of the bathalas. Kaya pasensya na po kung bisaya man siya or whatever hindi ko po siya masyadong mababago pero as assurance po ang may native language lang ay yung ETENA:

 yung book na binabasa ni Aidan. Pero yung present na setting tagalog po yun don’t cha worry!

3.      Kung may feed back po kayo icomment niyo lang po or mga opinion ibato niyo lang po ayos na ayos sakin yon! J

Dapat weekly po itong eterna kaso kasi namali ng post si tommy nasagad niya hanggang chapter 2 ayun kailangan ko ipush sarili ko na magsulat may advance na chapter na sana ako eh L(Pasensya na talaga kung late posting because I take my time to write this specific story gusto ko po kasi in detailed siya at tama lahat ng facts na nakastated dito but I assure you every week po ang posting niya! Salamat.

TOMMY IPAGTANGGOL MO KO!

Eto po! Kabanata 3 J

Kabanata 3

"Seminars are a better platform for the students to expand their knowledge." Firm na pagkakasabi ni Aidan.

"Educational tours and fieldtrip are FAR better platform for the students MISTER president. To be more precised tours and fieldtrip might entertain the students more plus the fact that it can enhance their interest to what their field is." Seryosong pagkakasabi ni Zephyr na may kasamang emphasis na lalong nagpapakirot ng litid ng pasensya ni Aidan.

"Seminars are hands on." Expressionless na sagot ni Aidan.

"Tours are on the spot." Expressionless na sagot din ni Zephyr.

"It’s more practical." Nagsisimula nang lumabas ang mga sungay ng pagiging maldito ni Aidan.

"It is worth it." Kung sungay naman ang kay Aidan pangil naman ang kay Zephyr.

Nagtatalo ang dalawa para sa academic project na iimplement monthly sa kanilang eskwelahan.

"Here we go again." Bulong ng treasurer na si Ivan sa katabi niyang Auditor na si Monique. Habang ang commissioner ng Academic na si Marcus na siyang magpapatupad at magplaplano ng whole process ng project ay tila nagsisi kung bakit pa ba siya nagpatawag ng meeting para pagdesisyonan kung alin ba ang dapat naiimplement na project.

"Kasalanan ni Marcus to." Ngising buyo ni Monique kay Marcus.

"It is effective" patuloy na sagot ni Aidan.

"Oh really? Enlighten me Mr. President." Taas kilay ng lalaking may salamin na si Zephyr na nagtataglay ng fierce na aura na may maamong mukha.

"How would I enlighten you Mr. Vice president na ang hobby eh kontrahin ako?" Sarkastikong ngiti ni Aidan.

"Well, that’s your problem.” Sarkastikong bira ni Zephyr kay Aidan.

"You are the problem." Ngisi naman ni Aidan na tila ba ipanapamuka niya sa lahat na si Zephyr nga ang problema ng buong SSG dahil sa mga pangongontra na ginagawa nito sa araw-araw na ginawa ng diyos ay ni minsan hindi nagmimintis at baka siguro hindi na magmimintis.

"Not my problem." Expressionless na sagot naman ni Zephyr na hindi nagpapatinag sa tunay naman talagang nakakaasar na ngisi ni Aidan

"Your whole being is." Oh, playing not bothered at all? I am daring you Mr. Vice president. Nanghahamong sambit ni Aidan.

"What?" kunot noong tanong ni Zephyr, tila alam na alam ni Aidan ang pitik ng pasensya ng mortal niyang kaaway.

"What!" ngiting tagumpay ni Aidan. Oh, if only Zephyr knows, handang – handa si Aidan sa matinding bakbakan at iringan kalaban siya. Sa pagtitimpi ba namang tiniis niya sa mga oras na iyon kailangan niyang mailabas yan kung hindi sa matalim na salita eh di sa matigas na suntok sa katawan. Leave the face, that’s very precious to him.

"Stop me with your pathetic catfights you two!" Bulabog ng secretary sa conferrence room sa loob ng ssg office.

"We are not fighting!" Sabay na sinabi ng dalawang may mataas na position sa SSG nagbatuhan ng maangas na tingin ang dalawa sa isa't isa.

"Ah kaya pala, nagkakatayuan na pala kayong dalawa at mukha na kayong magsusuntukan ano?" Pameywang na ni Kryza.

"Aidan started it. Proposing a lifeless project!" Bira agad ni zephyr.

"Well what can I do? This person proposes a project that is very useless!" Konting push pa sa pasensya ni Aidan eh ichochokeslam na niya si Zephyr ng walang sabi-sabi na kahit kailan eh hudyo sa buhay niya.

"Useless? Useless! C'mon Aidan you must be kidding me are you referring to yourself?" Panguudyok lalo ni Zephyr na tila ba natutunugan niya ang pagisi ng pasensya ni Aidan sa kanya.

"What?" Pagpipintig ng tenga ni Aidan.

"Why? Gusto mo talagang ulitin ko ulit?" Ngiting pangasar ni Zephyr.

"Anak ng. Tumigil nga kayong dalawa!" Pagpapagitna ni krisha sa dalawa. "Kayong dalawa ha? You are both Ateneans! For Eagle’s sake! That’s not how an Atenean act or to be precise a Student leaders should not behave this way", Kahit bakas ang iritasyon sa boses ni Kryza eh kalmado niyang kinakausap ang dalawa at pilit iniiwasang gumamit ng dahas. “Umupo kayong dalawa ngayon din!”

Nakatayo pa rin ang dalawa na patuloy pa ding nagbabatuhan ng matatalim na tingin.

“I SAID PUT YOUR FUCKING ASSES DOWN!” Malakas na sabi ni Kryza na ikinasindak ng lahat ng tao sa conference room, kahit pa sabihin nating maliit siya kumpara sa tangkad ng dalawa, agad namang napaupo ang dalawang nagtatalo. “AND STAY QUIET!”

Ang mga ibang SSG officers ay napapalunok na ng bulto ng laway sa takot kay Kryza na kilala lang naman na blackbelter sa kanilang University at MVP ng taekwando team. Kung magkamali man silang di sumunod kay Kryza sa mga oras na iyon panigurado nilang itutumba talaga ni Kryza ang dalawang mortal na magkaaway.

“K-kryza…” utal-utal ng pananalita ni Aidan sa takot kay Kryza. Naalala niya kasi sa mga biruang harutan niya sa matalik niyang kaibigan na si Kryza, nauuwi siya sa clinic sa lakas nito at minsan eh nakakalimutan niyang may advantage siya sa ganung physicalan at naeenjoy masyado ang kulitan at nababalian niya si Aidan.

“Ako lang muna ang magsasalita ngayon!” fierce na tingin ni Kryza kay Aidan na napatiklop sa kinauupuan niya sabay tango na parang behave na dog kay Kryza.

“But…” singit ni Zephyr.

“Mr. Zephyr Sabriagga. DO… I… NEED… TO… REPEAT… MY… SELF?”  kahit na nakangiting sinasabi ni Kryza ang mga salita na iyon, nagbigay pa rin ng kilabot sa lahat at lalong lalo na kay Zephyr na tila ba si Kryza lang ang kinatatakutan niya. Si Kryza nga ang kinatatakutan niya dahil sa ilang beses na nitong nakita niya si Kryza na nakipagbakbakan sa ibang lalaki at madalas ay mabalian si Aidan.

Napaayos ng salamin si Zephyr sabay iling na tila bang bata na napagbantaan.

“Okay, good.”  Contented na ngiti ng Secretarya. “Marcus?”

“Y-yes?” ninenerbyos na sagot ni Marcus. Nagdadasal siya sa lahat ng santo na huwag sanang magdilim ang paningin ni Kryza sa kanya dahil sa proyektong di niya mapagadesisyunan na magisa at kailangan pa niyang magpatawag ng meeting at nauwi sa matindi-pero-normal-ng-nangyayari-sa-araw-araw-na deskusyon ng dalawa.

“I will be the one to give the suggestion.” Tumingin ng matalim sa dalawang binata na agad napaayos ng upo. Only the unseen forces know kung dahil sa takot or nerbyos ang dahilan nun. “Which was failed to give by these two whining kids.” Taas kilay na sambit ni Kryza sa dalawa na sumisimbolo na ‘Sige lang, kontra lang at itutumba kita’ sabay harap kay Marcus at ibinigay ang assuring smile kay Marcus. “We will implement the two projects ang kailangan na lang natin eh kung paano to maiimplement annually. I think we should discuss this with Ivan for the furnishing of this project. Nasa sakin kasi yung school timeline at schedules tapos kailangan natin isakto sa budget that’s why we need Ivan.” Ngiti pa rin ni Kryza.

“Ah okay I understand. So when do we discuss this?” relief na relief ang pakiramdam ni Marcus dahil sa nararamdaman niyang di naman siya sinisisi sa disaster meeting na ito.

“Let’s settle this later Marcus.” Ngiti niya at tinignan naman si Ivan. “Ivan, Later okay?” tumango naman ang treasurer at ngumiti. “Okay guys ako muna ang mageend ng meeting. You may go.” Sabay tayo at ayos ng iba pang SSG officers at unti-unting nagsipagalisan at nagpaalam.

“Aidan at Zephyr naman. Utang na loob, magsawa naman kayo.” Basag ni Kryza sa katahimikan nilang tatlo na nanatili pa din sa loob ng Conference room. “My Gosh, Aidan and Zeph! Kami ngang nakapaligid lang sa inyo eh sawang-sawa na at urat na urat na sa bangayan niyo… bakit kayo hindi?” halata na ang panlulumo sa boses ni Kryza na matagal na nilang kaibigan since High School pa.

“If only Aidan would stop competing with me.” malamig na pagkakasagot ni Zephyr.

“Competing with you?” taas kilay na sagot ni Aidan. “If only you stop thinking that way Zephyr.” Natatatwang pagkakasabi niya.

“Why would I not think that way Aidan? In everything I do. In everything I wanted to achieve you are always there… as a HINDRANCE.” Punong puno ng feels at emphasis ang pagkakasabi ni Zephyr sa word na Hindrance and to be more precise, emphasis with frustration.

“What can I do? Am I to blame if I excel in everything? At sakop nun eh yung mga fields mo na akala mo ikaw ang pinakamagaling?” tugon naman ni Aidan.

Napatayo si Zephyr. “You are so full of yourself Mr. delaRuiz. We don’t stand a chance if you continue to be like that.” At padabog na umalis ang Vice president.

***

Fuck. What did I do? Nag-walkout si Zephyr at hindi nagfufnction ng husto yung utak ko.

“Sana yung pride muna ang tinira mo. Dumiretso ka agad sa Ego men.” Tapik sakin ni Kryza kahit ramdam ko ang malakas na tapik ni Kryza at di ko mawari kung tapik ba talaga to or hampas, nawawala ako sa ulirat napawalk out ko si Zephyr! And it’s the first time na nangyari yun! When we argue kasi its either di kami magpapansinan or magpapatigasan kaming dalawa hanggang sa mapansin naming naguusap kami at magtatalo ulit kami.

“I thought you love Zephyr? But why it is like this?” tanong ni Kryza sakin.

Napasandal ako sa upuan ko at minassage ng dalawang daliri ko ang sentido ko para mahimasmasan ang flow ng utak ko saka ako nagpatuloy magsalita.

“I… I just…” napabuntong hininga ako at napatitig kay Kryza. “I want him to notice me and to give credit on me. Gusto ko kilalanin niya ako at ang galing ko…”

“For?”  Kryza’s eyes were deeply questioning me or rather my soul.

“For…” nahihirapan akong hanapin ang sagot sa sarili ko at tila ba may kumakain sa pagkatao ko…

“Your ways are completely wrong Aidan. You have introduced yourself as an enemy not as a friend! Yan ba talaga ang goal mo? It’s really pathetic Aidan. Ginagawa mong demonyo yung tao and of course yourself.”

“He will still hate me in the end…”

“How sure are you?” taas kilay ni Kryza.

“I know!”

“You are just guessing Aidan! That’s bullshit. Ang bullshit mo Grabe.”

“Hindi mo lang kasi alam ang nararamdaman ko!” my throat is hurting and it feels like my eyes are about to perspire.

“And so are you! C’mon Aidan. It’s not him who’s judging you. It’s totally you! What if you are wrong? What if it turns out to be okay? Paano na?”

I fell into the pit of silence. Words of Kryza haunts madly in my ears and my heart is being shaken by it. What if she is right? And the answers that is forming into my mind and it busting up my heart.

“Aidan… It’s not too late. I can feel you both can work this out. Taking risk doesn’t necessarily mean that you have to be a fool… taking risk means being strong and choosing what makes the heart free…”

Niyakap ako ni Kryza saka siya tumayo at umalis.

***

Hmm. Ateneo is really big huh… ahhh~ such a nice ambiance. I like it here… maybe I should really go and check their curriculum… but where? While I proceed and look for the administration building I feast my eyes and enjoy the warm breeze that touches my skin I suddenly…

BAM!

Jar against someone.

“Shoot! I… I’m sorry.” Nalaglag yung salamin ng nabangga ko. Pinulot ko agad at ibinigay ko sa kanya. “Your glasses. Im really sorry…” kamot ko sa ulo ko.

“No… its fine.” Pinagmasdan ko lang siyang isuot yung glasses niya. “Thank…” at napatitig siya sakin. Dahil napatitig siya nakipagtitigan din ako sakanya and… daaaaanggg. Eto ang masarap bilhan ng load! At bigla siyang napagitla na ikinabalik ko din ng ulirat. “T-thank you.”

Napangiti ako. “Don’t mention it.” ngumiti din siya at nagmamadaling umalis.

Nakakalimang hakbang na ako eh di pa din nawawala ang ngiti ko.

***

Clinic!

Clinic!

Ang bilis ng tibok ng puso ko… why? Kanina parang nagslow motion at tumigil ang oras. What is happening? Am I having a fever?

“AHHH! WAIIIIIITTTT!”

Sigaw ng isang pamilyar na boses sa hallway.

DUG

DUG

DUG

Eto nanaman nagiislow motion nanaman ang paligid. Habang unti-unti akong lumilingon lumalakas ang tunog ng pagtibok ng puso ko. Di ko na marinig ang ingay ng paligid nagblublurr na ang mga bagay at ang tanging malinaw na lang ay yung taong tumawag sakin.

“Umm… I’m about to inquire here… and… I don’t know which way to go… So…” kamot niya sa bandang kilay niya.

My mind says ‘Go to the damn clinic’ but my heart says ‘Go and help him’ it’s the first time that these two disagree each other and to be honest I can’t guess who’s going to win.

“I-I’ll show you the w-way…”

Well, that goes 1-0 in favor for the heart.

“WOW! Really thanks!” and once again he exhibit his smile that is worth to be put in the museum and be admired as a beautiful art.

Then he walks beside me… and then the tick of the clock stops.

“Sorry to bother you talaga!”

“N-no it’s fine…” damn, bat ba ako nauutal ano ba problema?

“Ano nga pala pangalan mo?”

“Zephyr”

“Ohh Zephyr! What a unique name!” he looks like a child. Well, he does looks like a child because of his twinkling eyes, small lips and deep well dimple.

“By the way. I am Dylan!” he showed his hand and I reach for it for a shake hand. I can feel my cheeks burning. “Hi Zephyr nice to meet you!”

“Same to you… Dylan…”

And the taste of his name on my tongue is gratifying…

Sinfully gratifying.

 Itutuloy...