4 Minahal ni Bestfriend : Desperado part 26

             Kamusta po sa lahat lahat?! ^_^

             Unang ua sa lahat ay pasensya na sa aking late posting. GUYS.. OA po talaga ako sa pagkabusy. Sa mga nakakakilala sa akin, hindi po ako nagbibiro. Super busy po talaga at pinipilit ko lang po hanapan ng time ang pagsusulat. Kaya super thanks sa mga umiintindi :)

              Pangalawa, OO. OA po sa late ang postings ko po sa ngayon.. Dahilan po ng ang dami ko po talagang obligasyon sa ngayon kaya naman po hinihingi ko ang inyong pang unawa.. Pasensya na po talaga..

 PANGATLO, pagpasensyahan ninyo na kung late ang aking postings.. Super busy lang talaga ako sa ngayon. Odiba, inulit ko lang.

             Pang-apat, ay gusto ko po pasalamatan ang aking Bembem ko na laging andyan para sa akin all the way! Kay MIMI RAGE na syang gumawa ng cover, Kay Jojie,  at kay Erwin F. Syempre po kay --makki--,demure, ivan d., MaRIOnE, jemryo,mc ern james, Tommy,J, iamronald, cuirous19,youcancallmeJM, Roan,anton, kyle from clark, ANDY, robertmendoza94@yahoo.com, _rayne, Riley, Jeh (Thanks uli!), Rovi Yuno, j20green, Heaven, j.v, erion, price arl, Mark Jayson Pionela, Judaskyle13, JD Javra,Jasper, ZROM60, kapitanismo, Eiji_monster, =dereck=, Riley, Chris, Lei, arvie04,John Gino Basinang, Red of Singapore, Josue Altoveros, Nico, kean tongol, ryan lee, Anthon Gonzales, Edward, Christian, arljhay, hula_boy, 21, totix, erickvladd, calvin, PIP, J, -London-, Down D. Line, ,Mel Gibson, jrvr, vinz_uan, mon, Queckenstedt, kean tongol, Atsea, Bonzai, ryan lee, -rob-, IAN, JM MJ, Jay-Ar, robert, Ryvis Tan, vincent28, Jhumer Andres, shane, Nico, Bonzai, dhyames, wexersz_15, Ras, EUS, Iamrex, LordPauldemort, itsmethirdy, ryan lee, shane, Jhumer Andres, Hiya!, Jay-ar, renxz, pangz, jaymefrompalawan, Ryvis Tan, jamespott, Rez of Bacolod, Silent_al, ariel loniga, jheyjhey javier, maybe, g, patryckjr, Enrique, iRead,wil, jae.jae, RGEEE, Jim of Pangasinan, xheanne, eric sioson, Cloyd, LEI, Moon Sung-Min, meloh, _june_, JD Javra, d^,^b camotes \m/hunk, nam, itsmethirdy, =jess=, Marcanthony, knight_in_shining_armor(hehehe), nam, Danielle, alejojohn, _unspoken_words_, akosijames, Nicholadia, Enrique, lloydie, LemLem, Jayar, Nico, Unknown, Aldrin, , _alelojohn, Dada Marcelo, cris bautista, Malachimark, -erickboi-, Yoshi, Karl rickson, online via ginno, Nikko Ramos, toffer lopez, Prince Pao, ALex, ja, kris, ramzter, Jm_virgin2009, Marlone, edrich of cebu, Archivald, russ, Mars, foxriver, Burj of Abu Dhabi, maybe, pd, mykel22, ampugeh, mark5337, ALDRIN, Al, brenthotz18, toffer lopez, Prince Pao, MarcAnthony, - marcus -, Nikko Ramos, Rands of QC, harry, alex, .paisano, jay.19.bi, Pancookie, cris bautista, Bri, Alexis Gacayan, Paolo Escaba, tj, nikk, eric sioson, -rom-, shingha, Mr.handsome, Mac, nivz, MP of Pasig, ilyrars, erik, .lordsun pogie, Enzo12, Tnito Schrugs, aeigh27 of binan laguna, cris bautista, JC SHIN, marlboro, monty, cazlhers@yahoo.com, fixboy, jay Tagaro, kris, Keanu Reeves, Marky, -rom-, foxriver, diumar, P.Y.S.H, edrich of cebu, bon-bon, Gerald, dhenxo (UTOL!!), kira, Uri_KiDo, Arnold Lachica, iamfree, chadie, IgnorantengFrog, ericka, em_bie24, , arvin of Taiwan, nikk, A L P O, rain, shingha, pein_kyoya, Gian, Enzo12, MIMI RAGE, Brent Angelo, Lawfer, Levin, Ramm, razhly, luilao, kajiki_anton, Jerwin Caraang, slushe.love, Jamespott, pein_kyoya, monja, paul ni joseph ponce, iamdarkdreamer, trutsofme, 12334, Paopi Lopez, dyasper dyokson, Rj, Bequillo, jhexter vhon, Redrockerz, Jamespott, cheryllee, Kimpoy Feliciano, Yrec, Karl Ricson, kierlynez, jon888, archerangel, Cholo Sevilla, ramzter, cy, ian of k.s.a, krisluv, dro, allen mark, manuel, franklin alviola, sora cesar aloner, justine of QATAR, cap, vash18, ramy from qatar, hot_andrew_21, derek ramsey, Jm Fab, ARSTEVE, edward_cavite, g, jhayc, jaycee mejica, kiero143, MorLuck, Tagadxb, Charo Santos, Choy Sevilla, Chris Evans, PauuulFabian, Pao, Ayen, Lee, Toffer(charmedboy09), anita baker, -kiss-, lm_rix, jhay ar tabz, Saykz, hajji alivio, ryval winston, jaycee mejica, Leowenstein, nashdane, Manuel, Louis, Dylan of Jeddah, carlo lovendino, ireneomercado, LeonardCruzL@yahoo.com, johnjamesjohn, eelkahr, hormy, manila_sex_actor,DyEyD, carlo lovendino, Yhno, alphongx, zapfyre_01, -Dylan-, jumpin rooftops, Coffee Prince, KYLE DEXTER RIVERA, Dante Espinosa, Mon Tee, Lexin, PIP, akosichristian, rc, Vice Ganda, dylan of jeddah, Kierl Ynez, ireneomercado, MICO,  cef, Jordan Rey, -john el-, juanes, rascal, Acnologia, YUME, yahiko, =KierBurry=, Izteepen, -mans-, alfredo eufemio, twilightminds, gian, London, Francis Louigie Aviso, jii, LeonardCruzL@yahoo.com, Vintoy122092, A D A N, giantantrum, popoy, jayemx57, ziedrick garcia, XxXjinXxx, devi, dee azrael, iamkljan, Karen Paulino, readymymouth, Mike Ballarta, Marshy, Mr. Brickwall, gallegoK, Bert, Miggymouse, edpaul098, nico singayan, cef de mesa, SXZMLR, ROBZ, Chad Kurasaki, mckimac, rosalino abendanio, Vince Mirabuenos, cal, Marlon Lopez, """POPSTAR NG KOREA***, julius ray sanchez, QVALLARTA, prince aki, Jp Arconado, abby, bench, alpe,  Jiru, dapya, mhi mhiko, silenttype,Melvin Samora, Ej Jasmin, Imyours18, at kay Kuya Mike. At syempre sa mga anonymous at silent readers po. :) At syempre po sa mga friends natin sa fb.

             COMMENTS AND VIOLENT REACTIONS HIGHLY APPRECIATED.

Hindi nya alam ang pakiramdam. Hindi nya alam ang impyernong naramdaman ko kaya huwag nya akong susumbatan! Nakilala nya ako buhay buhay nya. Tapos ngayon, aarte sya na parang sya pa ang naging biktima!

Sobrang bigat ng loob ko. Sobra sobra. How can he be this selfish? Iniisip nyang nag iisa sya? Na he felt alone? Paano naman ako? I was literally alone. Si Tatang Berto ang tangiing alam kong pamilya ko ngunit nawala pa. He had me and Geoff. But still, he felt alone?!

Halos padabog akong nagdrive pabalik sa hotel kung saan kami naka check in ni Mimi. Pagpasok na pagpasok ko ay binato ko agad ang susi sa kama at nagwala. Nakaupo lang si Mimi sa lamesa at umiinom ng wine.

“Bad day?”, tanong nito.

Sa pagwawala ko ay nag unahan namang pumatak ang luha ko.

“Shit!! Shit!!! Taena talaga!!”, galit nag alit kong sabi.

Nagtaas lang ng kilay si Mimi at ngumiwi.

“Oh cmon honey, sit down. Hindi yan ang itinuro ko sayo. Kalma lang.”, kalmadong sabi ni Mimi.

“How can I calm myself?!”, pasigaw kong sabi.

Bahagyang tumaas ang kilay ni Mimi.

“I said sit.”, dahan dahan at mataray na sabi nito. Umupo naman ako.

“Now have some wine.”, poised na sabi nito. Inabutan ako nito ng glass na may red wine.

“Oh diba, mas civilized? May class? Now tell me what happened.”, divang sagot nito.

“Alam nya na Mimi. He knows who I am.”, matigas kong sabi.

“Hmmm. Interesting. Well, we both know na dadating at dadating din naman ang araw na ito, diba?”

“Oo.. Pero…”

“Pero ano?! Masakit pa din?! Alam ko.”, direchong sabi ni Mimi.

“Pero akala ko ba sa pagbago ko ng pagkatao ko…”

“Oops. Pagbago lang ng pagkatao mo ang tinuro ko sayo. Pero ang nararamdaman mo, nasa sayo pa din yan.”, mataray na sabat nito sabay sip ng wine.

“What should I do?”, tanong ko.

“Nasa sayo yan. Bat sakin mo tinatanong?”

“Because I trust you.”

Sinampal ako bigla ni Mimi.

“Boba! What was the first thing na sinabi ko sayo noon? Don’t trust anyone. And I mean anyone!! Not even me!”, pagtaas ng kilay nito.

Nagulat ako.

“Galit ka sa pagsampal ko? You asked for this Felix! Sinabihan lang ako ni Mr. A na bantayan ka. Pero I’m not responsible sa mga sarili mong galaw.”

“No. Hindi ako galit.”

“Well, you better do something about this. FAST!”, mataray na sabi nito.

Agad kaming bumalik ng Manila ni Mimi. Kailangan kong lumayo. Mali, gusto kong lumayo. I don’t want to do anything with Cedric anymore. Not what after ng marinig ko mismo sakanya. I thought mas magiging maganda ang paliwanag nya. But no, he’s still that selfish bastard I used to know. Sinayang lang nya. Ang kaisa isang pagkakataon. Ang matagal na samahan.

“Youre out of my life Cedric!”, galit na sigaw ng utak ko.

Nang medyo mawala ang galit ko ay namalayan kong nakatingin ako sa labas ng bintana. Pinagmamasdan ang lugar na nilalampasan naming.

Napaisip.

Nagbalik tanaw.

“Masakit…”, buong ng puso ko.

Nasasaktan ako dahil lang dahil sa mga sinabi ni Cedric. Mas nasasaktan ako dahil mas pakiramdam ko ngayon, wala na talagang patutunguhan ang buhay ko. I was empty again. Buti pa noon, nung una akong makita ni Mimi, I had a new purpose. Ang maging si Felix. Pero ngayon, maging si Cyrus o Felix man ay walang direksyon ang buhay ko.

Namalayan ko na lang nasa pamilyar na daan na kami. We were back sa Manila.

“Ihatid mo ko sa office.”, utos ni Mimi kay Gero.

“Opo, Lady.”, magalang na sagot nito.

Pagdating naming ng opisina ay dapat baba na si Mimi ng bigla itong tumigil.

“Ihatid mo ko sa lobby.”, utos nito sa akin. Bumaba lang ako. Hindi ko pinapansin si Mimi. Nakabuntot lang ako sakanya.

Bigla syang tumigil sa paglalakad.

“Look, I’m sorry sa nasabi ko. But alam mo ang trabaho ko. Hindi ko pwedeng paghaluin ang pagiging ate at pagiging katiwala ni Mr. A”, kalmadong sabi bigla ni Mimi.

Napabuntong hininga ako. She has a point.

“I understand. Pasensya na din.”

“You take care.”

Bumeso ito sa akin. At sinabihan akong bumalik na sa sasakyan. Sya na lang daw maglalakad mag isa papuntang lobby. Isa pa ay nakita ko na ang mga alalay nito na palapit.

Pagbalik ko sa pinaradahan ni Gero ay wala ito sa loob ng sasakyan. I was about to call him ng lumingon ako sa paligid ay nakita ko na itong palapit.

“I bought you Tea.”, pag ngiti nito sabay abot sakin ng isang cup na may Tyaa.

“Thanks?”, taka ko.

“Felix, if you want to talk about things. Andito ako para sayo.”, mabait na sabi ni Gero sabay hawak sa braso ko.

Nagtaka ako. Why is he acting like this? Bat parang mas nagiging mapanghangas sya? Nakakalimutan nya na ba na nasa public place kami at nasa harap pa ng opisina? What if makarating it okay Mr. A?

“Sakay ka na.”, pagbukas nya ng pinto.

“Are you okay, Felix?”, bold na tanong nito.

“Oo.”

Pero napaisip ako.

“Sino nga ba si Mr. A”, sulpot ng tanong sa utak ko.

“Felix?”

“Ano yun?”

“Tinatanong ko po san tayo. Gusto mo ba maghotel tayo?”, may tonong sabi nito. Napansin kong nakasulyap ito sa akin sa salamin ng sasakyan. I gave him a blank stare. Pero sya, kitang kita ko sa mga mata nya na para bang sineseduce ako nito at unti unting hinuhubaran.

Nablangko utak ko.

“Balik tayo sa opisina. I left something.”, matigas kong sabi.

Hindi ko alam bat ako nagpabalik sa opisina. Biga ko naalala na may kailangan din pala akong papeles. Tamang tama.

Nagtataka pa rin ako sa mga kinikilos ni Gero. Matagal ko na syang driver pero nag usap lang kami talaga nung niyaya ko syang kumain. Bat parang ang bilis naman nya atang maging komportable sa akin? Ano, dahil sa may nangyari sa amin?!

Pumasok ako ng lobby at dumirecho ng elevator. Pinindot ko agad ang floor ng destinasyon ko.

May music sa loob ng elevator ngunit tila ingay ito sa pandinig ko. Parang pagulo ng pagulo ang utak ko.

“Si Lady Godiva?”, tanong ko agad sa isang staff pagpasok ko ng opisina.

“Andun po sa office nya.”, sagot ng staff.

Dire direcho akong naglakad.  Hanggang sa napatigil ako sa pinto ng opisina nito.

“Oo Mr. A!”, sigaw nito.

Nagulat ako. Dahan dahan binuksan ang pinto.

Nakita ko si Mimi na may kausap sa telepono. Pumasok ako ng opisina. Buti na lang pagpasok mo ng office nya ay may malaking cabinet at pag gumilid ka ay hindi ka makikita. Luckily, nakapasok ako at nakapagtago ako ng hindi napapansin ni Mimi.

“Gawd!! Are you listening! Oo nga! Cedric knows about Cyrus! Nakakairita ka!”, sigaw nito sa telepono. Nagulat ako.

Nagpause ito at nakinig sa kausap.

“Sinubukan ko na rin yang sinabi mo! I asked for Gero to seduce him para mawaglit sa isipin nya ang lahat!! What do you think of me? Tanga?!”, mas galit na sabi ni Mimi sa kausap.

Mas nagulat ako sa narinig.

“What? So, utos lang ni Mimi ang lahat?”, sigaw ng utak ko.

“Look. Ginawa ko lahat ng sinabi mo kaya huwag mo ko pagtataasan ng boses! Hindi mga plano ko ang pumalpak! Simulat sapul, sinunod ko ang utos mo! Ang paghanap kay Cyrus, ang pag alaga dito, at ang pagpapalit katauhan para maitago sya!!”

“Maitago?”, naguguluhan kong tanong.

“Maitago saan?”, dagdag pang tanong ng utak ko.

“We both knew this day would come! Kaya kung ako sayo, isipin mo na ang susunod mong hakbang! Pag nalaman at nabuko na ang lahat hindi mo na sya ma..”, tumigil ito s pagsasalita.

“Wait.”, matigas na sabi nito.

“Sinong andyan?”, sigaw nito. Doon ko napansin na kita pala ng bahagya ang anino ko sa pader.

Dahan dahan akong lumabas sa pinagkakataguan ko.

“Felix…”, gulat na tawag nito sa pangalan ko. Tiningnan ko lamang sya. Mga titig na kay talim.

“Felix… I can explain…”, taranta nitong sabi. Binaba nito agad ang cellphone nya.

“Explain what Mimi?”, matigas kong sabi.

Hindi nakapagsalita si Mimi.

“Explain WHAT?!”, pagsigaw ko.

Nataranta si Mimi. First time ko sya sinigawan ng ganun. Alam kong kitang kita nya ang galit sa mga mata ko.

“Felix ano… ano kasi…”

Lumapit ako at tiningnan pa ng masama si Mimi. Kita ang takot sa mata nito.

“Of all people Mimi…”, matigas na sabi ko. Sabay walk out.

“Felix…”, pagtawag nito.

Tumigil ako sandali.

“I told you not to trust me…”, napansin kong nagcrack ang boses nito. Hindi ko na sya nilingon. Dire direcho akong lumabas palabas ng building.

“So it’s all but a game? Let’s see who plays better.”, paulit ulit na sigaw ng utak ko.

Nakita ko agad ang sasakyan at nakita ko si Gero sa loob.

“Isa ka pa.”, sa loob loob ko.

Hindi ko na sya pinababa at ako mismo ang sumakay sa harapan. Tinabihan ko sya.

“Are you okay Felix?”, alalang tanong nito. Tiningnan ko ito sa mata sa mata.

“Now it’s my turn.”, sabi nanaman ng utak ko.

“Of course.”, malandi kong sagot kay Gero.

“Saan po ta..”

“Mag check in tayo ng hotel.”, mapang akit kong sabat.

“Po?”

“Niyaya mo ko kanina diba?”

“O-oo.”

“Then I accept. Hotel tayo. Drive.”, demanding at matigas kong utos.

Kitang kita sa mata ni Gero ang pagkalito. I felt satisfaction with those look. Ako pa ba ang lilinlangin nya? Tingnan natin kung hanggang saan kakayanin ng sikmura nya ito.

Pagkarating na pagkarating sa hotel ay agad kaming pumasok ng kwarto. Nagmamadali kong hinakbang ang mga paa ako.

“Hubad.”, agad kong sabi kay Gero pagpasok ng kwarto.

“Po?”, tarantang sagot ni Gero.

Lumapit ako sakanya. Nilagay ko ang isang kamay ko sa kwelyo at nilaro ito.

“Oh diba kanina, niyaya mo ko maghotel? Don’t tell me niyaya mo ako maghotel para lang wala tayong gawin dito? We both know very well bat niyaya mo ako dito.”, nangaakit kong sabi.

Nakita kong halos pagpawisan si Gero kahit pa malamig ang hangin na lumalabas sa aircon. Ramdam na ramdam din ang kaba.

“Maghuhubad ka ba, o ako mismo ang pwersahang magtatanggal ng damit mo?”, matigas kong sabi.

Taranta man ay naghubad ng tshirt si Gero.

“Good. Ngayon ang sakin naman.”

Habang tinatanggal nito ang butones ng polo ko aya agad ko itong itinulak pahiga ng kama. Hinalikan ko ito ng todo. Tipong gigil at uhaw. May pwersa at animoy isang hayop na gutom na gutom.

“Fe..Felix…”, impit na sabi nito.

“Ito gusto mo, diba?!”, madali kong sabi habang hinahalikan ko pa din ito. Ang isang kamay ko naman ay nagmamadaling hinuhubaran ang pantalong suot nito.

“Fe.. Sir.. Fel.. Sir Felix…”, takot na sabi nito.

Hindi ako nakinig. Iginapan ko lang ang halik ko at pilit pinahawak ang kamay nya sa buong katawan ko.

Sa sobrang taranta nito at hindi alam ang gagawin ay napasigaw ito ng isa.

“Sir Felix!”, gulat na sabi nito.

“ANO?!”

Tumigil ako sa paghalik sakanya at tiningnan ko ito. Parang bata ito na nakakita ng multo. Pawisan at takot na takot. Nanlalaki pa ang mga mata nito habang nakatingin sa akin.

“Sir..”,nanginginig na sabi nito.

“ANO?! DIBA ITO ANG GUSTO MO?! AKO PA TALAGA ANG LOLOKOHIN MO HAH!!”, galit na galit kong sabi.

Tumayo ako ng kama at nakita kong halos tulala at di makagalaw si Gero sa sobrang shock. Nakahiga lang ito sa kama ng walang kahit anong saplot.

“Magbihis ka na and I want you out!! You’re fired!!”

Doon na biglang tumayo si Gero at lumapit sa akin. Ngunit hindi ito nagsalita.

“ANO?! I SAID GET OUT!!!”, sigaw ko ulit.

“Sir…”, halos magcrack ang boses nito.

“WHAT?!”

“Please sir. Huwag…”

“Sana naisip mo yan bago mo ko gaguhin!!”

“Please Sir… Kailangan ko tong trabahong to…”, pagmamakaawa ni Gero.

“Hindi mo ba ako narinig? I said out!”, matigas kong sabi.

Dahan dahan itong lumapit sa akin. Yumakap ito. Sabay naramdaman ko ang paghalik nito sa leeg ko. Naramdaman ko din ang mga luhang pumatak sa balikat ko dahil sa pagkakahalink nito.

Agad ko itong tinulak.

“What do you think youre doing?! Sabi ko umalis ka na!!”

“Sir, maawa ka na. Gagawin ko ang lahat. Kahit ano. Kailangan ko lang itong trabahong to. Hindi ako nakatapos kahit highschool. Wala na akong makikitang trabaho na ganito kalaki ang sahod. Please Sir Felix.. Nagmamakaawa po ako.”

“Maawa? You think you’ll get away sa panloloko mo?”

“Sorry na Sir Felix.. Nagawa ko lang naman po yun dahil utos sa akin ni Mr. A.”, umiiyak na sabi nito.

Lumapit ito uli sa akin. At sinimulan nanaman ako halikan.

“Sir Felix… Maawa ka na po.”, pagmamakaawa nito. Ramdam ko sa boss nito ang halos paguhod nya. Habang patuloy naman ang paghalik nito sa katawan ko habang umiiyak ito ay may nakadurog bigla sa puso ko.

Napatulala.

Naluha.

“I was once like this…”, sabi ng utak ko.

Napatingin ako kay Gero na ngayon ay humahalik na sa pusod ko. Kitang kita ko ang mga luha na pumapatak sa mga mata nito.

“Gero…”

Dahan dahan ko ito tinayo. Niyakap.

“You don’t have to this anymore…”, malungkot kong sabi.

“Ano bang nangyari sakin?”, tanong ng utak ko.

Kung noon, wala akong identity dahil sa pagkawalan ko ng pinanggalingan. Ngayon pakiramdam ko, wala na ang buo kong pagkatao. Hindi ko maramdaman ang pagiging si Cyrus o Felix. What have I turned myself into?

Minsan kong nsabi noon na “I am a man with no soul.” But now, mas worst, dahil pati puso ko, wala na. How can I still be living?

Hindi ko alam pero naiintindihan ko ang sitwasyon ni Gero. He was just a person na sumusunod sa gusto ng iba. Just like him, isa lang din akong parausan at tauhan ni Mr. A. Ang lintik na si Mr. A.

Kumalas ako sa pagkakayakap kay Gero. Hubot hubad itong nakatayo sa harap ko at umiiyak.

“Tama ng ako..”, sigaw ng utak ko.

Kinuha ko ang mga damit nito at binihisan. Sabay hinalikan ito sa noo.

“Pasensya ka na…”, mahinahon kong sabi. Kusa namang yumakap sa akin si Gero.

“Pasensya na Sir Felix.”

Kumalas ako ulit.

“Mapapatawad lang kita pag sumunod ka pa din sa usapan na pag tayong dalawa lang ay Felix lang ang itatawag mo sakin.”, pagbigay ko ng ngiti.

Yumakap nanaman ito.

“Salamat Felix.”

Pinaupo ko muna ito at kumuha ng maiinom sa ref. Agad ko namang kinuha ang cellphone ko at nagdial ng number.

Ilang ring pa lang ay sinagot na ito.

“Andito ko sa hotel malapit sa mall. Be here. We need to talk.”, mabilis kong sabi. Hindi ko na pinagsalita ang kausap ko. Binaba ko agad ang telepono.

Ikinuwento sa akin ni Gero ang buhay nito.

“Hindi ako nakatapos ng highschool ng dahil sa hirap ng buhay. Kailangan kong unahin ang kapakanan ng mga kapatid ko kaya tumigil ako sa pag aaral at sila ang pinag aral ko. Ang Ina ko na lang ang nagtratrabaho dahil paralisado na ang Ama.”, panimula ni Gero.

“Kung saan saan ako napadpad na trabaho. Hanggang sa natagpuan ako ni Lady Godiva. Sya ang nagbigay sa akin ng trabaho bilang isang katiwala sa bahay na tinutuluyan mo. Naging driver naman na ako ng dumating ka.”

“Matagal na kitang pinagmamasdan. Pag nagddrive tayo, twing susunduin kita, o kahit pa nasa bahay tayo. Naging napakamisteryoso ng pagkatao mo sa akin. Dahil kahit saan kita tingnan, alam kong mas malaking hirap ang pinagdaanan mo sa akin.”

“Gusto kitang kaibiganin noon pa, kaso dahil na rin sa amo kita at kahit pa halos isang taon mahigit mo na akong driver ay hindi mo ko kinausap kahit minsan. At isa pa ay hindi kami pwede makipag usap sa amo pag hindi naman kami tinatanong.”

“Kaya naman nagulat ako nung araw na niyaya mo ako. Sobrang saya ko nun dahil wala akong ibang kilala. Wala akong makausap sa trabaho. Palagi akong nag iisa.”

“Ngunit, sa kabilang banda, natatakot din ako.”, alinlangang sabi ni Gero bigla.

“Natatakot?”, tanong ko.

“Nang araw na malaman ni Lady Godiva ang pagbubukas ng bagong bar ay kinausap ako nito agad na posibleng kausapin mo ako. Kilala natin sya pareha, matalino ito at magaling bumasa ng galaw.”

“Sinabi nga nito na baka dumating ang araw na bigla mo akong kausapin. Nung una ay iniisip kong imposible ito ngunit natuwa din naman ako. Sinabihan ako nito na sakyan ka. At..”

“At ano?”, tanong ko.

Tahimik lang si Gero at di sumagot.

“Huwag ka matakot..”, mahinahon kong sabi.

Napabuntong hininga ito.

“Aliwin ka…”, malungkot na sabi nito.

“I understand..”

“Inutusan akong aliwin ka, at kung maari ay alisin ko sa attensyon mo ang pagiisip tungkol sa mga bagay bagay.”

“Pwes ngayon hindi mo na ito kailangan gawin…”, sabi ko.

“Pero..”

“Im not firing you.”, ngiti ko.

“Po?”

“Ibibigay natin ang gusto nila. Ipagpapatuloy mo ang pagkukunwari. Ibibigay natin ang larong gusto nila makita.”

“Pero Sir Felix…”

Nginitian ko si Gero.. Hinawakan sa balikat.

“Sabi mo kanina na gusto mo akong kaibiganin, diba?”, ngiti kong muli.

Tumango lang ito.

“Then lt’s be friends. That way, hindi mo kailangan magkunwari, diba? At ganun din ako. Aalagaan natin ang isat isa bilang magkaibigan.”

Napayakap naman muli si Gero.

“Nakakailang yakap ka na, ha!”, pagbibiro ko. Kumalas ito at ngumiti lang.

Tok! Tok! Tok! Bigang may kumatok sa pinto. Sinenyasan ko naman si Gero na buksan ang pinto. Pagbukas nga nito ay isang Lady Mimi Godiva ang agad nagsalita.

“Huwag ka mag-alala. Hinahanap na kita ng ba..gong..drive..r.”, pabagal na pabagal na salita nito ng biglang mapansin nito na si Gero pa rin ang nagbukas ng pinto.

“I clearly have one. Bat kukuha ka ng iba?!”, masungit kong sabi kay Mimi.

Napahawak si Mimi sa noo nito at nagpunas ng pawis. Napapikit at tila nagiisip ng sasabihin.

“Look, I can explain Felix…”, biglang salita nito.

“Ssshhh.. I know everything now…”, sagot ko.

Napabuntong hininga lang si Mimi at umupo sa harap ko.

“I’m sorry kung nilinlang kita. But para sa kaligtasan mo, I have to lie. Kaya don’t ever, EVER trust me.”, pakiusap nito.

“You made that very clear now. Don’t worry, hinding hindi na…”

“Good..”, matigas ngunit malungkot na sabi nito.

Hindi ako sumagot.

“Anong plano mo ngayon?”, tanong ni Mimi.

“Lalayo. Buburahin ang kahuli huling alaala ni Cyrus.”

“Saan ka naman pupunta?”, curious na tanong nito.

“Bahala na, malaki ang Pilipinas. Marami naman tayong negosyo kahit saan. Oh pwede akong magtayo ng akin. Sa ngayon, kailangan ko lang muna bumuo ng isang pagkatao ko muli.”

“Pero…”, sabat ni Mimi.

“Ill be on my way here pag kailangan ako ni Mr. A. Paninindigan ko ang Felix na nabuo natin. But this time, wala ng paghihiganti o pagkukunwari. I want to be Felix for good.”

“Naiintindihan ko.”, sagot ni Mimi.

“Oo, kailangan ko hanapin ang pagkatao ko.”, seryoso kong sabi.

Nakita kong nalungkot si Mimi sa desisyon ko. Sa desisyon ko kasi ay bibihira na kaming magkikita ni Mimi. Ngunit hindi lang yun ang naramdaman ko. Kita ko kay Mimi na parang may gusto ito sabihin ngunit hindi masabi.

“Huwag ka na malungkot. Pwede mo naman ako puntahan pag gusto mo ko makita.

Napaluha ng konti si Mimi. Agad din nya itong pinunasan.

“Hindi ako umiiyak.”, pilit na pagtataray nito.

“Ok.”, hinahon kong sagot.

Napatingin ako bigla kay Gero.

“And nga pala, kumuha ka na ng bagong driver na rin.”, bigla kong sabi. Kita ko naman nagulat si Mimi at Gero. Nanlaki pa nga ang mata ni Gero sa gulat sa sinabi ko.

“But I thought…”, litong sabi nito sabay tingin kay Gero.

“Oh, I’m definitely firing him.”, straight kong sagot. Halos mangiyak naman bigla si Gero.

“What?”, sabi ni Mimi.

“Coz I’m hiring him as my assistant.”, sabay tingin ko sa mga mata ni Mimi.

“Oh. Ok..”, simpleng tugon nito. Tumaas ang kilay nito kay Gero.

“You better do your job well because I SWEAR, pag may nangyari dito kay Felix ay hindi ako magdadalawang isip ipaubos ang lahi mo.”, mataray na sabi nito kay Gero. Halos mangatog naman si Gero sa narinig.

“Opo, Lady Godiva.”

“Umopo ka, ha!”, dagdag ni Mimi.

Tumango lang si Gero.

“Okay, I need to go. Papupuntahin ko na lang ang bago mong driver dito. I’ll arrange everything for you.”, mahinahong sabi sakin ni Mimi.

“Mimi, huwag na. Ako nang baha…”,ngunit cinut ako nito.

“Please.. Let me do this for you..”, pakiusap ni Mimi.

“Okay.”, tanging nasagot ko.

Bumeso na sa akin si Mimi at tumayo at naglakad palabas.

“Mimi.”, pagtawag ko.

Lumingon ito sa akin.

“I deserve that hug. Huwag mo ipagdamot.”, ngiti kong sabi.

Instantly, naluha agad si Mimi at agad agad lumapit sa akin at yumakap.

“Gago ka, mag iingat ka, ha!”, luhang sabi nito.

“I will. You have taught me well. I can do this.”, sagot ko.

“I know. Good Luck. At hihintayin ko ang pagbabalik mo.”

“Salamat… Ate…”, taos puso kong sagot.

Hinalikan ako ni Mimi sa magkabilang pisngi at tuluyang nagpaalam.

Pagkalabas na pagkalabas ni Mimi ay tumingin ako agad kay Gero. Napangiti ako sa ichura nito. Para kasi itong batang nawawala sa mall sabay nakita ang mga magulang.

Agad nanamn itong yumakap.

“Konting yakap mo pa, iisipin ko ng may gusto ka talaga sa akin.”, pagbibiro ko.

“Maraming salamat, Felix.”

Hinagod ko lang ang likod nito.

“Can I kiss you?”, tanong nito.

“Why? Hindi mo na naman kailangan magpanggap ngayon.”

“I just want to.”, sabay halik nito sa akin. Nilapat lang nito ang labi nito sa labi ko ng sandal at inalis ito.

“Last mo na yan, ha.”, biro ko.

Maya maya ay dumating na nga ang bagong driver. Agad binigay ang ticket para sa isang lugar.

“Dito?”, tanong ko sa sarili ng mabasa ang lugar san kami papunta.

Napatingin ako kay Gero.

Napangiti.

“Mag impake ka na.”

 Itutuloy...