ANNOUNCEMENT

Kamusta po? ^_^ Atin pong i-welcome ang ating mga new authors sa blog!! ^_^ Andyan po si Sean Christopher Bautista, patryckjr, iamDaRKDreaMeR, Giefe Carvajal, Steffano, Andrey, Jace ofcards, Caleb Uriel Tan, at si Lawfer. Para po sa mga interesado maging author din po. Pls email me po sa kenji.ohya@yahoo.com. Maraming salamat po! ^_^


Nilipat ko na po ang chatbox sa "Kamustahan ^_^" tab po. :)


Guys!! Let us all welcome our newest Admin!! Welcome Admin Tommy Cassanova!! ^_^

Wednesday, October 31, 2012

Ludus Vita : Last Game Part 1



Ludus Vita



Written by: Heara





The Last Game



[A/N: We are on the first part of the last Chapter! J Hello, I’m the author Heara, You could also read my first story it’s a one shot Titled: Black & White. Gusto kong magpasalamat unang una sa inyo maraming salamat sa walang sawang pagsuporta <3, kay Tommy sa pag encourage sakin at bigyang daan ulit ang pagsusulat ko :) Nababasa ko po lahat ng comment niyo at I’m very happy to all of it! Tara na! Let’s read! ]


 DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any resemblance to any person, place, or written works are purely coincidental. The author retains all rights to the work, and requests that in any use of this material that my rights are respected. Please do not copy or use this story in any manner without my permission.

Chatroom


Photo by: Justyn Shawn





“Nakakabored naman ngayon bakit hindi tayo magpagames.  Press 1 para sa gusto ng game para naman mabuhay ang room. Hindi yung ngangahan na lang tayo dito” Ang wika ng founder ng chatroom na si Kenjie.
Maraming chatters ang sumang-ayon sa suhestiyon ni Kenjie.  Isa na Dito si Jojie dahil alam nyang sa wala namang ibang games ang pinapalaro si Kenjie kundi NTT or Name That Tune.  Bihasa si Jojie larangan ng musika.  Halos lahat ng NTT games sya ang nananalo.  At hindi nga sya nagkamali sya pa rin ang nanalo kahit pa paminsan-minsan ay kinukulit si Jojie ng kanyang boyfriend na si Arnold, isang topakin at ang joker ng room at isa rin sa mga main DJ ng chatroom.

“Congratulations to Jojie. Wala na bang ibang mananalo kada maglalaro na lang ng NTT ikaw ang nananalo?  Wala lang load? Kinakarir?” ang pagtatapos ni Kenjie ng laro.  “And now I will pass the mic to one of our Main Chatroom Dj. Ang talak ng talak walang ginawa kundi pumutak walang pagod ang bibig Arnold.  Please do grab the mic in 3,2, and 1.”

Tuesday, October 30, 2012

Waiting



By: Justyn Shawn 
email: jeiel08@gmail.com

Isang banggaan ang nadatnan ni Ronnel noong dumating siya sa tagpuan nila ni Josephine. Kinakabahan siyang nagmamadaling tinungo iyon dahil baka napano na ang kanyang nobya. Nakahinga ng maluwag ang binata nang makita niya itong matyaga pa ring naghihintay sa kanya. 

“Sorry labs. Busy kasi sa trabaho e. Di na din kita natext dahil wala akong load.”saad nito. Hindi umimik ang dalaga. Alam niyang may tampo ito sa kanya dahil pinaghintay na naman ito. Alam nitong ayaw na ayaw ng kanyang nobya na naghihintay ito pero wala siyang magawa dahil naipit siya sa kanyang trabaho. 

Monday, October 29, 2012

Without You 8 (The End)

CHAPTER 8: The Sunrise

“Kaya mo ba?” tanong niya sa akin.

“Gusto ko toh, kaya kakayanin ko toh” sabi ko naman.

“Si Andrew yang kalaban mo, kaibigan natin siya baka magkasakitan lang kayo” pagpupumilit niya sa akin habang gumagawa ako nang campaign parafernalias sa boarding house nila. Samantalang siya ay nag eempake nang gamit.

Malapit na nun ang araw nang election sa campus, at marami na akong ginagawa para sa pagtakbo ko nang president nang student body, medyo nagiging busy pero heto pinupuno parin ang pagiging nobyo ni Enzo, parati na nga akong doon sa kanila.

“Di ka na ba magpapapigil diyan sa balak mo?” tanong ni Enzo sa akin.

“Ikaw nga din a mapipigilan ang pag lipat mo kina Mark…” sabi ko nang hindi siya tinitignan. Nang bigla niya akong niyakap mula sa likod.

“Mahal na mahal kita baby ko” sabay halik mula sa batok ko papunta sa likod nang tenga. Mainit ang sensasyong dumaloy sa kalamnan ko noon. Hindi maipaliwanag na kiliti at kuryente na dumadaloy sa katawan, hanggang maabot niya ang aking pisngi, alam ko na ang balak niyang abutin, ang mga labi ko. Pero pinigilan ko na siya sa balak niya, hindi aprin ako nagpapahalik sa kanya kahit kelan.

“Mahal na Mahal din naman kita Dady ko, at aalis na ako kailangan ko pang puntahan si Mr. Reyes sa school, mag-ingat ka sa pag lipat mamaya ha” sabi ko sabay halik sa noo niya. Tumayo mula sa kama niya at lumabas na nang kuwarto.

Di kalayuan ang boarding house nila sa eskwelahan namin kaya nilakad ko nalng ito. Di kalayuan sa eskwelahan may namukhaan ako sa may daanan, pero mas maikli ang buhok niya ngayon, sobrang ikli na hindi ko aakalaing gagawin niya… si SOPHIE.

“Hi!” pagbati ko sa kanya nang nagkalapit na kami. Pero hindi niya ako pinansin at dalidali rin siyang naglakad papalayo.

Late na ako nang maka-uwi sa bahay noong araw na iyon, nagmunimuni ako sa mga narinig ko na nangyari kay Sophie, di ko naman akalain na gagagohin lang pala siya ni Jay nang ganoon. Alam ko dapat kong sabihin na “buti nga sa kanya, niloko din naman niya ako ah” pero bakit parang mas umiiral ang natitira ko pang pagmamahal sa kanya, pero hindi ito pwede, hindi na dapat ako makikipagsapalaran sa mga walang kwentang bagay.

Pumasok ako sa pinto annag bahay namin, hindi ko na binuksan ang ilaw at aakyat n asana nang hagdan nang biglang bumukas ang ilaw, nang napalingon ako nakita ko si papa na nakaupo sa sala.

“Wèishéme xiànzài nǐ zhǐshì? (bakit ngayon ka lang?)”

“Wǒ zhǐshì yǔ péngyǒu wàichū (I was just out with friends)”

“Péngyǒu? Huò nín zhèngzài yùnxíng dì nàgè yúchǔn de xuǎnjǔ? (Friends? Or that stupid election you are running?)”

“Wǒ hái méiyǒu kāishǐ (I haven’t even started with it)”

“Zhè hěn hǎo, yīnwèi nǐ jiāng wúfǎ shǐyòng wǒ de qián, wéi yīxiē yúchǔn de xuǎnjǔ (that’s good, cuz you will not use my money for some stupid election)”

“Shénme? Dànshì, wèishéme bù ne? (What? But why not?)”

“Nǐ yīnggāi xuéxí, jiùshì tā, wǒ méiyǒu wéi nǐ de yúchǔn de wǔdǎo hé bèi dīgū de xuǎnjǔ, nǐ fāsòng nǐ nàgè xuéxiào (You should be studying and that is it, I didn’t send you to that school for your stupid Dance and that underrated election of yours)”

“Xiànzài nǐ yǒu yīgè wèntí yǔ wǒ de wǔdǎo (and now you have a problem with my dancing)” nagalit na ako at lumalakas na ang boses. Nakikita ko na sobrang galit na si papa sa akin, buti nalang at dumating si mama para pigilan kaming dalawa.

“Cóng xiànzài kāishǐ, rúguǒ nǐ réngrán huì tuīdòng, xuǎnjǔ tōngguò, wǒ jiāng zhànshí qiēduàn nín de zhànghù hé xiūjiǎn xiàlái de jīntiē (from now on, if you will still push through with that election, I will temporarily cut your accounts and trim down your allowance.)” his last words before going to his room.

Tears were now filling my eyes and I ran outside of the house and went to that Club that I usually go to para magpakalasing. I just sat in the the bar table and drank till drunk.

It was half past 1 in the morning when “kuya another glass of Bacardy” I said. “Make that two handsome” a familiar voice told the bartender. I looked at the guy blurry and unfamiliar. “Steven? Ikaw ba yan?” I asked.

“Yah it’s me silly, looks like your drunk! What does your sexy ass doing here?” he sat on the empty chair beside me.

“Ayokong umuwi sa amin, nag-away kami ni papa, he always makes me feel vulnerable, ayoko na. Anu nga pala ang ginagawa mo dito? Nasan si Mark?”

“Well he is not here darling lumipat na kasi yung friend niyo, si Enzo, e sasamahan ya daw muna para di ma OP sa mga kasamahan niya sa Boarding house, ewan ko nga ba dun. Mukhang mabigat ang dinadala mo sa ama mo ah” binigay nang bartender ang aming inorder, at kitang kita mo sa mukha ni Steven ang pakikipag flirt niya dito.

“Parati nalang kasi ako, ako na hindi marunong ako na ang walang pakialam sa magiging buhay ko, I was just doing all of this for his sake…”

“What? The Elections? Anu ba talaga ang problema mo?”

“Pera, saan ako kukuha nanag pera para sa lahat nang gastusin eh he will not give me allowance and he even closed my accounts”

“Pera lang ba? Pera lang problema mo? Masusulusyonan ko yan.”

“Talaga? Pahihiramin mo ako?”

“Sure, but I have my conditions… di pwedeng bigay lang nang bigay diba?” ayan na naman yung medyo flirt niyang pananalita.

“What conditions?”

“You will know that later, now lets Drink, Dance and Enjoy” at yun nga sabay na kaming uminom.

Mas lumalim ang gabi at tumama na ang kalasingan ko, umiinit na ang katawan ko at di na ako makakakita nang diretso. Nilabas ako ni Steven sa bar at sinakay sa taxi, di ko na alam kung saan niya ako dadalhin sa mga panahong iyon ang alam ko hindi na ako makabangon sa kalasingan.

The next thing I knew I woke up in a hotel room alone and walang saplot sa katawan, and I was thinking that time on what may have happened the night before when I saw a note on the TV in front of me.

 “Thanks I had fun, play mu naman yung CD sa taas nang player- thanks –Steve” yun yung nakalagay sa note. And I played it, at laking gulat ko nang makita ko ang ginagawa ko ang laman nang CD, video anng pinag gagagawa ko the night before, pinasayaw niya ako nang malaswa (galling ko parin sumayaw kahit lasing, isip-isip ko nun) at bigla nalang akong naghubad, striptease at na cut yung video, tapos lumabas si steven sa Vid. “hindi ko naman sinagad ang pagsasamantala kasi hanggang subo lang ang ginawa ko, thanks for the night BTW nandyan ang pera sa side drawer at goodluck na lang sa election” sbi niya sa video na yun. May tiwala ako sa kanya kaya hindi na ako nangamba noong mga panahong yun at umalis na sa hotel at pumunta nanang school para mag finalize nung mga kailangan kung tapusin.

Hindi nagging madali ang election dahil na rin na isa sa mga matagal ko nang kaibigan ang kalaban kong si Andrew, High School palang ay nagging magkaklase na kami pero napilit ko parin siyang kumontra sa akin, oo ako ang pumilit sa kanya dahil mas mapapanatag ako kung hindi man ako ang mananalo dhil siya ang magiging president. Pero di ko sukat akalaing masisira ang pagkakaibigan namin nang dahil kay Jim, kaibigan siya ni Andrew, bakla si Jim pero di kaaya-aya sa inyong paningin.

Sineryoso niya talaga ang election and made situations worst, he started spreading rumors about me and he made me believe that Andrew was the one spreading the rumor and vise versa, sinisiraan ko rin daw si Andrew at pinapalabas ko na bakla siya. Simula noon din a ako kinakausap ni Andrew at dahil kaibigan siya ni Enzo, napaniwala niya din ito na kinakalaban ko ang kaibigan niya.

Dumating si Enzo sa bahay, Wednesday afternoon noon gaya nang ginagawa niya parati. Nang sinalubong ko siya hindi niya ako kinibo. Nang pumasok kami nang kuwarto doon na niya ako kinonfront.

“Talaga bang ganyan ka na ka baba? Para makuha mo ang gusto mo gagawa ka na lang nang kwentong hindi totoo?” paumpisa niya na parang sumisigaw.

“Teka, bakit parang ako ang may kasalanan dito, sila kaya tong naninira sa akin, wala nga akong ginagawa sa kanilang masama at ako pa tong pagbubuntungan mo nang galit?” galit ko ring tugon.

“Sinabihan na kita! Sinabihan na kitang huwag mo nang ituloy to. Dahil masisira lang ang pagsasamahan nating magkakaibigan pero tinuloy mu pa rin, ano klase kang kaibigan”

“Ganoon na lang ba? Mas pipiliin mo pa na kampihan sila kesa sa akin na nobyo mo? Sige ikaw ang bahala, paglabas mo nang bahay ko, isipin mo nalang na wala nang tayo!”

Nagkatinginan lang kaming dalawa, walang imikan, agad din naman siyang umalis nang walang isang salita. Alam ko hindi tama na pagtaasan din siya nang boses, pero lalaki ako, hindi ako marunong umintindi nang madalian, umiiral ang pride bago pa ang lahat.

Hindi ako umiyak di tulad nang dati, pinapasok ko nalang sa kokote ko, panakip butas ko lang siya, panakip butas sa isang relasyong d rin naman nangyari. Nang biglang may tumawag, inuha ko ang cellphone ko, nagmamadli at baka si Enzo yun hihingi nang tawad pero iba ang narinig o sa kabilang linya.

“Hello?” sabi nang lalaki sa kabilang linya.

“hello sino to?”

“Pare ha, matagal lang tayong hindi nagkikita kinakalimutan mo nalang ako”

“Putangina, FELIX!!!! Oh  napatawag ka Aya(Kuya)?”

“Im free tonight pwede ka bah? Bonding naman tayo kailangan ko lang nang bestfriend ngayon”

“Sure pare ikaw pa, swerte ko talaga I really need this right now.”

“Sige see you sa bagong Club malapit sa avenue, SoPalace ba name nun?”

“Oo. Alam ko kung saan yun sige kita tayo 8”

Masayang kwentuhan nanaman ang nangyari sa aming dalawa at panay puna namin sa mga babaeng nasa club nang may nakita akong isang pamilyar na mukha sa may bar nang club, nagpaalam ako kay Felix na umalis lang muna para puntahan yung babaeng yun. Kinakabahan akong malaman kung siya nga yun at tama nga ako.

“Sophie?” tanong ko sa babaeng nakaupo na may T-Ice sa kamay, nakita ko nanaman ng napakaamo niyang mukha, the way she looks at me as if I was the last guy on earth and out of the blue she smiled. And I smiled back.
Sophie’s POV

He smiled, oh how I miss seeing those sweet innocent smiles. And everything flashed back in an instant bakit ko ba siya pinakawalan, ako na nga siguro ang pinaka stupid na tao sa buong mundo. At hindi na ako umaasa na may feelings pa siya sakin pagkatapos nang mga nangyari.

“Wow, it’s a coincidence seeing you here…” sabi niya nahiya naman ako.

“Sa kapatid ko yung place at pumupunta ako dito tuwing Wednesday since…” nag aalanganin pa akong pag usapan ang topic pero baka akalain niyang hindi pa ako nakapag move on. “… since the break-up, lam mo naman siguro yun.”

“I’ve heard, wow nice place you have heve at may karaoke stand pa kayo, may kumakanta ba diyan?” at nagtawanan lang kaming dalawa na parang naka bawal na gamot. Namiss ko din na marinig ang tawa niya, at yung mga mata niya parang nakakatunaw parin, di ko akalaing nakatulala nnaaman ako.

“Sophie!” kinuha niya ng attention ko sa pagkakatulala. “Why don’t you join us? Kasama ko best friend ko sigurado ako magkakasundo kayong dalawa” nakakahiya naman na tumangi kaya tumayo narin ako at sumama sa kanya.

“Felix, si Sophie nga pala, yung palagi kong kinikento sayo, sophie si Felix” at biglang tumayo yung lalakeng nakaupo sa may lounge area na kasama ni Caleb.

“NICE to finally meet youy, grabe isang taon nay an ha at di pa kita kilala…” grabe ang tawa niya habang kinakamayan ako. “Akin ka nalang Sophie!” at binatukan siya ni Caleb, “ulol…. Wag ka ngang ganyan  pare” sabi pa ni Caleb. Tawa naman nang malakas si Felix, “Sabi ko na nga ba mayt gusto ka pa sa kanya eh” nabigla ako sa sinabi ni Felix at napatingin kay Caleb. Kung d ako nagkakamali namula ang pisnhgi niya, di kasi halata sa madilim na lugar.

Lumalim ang gabi at naging maganda ang takbo nang lahat except kung mahuhuli ko si Caleb na tumitingin sa akin. “Pare kumanta ka naman doon ang sasagwa nang mga kumakanta eh please naman pare!!!” sabi ni Felix habang may hawak na tinidor na tinutok kay Caleb “oh sige na pare” napabuntong hininga si Caleb at mukhang hindi na pipilitan sa kanyang ginagawa.

Nang umupo na siya sa harap at kumuha nang guitara biglang bumilis ang tibok nang puso ko, hindi ko gusto ang nangyayari dahil sa huling beses na narinig ko siyang kumanta nahulog ang puso ko para sa kanya at ngayon ayaw kong mangyari yung muli.

“This song is dedicated to what should have and should be…” 



at pagkatapos nang mga oras na yun naramdaman ko nang tumulo ang luhang namuo sa aking mga mata tumayo ako at tumakbo papalayo, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko oh saan ako pupunta anng mga oras na iyon. At napadpad lang ako sa rooftop nang building na inuupahan nang bar.

Nakatayo lang ako at pinapanood ang mga bituin sa langit. At hindi parin humuhupa ang agos nang mga luha na nang gagaling sa aking mga mata. “Bakit pa ba kita niloko!” napasigaw ako. “Mahal parin kita CALEB TAN” napasigaw ako ulit nang biglng naramdaman kong may biglang yumakap sa akin mula sa likod narinig kong umiiyak din siyang kagaya ko, “I… I’m… so..sorry” utal utal nitong binangit habang nakayakap sa akin. At hinarap ko siya dahil alam kong si Caleb yun.

Nagkatitigan lang kami at sinuol ko siya nang halik bagay na matagal-tagal ko narin gusting maramdaman ang halik nang isang tunay na pag-ibig. At lumiwanag ang paligid dulot nang araw na lumabas mula sa silangan.

_WAKAS_

Buhay Hayskul: One








Hindi ko po alam kung ano napasok sa isip ko at bigla na lamang akong nagka interesadong
gumawa ng ganitong istorya. May pagka HORROR at MYSTERY kasi ito. Gusto ko rin kasing maiba na naman. At dahil nga sa FIRST TIME. Baka ma disappoint ko po kayo sa expectation ninyo. Dahil na rin hindi pa ako sanay eh. L Sensya na. Pero maipapangako ko pong mas gagandahan ko ito sa mga next chapters. 

Kaya kung may reaction ka or maipapayo sa akin o gusto mo ako maging boyfriend. CHOS! Sabihin
mo nalang sa akin. Wag kang matakot hindi kita kakainin J



 CHAPTER 1:  PUPPY LOVE





Malakas pala ang ulan nang ito ay aking tignan sa labas ng bintana.
Masyadong madilim ang langit at isang kidlat mismo ang pumukaw sa aming klase.
Dito ay nagsi-ingayan ang mga kaklase ko na para bang ngayon lang nakakita ng kidlat.
Estudyante nga ba naman.
Nagiging ignorante kapag andiyan ang mga malalapit na kaibigan.

Sinuot ko nalang ang aking earphone dahil sa wala akong magawa.
Habang ang mga kaklase ko ay nagsisimula nang mag ingay.
Tinignan ko muli ang labas ng bintana.
At nakaramdam ako ng pagka antok.
Iinilagay ko ang aking galanggalangan sa aking silya para makaidlip.
Dito ay nakatulog pala ako.
Na hindi ko na namalayan.

KRINGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG!
Boysit naman oh!
Kung kailan ako nakatulog doon pa nag bell.
Minulat ko ang aking mga mata para mai-ayos ko na ang aking sarili sa pag-uwi.
Tinignan ko ang aking cellphone.
May dalawa pala akong mensahe galing sa kuya ko.
Hindi ko muna pinansin iyon.
Dahil sa wala akong ganang basahin.
Tinugtog ko muli ang musika sa aking cell phone.

Tatayo na sana ako ng biglang may umakbay sa akin.
Kaya nilingon ko kung sino ito.
Sa pag angat ko ng aking ulo ay bigla akong nainis sa aking nakita.
Ang makulit ko na kaklase na naman.
Kaya inalis ko ang kanyang kamay sa balikat ko para makatayo.
Binilisan ko rin ang aking paglakad nang sa ganun ay hindi ako masundan ng letseng ito.
Binuksan ko ang pintuan ng aming silid aralan.
At agarang tumakbo.


Nakalabas na ako sa tarangkahan ng aming skwelahan na nakangiti.
Mabuti naman yata na hindi ako sinundan ng aking makulit na kaklase.
Pumara ako ng jeep papunta sa mall dahil meron pa ako bibilhin.
Sa dalawampung minuto ay naging mabilis lang naman ang pangyayari.
Dahil hindi naman marami ang binili ko.

Magdidilim na ang kalangitan.
Ng ako ay bumababa sa jeep na aking sinakyan.
Lalakarin ko lang naman ang bahay.
Kaya binilisan ko nalang ang paglalakad.
Nakalagay pa rin ang aking earphone sa aking tenga.
Ng ako ay nasa kalagitnaan ng aking paglalakad.
Nakaramdam ako na parang may tao sa aking paligid.

Lumingon ako sa aking likod.
Wala namang tao.
Tinignan ko ang aking kaliwa at kanan.
Wala rin.
Tanging mga halaman lamang ang aking nakikita.
Pinagpatuloy ko na lamang ang aking paglalakad.
Minsan ay sinasabayan ko ang tugtog sa aking cellphone sa pagkanta.
Para maaliw ako kunti.
Pero andiyan na naman ang pakiramdam ko.
Tumigil ako bigla para siguraduhin kung may tao bang sumusunod sa akin.
Lumingon ako sa likod muli.
Walang tao.
Tumigin ako sa kaliwa, mga halaman lang.
Tumigin ako sa kanan.
Dito ay may narinig akong boses.
Kaya tinanggal ko ang aking earphone sa magkabila kong tenga.
Dito ay nakarinig ako ng bulong-bulongan.

Hindi ko maintindihan kaya nilapit ko ang aking sarili sa may kanan.
Dahan dahan akong naglakad pati na rin ang aking ulo ay dahan dahan kong inilapit.
Biglang tumigil ang bulong na aking narinig.
At sa isang iglap!

“BULAAAAGA!”
“AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHH”

“HAHAHA!”

Nakita ko ang aking makulit na kaklase.
Na ginulat lamang ako na aking ikinagulat at itinakot naman sobra.
Nakatawa siyang hawak ang kanyang tiyan.
Kaya isang sampal tuloy ang aking iginawad sa kanya.
Pero nakatawa pa rin siya matapos matabingi ko ang kanyang ulo.

“HAHAHA! Nakakatawa naman iyong mukha mo Louie.”

“At nakuha mo pa talaga akong pagtawanan. Alam mo bang muntik na ako mamatay sa gulat!”

“Hindi kaya nga nag sample ako sayo eh, para malaman ko hehe.”
“Puro ka nalang kalokohan maiwan ka na nga,”

Hindi ko na inaksaya ng oras ang makulit na ito.
Agad akong naglakad papauwi sa amin.
Wala pa mang limang lakad ko sa aking paa ay bigla nalang niya akong niyakap.
Dito ay huminto rin ako.
Para pabayaan siya sa kanyang pagyakap.

“Bakit hindi mo ako hinintay kanina Babe?”
“Malay ko bang magpapahintay ka JOSEPH!”
“Kainis ka naman eh.”
“Inakbayan mo kasi ako kanina eh.”
“Tapos?”
“Alam mo naman siguro na nahahalata na nila ang relasyon na mayroon tayo Joseph?”
“Paki-alam ba nila, saka bakit mo ako tinatawag na Joseph dapat nga babe kasi tayo lang nandito.”
“Iyon lang naman pala, paumanhin po nakalimutan ko BABE.”
“Labas naman sa ilong mo eh”
“Hindi no.”
“Lumalaki ang ilong mo eh” sabay pisil sa ilong ko.
“Ayan ka na naman inaasar mo na naman ako.”
Humarap ako sa kanya para mayakap ko din siya.
“I love you.”
“I love you too Joseph este babe pala hehe.”

Pinapasok ko muna siya sa bahay matapos niya akong samahan pauwi.
Gusto ko munang masulit ang ganitong senaryo bago siya umuwi.
Dumiretso kami agad sa aming hardin.
At umupo muna kami sa may upuan na nasa dulo lamang.
Nag-usap kami sa mga bagay bagay.
Tinanong niya kung ano ang binili ko kanina sa mall.
Ano ang kinain ko sa lunch.
Musta ang kalagayan ko.
Maayos na ba ako sa lagnat ko kahapon.
May nararamdaman ba akong masama kanina hanggang ngayon.
Musta ang pag-aaral ko.
Mga katanungan para humaba ang usapan namin.
Nang naubusan kami ng pag-uusapan.
Ay hinawakan niya ang aking mukha.
Sa pamamagitan ng kanyang daliri ay hinahaplos niya ito.

Joseph sana hindi ka mawala sa akin.
Joseph mahal na mahal kita.
Ikaw lamang ang dahilan kung bakit mas ganado akong mag-aral.
At sa iyo ko lamang naramdaman ang pagiging maligaya sa pag-ibig.
Hindi ko hahayaang masira ang ating relasyon.
Kahit sabi nila na puppy love daw ang ganitong klaseng relasyon na meron tayo.
Ay naniniwala akong tunay na pagmamahal ito.

Iyon ang gusto kong sabihin sa kanya.
Pero wala pa akong sapat na lakas na sabihin ito.
Balang araw ay masasabi ko rin sa kanya ang mga linyang iyan.

Inangat ko ang aking ulo kasabay ang paglapit sa labi ko sa labi niya.
Inilapit naman niya ang kanyang labi.
Para masalubong ang labi ko.
Nang maglapat na ang aming labi ay sinimulan na niyang pasukin ang dila niya sa loob ng labi ko.
Naghalikan kami ng padahan dahan.
At dinamdam ang lasap ng aming mga labi.
Nang masiguro niyang natagpuan ang aking dila ay sinipsip niya ito.
Limang minuto kaming ganun nang yayain ko siya sa loob.
Dahil gusto kong maipagpatuloy ang halikan naming iyon sa kwarto ko.
Nag dahilan lamang ako sa mga magulang ko ng nakita nila ito ay tuturoan niya ako sa math subject.
Pagkalock ko sa aking kwarto ay niyakap na niya ako ng mahigpit.
At inihiga sa aking kama.
Dinilaan niya ang aking tenga.
Pagkatapos ay ang aking leeg na nagpakiliti sa akin.
Hindi na ako nakapaghintay ay dali dali kong hinubad ang kanyang polo pati na rin ang kanyang t-shirt.
Hinubad rin naman niya ang sa akin.
Awtomatikong sinipsip niya ang aking utong.
Kaya sinabunot ko ang kanyang buhok.

“Shit Jospeh! I love you.”

Pumikit ako sa sarap na aking naramdaman.
At dito ay pinagpatuloy namin ang aming pagniniig. 

The Shed




There is no other way to do this…

“I love you”, you said.

I smiled as I read your text message.

But then that smile immediately turned upside down.

I walked home as I thought about how I was hurting you. It wasn’t fair. I didn’t want this to happen.

I first met you by the road. It was a very usual day. I was by a shed waiting for my ride when I noticed you looking at me. I just gave you a nod and smiled a little.

“Hi.”, you said.

I was shocked when you approached me. I thought you were some lunatic that would mug me.

But still.. I said, “Hey.”

You released a gentle smile.

I can’t exactly remember how things went after that. I just soon found myself enjoying your company. You were smart and funny. And very jolly I must say.

We were good friends until that very day you told me about how you feel.

You were falling for me.

I appreciated. But then felt sad.

You were very patient though I know I am hurting you in ways I know, are intentional on my side. I wasn’t fair.

But still, you tried to pursue me.

My conscience is eating me up. I couldn’t do this. You know me. I know you.

You’re the kind of guy who is afraid of commitments. A guy who doesn’t want strings attached with. I understood. You were my friend after all.

But me? How come you can’t understand? I can’t be the guy for you. I never will. Please understand.

“I love you.” – this were the words I don’t want coming from you. Please don’t. I want you as a friend. And I want it to stay that way.

Still, you loved me.

And now, we’re sitting inside a cafe. I can see tears falling from your eyes. It was my own doing. I don’t want to see you like this. But, I have to. This isn’t fair. Not to you.

I told you not to love me.

You deserve someone better. Not me.

I handed you my handkerchief as I again explained why we can’t be together.

I gave a deep sigh.

You cried again.

I couldn’t stand it any longer.

I stood up and gave you a firm hug and I whispered something that made you cry even harder.

I gave you a kiss on the cheeks and left.

I cried the heaviest tears as I left the café. It was excruciatingly painful. I never wanted to hurt someone. Not you, not anyone.

But I had to tell you those words. I know it was intentional.

And I’m sorry. I’m sorry if I hurt you.

I soon reached my house and quickly turned the knob.

There I saw him. The reason why I intentionally hurt you.

I gave him a bright smile as I felt contentment as I looked into his eyes.

I know I made the only decision that ever was.

I rushed to him and gave him a tight hug as I remembered the words I said to you.


“I love him too much to hurt him… I’m sorry… All I can ever be is be a friend to you…”

Anino Ng Kahapon 11


Photo by: Mimi Rage





Una po sa lahat ay gusto ko lamang po kamustahin ang lahat ng sumusubaybay ng Anino Ng Kahapon?  Maraming salamat po sa patuloy na pagsubaybay sa kwentong aking isinulat, nawa po ay nagustuhan ninyo.


Pangalawa nagpapasalamat po ako sa taong  gumawa ng cover photo ng kwento isa sa mga itinuturing kong matalik kong kaibigan Mimi_Rage. At sa asawa ko na tumulong sa akin by giving some ideas. I love you asawa ko Justyn Shawn.  Maraming salamat. 


Hindi ko na po patatagalin pa, pero bago ang lahat ay magpapasalamat ako sa lahat ng nagcomment namely: raymond, ramy from qatar, riley delima, and artsteve, zenki of kuwait, kiero143, Lee, Mac, Lexin, robert_mendoza@yahoo.com, rascal, ALDRIN, Acnologia, Marshy, sa asawa na first time na nagcomment at bumasa sa gawa ko Justyn Shawn at syempre sa mga anonymous silent readers.


Sa lahat ng gustong makipagkulitan sa akin you can follow/add me on the following social networks by simply clicking any of the links below:


_____

Disclaimer:

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome. 

You have the freedom to express your feelings.

Read at your own risk!

Enjoy reading!


Sunday, October 28, 2012

4 Minahal ni Bestfriend : Desperado part 2



             Kamusta po sa lahat? ^_^

             Una ay nais kong magpasalamat muli sa inyo sa mga waang sawang sumusuporta sa aking munting akda. Salamat din po sa paniniwala ninyo sa aking kakayanan. Sobra po itong nakakapagpa touch ng aking puso. ^_^

             Pangalawa, ay gusto ko humingi ng pabor. Hahaha! Pa follow naman po ng blog.. Heheheh. Sige na :P Hahaha!! And nga pala guys, you can add me up on fb pa din. We have a growing community sa fb and I hope ay i-add nyo ko ng mai-add ko din kayo sa ating group. We will be having events soon so sana sumali po kayo. :) Ito po ang link ng aking fb acct. :)  http://www.facebook.com/kenji.bem.oya PAKIUSAP lang po na magpakilala lang kayo upon adding para ma add ko na kayo agad sa group :) Thanks!! So.. ito na!!

              Pangatlo, ay gusto ko pasalamatan ang aking Bembem ko na laging andyan para sa akin all the way! Kay MIMI RAGE na syang gumawa ng cover, Kay Jojie,  at kay Erwin F. Syempre po kay --makki--,demure, ivan d., MaRIOnE, jemryo,mc ern james, Tommy,J, iamronald, cuirous19,youcancallmeJM, Roan,anton, kyle from clark, ANDY, robertmendoza94@yahoo.com, _rayne, Riley, Jeh (Thanks uli!), Rovi Yuno, j20green, Heaven, j.v, erion, price arl, Mark Jayson Pionela, Judaskyle13, JD Javra,Jasper, ZROM60, kapitanismo, Eiji_monster, =dereck=, Riley, Chris, Lei, arvie04,John Gino Basinang, Red of Singapore, Josue Altoveros, Nico, kean tongol, ryan lee, Anthon Gonzales, Edward, Christian, arljhay, hula_boy, 21, totix, erickvladd, calvin, PIP, J, -London-, Down D. Line, ,Mel Gibson, jrvr, vinz_uan, mon, Queckenstedt, kean tongol, Atsea, Bonzai, ryan lee, -rob-, IAN, JM MJ, Jay-Ar, robert, Ryvis Tan, vincent28, Jhumer Andres, shane, Nico, Bonzai, dhyames, wexersz_15, Ras, EUS, Iamrex, LordPauldemort, itsmethirdy, ryan lee, shane, Jhumer Andres, Hiya!, Jay-ar, renxz, pangz, jaymefrompalawan, Ryvis Tan, jamespott, Rez of Bacolod, Silent_al, ariel loniga, jheyjhey javier, maybe, g, patryckjr, Enrique, iRead,wil, jae.jae, RGEEE, Jim of Pangasinan, xheanne, eric sioson, Cloyd, LEI, Moon Sung-Min, meloh, _june_, JD Javra, d^,^b camotes \m/hunk, nam, itsmethirdy, =jess=, Marcanthony, knight_in_shining_armor(hehehe), nam, Danielle, alejojohn, _unspoken_words_, akosijames, Nicholadia, Enrique, lloydie, LemLem, Jayar, Nico, Unknown, Aldrin, , _alelojohn, Dada Marcelo, cris bautista, Malachimark, -erickboi-, Yoshi, Karl rickson, online via ginno, Nikko Ramos, toffer lopez, Prince Pao, ALex, ja, kris, ramzter, Jm_virgin2009, Marlone, edrich of cebu, Archivald, russ, Mars, foxriver, Burj of Abu Dhabi, maybe, pd, mykel22, ampugeh, mark5337, ALDRIN, Al, brenthotz18, toffer lopez, Prince Pao, MarcAnthony, - marcus -, Nikko Ramos, Rands of QC, harry, alex, .paisano, jay.19.bi, Pancookie, cris bautista, Bri, Alexis Gacayan, Paolo Escaba, tj, nikk, eric sioson, -rom-, shingha, Mr.handsome, Mac, nivz, MP of Pasig, ilyrars, erik, .lordsun pogie, Enzo12, Tnito Schrugs, aeigh27 of binan laguna, cris bautista, JC SHIN, marlboro, monty, cazlhers@yahoo.com, fixboy, jay Tagaro, kris, Keanu Reeves, Marky, -rom-, foxriver, diumar, P.Y.S.H, edrich of cebu, bon-bon, Gerald, dhenxo (UTOL!!), kira, Uri_KiDo, Arnold Lachica, iamfree, chadie, IgnorantengFrog, ericka, em_bie24, , arvin of Taiwan, nikk, A L P O, rain, shingha, pein_kyoya, Gian, Enzo12, MIMI RAGE, Brent Angelo, Lawfer, Levin, Ramm, razhly, luilao, kajiki_anton, Jerwin Caraang, slushe.love, Jamespott, pein_kyoya, monja, paul ni joseph ponce, iamdarkdreamer, trutsofme, 12334, Paopi Lopez, dyasper dyokson, Rj, Bequillo, jhexter vhon, Redrockerz, Jamespott, cheryllee, Kimpoy Feliciano, Yrec, Karl Ricson, kierlynez, jon888, archerangel, Cholo Sevilla, ramzter, cy, ian of k.s.a, krisluv, dro, allen mark, manuel, franklin alviola, sora cesar aloner, justine of QATAR, cap, vash18, ramy from qatar, hot_andrew_21, derek ramsey, Jm Fab, ARSTEVE, edward_cavite, g, jhayc, jaycee mejica, kiero143, MorLuck, Tagadxb, Charo Santos, Choy Sevilla, Chris Evans, PauuulFabian, Pao, Ayen, Lee, Toffer(charmedboy09), anita baker, -kiss-, lm_rix, jhay ar tabz, Saykz, hajji alivio, ryval winston, jaycee mejica, Leowenstein, nashdane, Manuel, Louis, Dylan of Jeddah, carlo lovendino, ireneomercado, LeonardCruzL@yahoo.com, johnjamesjohn, eelkahr, hormy, manila_sex_actor,DyEyD, carlo lovendino, Yhno, alphongx, zapfyre_01, -Dylan-, jumpin rooftops, Coffee Prince, KYLE DEXTER RIVERA, Dante Espinosa, Mon Tee, Lexin, PIP, akosichristian, rc, Vice Ganda, dylan of jeddah, Kierl Ynez, ireneomercado, MICO,  cef, Jordan Rey, -john el-, juanes, rascal, Acnologia, YUME, yahiko, =KierBurry=, Izteepen, -mans-, alfredo eufemio, twilightminds, gian, London, Francis Louigie Aviso, jii, LeonardCruzL@yahoo.com, Vintoy122092,  at kay Kuya Mike. At syempre sa mga anonymous at silent readers po. :) At syempre po sa mga friends natin sa fb.  


             COMMENTS AND VIOLENT REACTIONS HIGHLY APPRECIATED.


Saturday, October 27, 2012

When A Gay Man Loves Part 4

Author's Note
Haller there! Sorry for the super mega late update. Naging busy this past few weeks eh. Sobrang hectic ng schedules. Periodical exams, Projects, School Activities, School Events, tapos may short-film pa kaming ginawa which I am assigned as the director. Pero, eot na. Kering keri parn. Na-late nga lang ng upload. I know na lagi kayong bitin kasi maikli lang ang story each part. It was my first time to write a story, and ayaw ko naman ng sobrang daming 'palabok'. Pero I know you will like this story. Some may think na common. Oo common siya, with a twist. So, abangan niyo nalang sa next chapters.

So, eto na. Enjoy reading! Thank you readers!


Part Four

Beep. Beep.

From: MK

Message: Papunta na po ako jan... San ka po banda?

                  One Saturday, I decided na dalhin siya sa bahay. Sakto! Nandun ang buong family. Why? Wala lang. I just want them to meet my bestfriend. It has been a very long time nung nag-dala ako ng bestfriend ko dito. Si Ian pa nga yun eh.

Damn! I miss that guy so much!

                 Magkikita kami sa McDo. Nauna na ako sa place. NAkakahiya naman kasi kung ako ang hihintayin eh ako 'tong nagyaya...

Me: Malapit ako sa My Play Place...
MK: Turn around...

Turn around, every now and thenI get a little bit lonely and you're never coming roundTurn around, every now and thenI get a little bit tired of listening to the sound of my tears


Ayan! Napakanta tuloy ng Total Eclipse of the Heart! HAHA! Chos!

                 Ako naman si uto-uto, umikot. Nilibot ko ang paningin ko. Wala naman eh! Nakatalikod lang ako sa table namin, still trying to find him. I kept on searching... kulang nalang ipa-blotter ko eh, pero wala talaga!

 Urgh! That guy got me!

"Who are you looking for?" bumalik ako sa dating pwesto.

"Tae ka! Nakakagulat ka naman!" si Matthew lang pala. Whew!

"And teka, pano ka napunta jan eh ang sabi mo 'turn around?'" tanong ko pa with matching mataray mode.

"Magtatanong ka nalang ba o aalis na tayo?" sabi niya

"Aalis na po..." sabi ko.

"Wait! Take out muna tayo! Samahan mo ko sa counter..." sabi ko pa

"Osige na..." sabi niya

                   We reached the counter. I ordered Coffee Vanilla Float and Strawberry Sundae. Favorite ko ever! Tapos Crispy Chicken Sandwich. I asked Matthew, and ang gusto niya lang eh Coke Float, Large Fries and Caramel Sundae. Gusto niya daw kasi na ginagawang ketchup yung ice cream nung Sundae. Weird. Pareho sila ni Ian ng gusto.

                   Lumabas na kami after. I was waiting for a cab but suddenly...

"Hoy! Anong ginagawa mo jan?! Eto kotse oh!" sabi niya. Aba! Sossy din ang mokong ha!

"Hanep! May kotse ka pala?!" sabi ko

"Did you asked me?" masungit niyang sagot

"Hindi... Eh bakit ang init ng ulo mo? Meron ka?!"

"Ang init kasi eh! Nakakayamot!"

                   Ilang minutes lang, nakarating na kami sa bahay. Malapit lang naman kasi yung village namin sa McDo kaya mabilis. Bumaba na siya nung nasa tapat na kami ng bahay.I was shocked on what he did next. Pinagbuksan niya pa ako ng pinto ng kotse! Feeling ko, umakyat lahat ng dugo ko sa ulo at namula. Parang nalusaw lahat ng yelo at ice cream ng binili namin dahil sa init. Feeling ko, taob pa si Rapunzel sa buhok ko, isama pa yung bida sa Tangled.

Mygawd! Gurl na gurl ang peg! Napaka-gentleman! *himatay*

                   Akala ko aalalayan niya pa ako pababa. Yung tipong hahawakan pa yung kamay? Hindi pala. Assuming lang teh!

"Hoy ano pang hinihintay mo? New year?" tanong niya. Nayayamot na nga siguro 'to

"Eto na nga po... bababa na..." sagot ko naman at agad na bumaba

Sayang...

                  Nag-doorbell naman ako agad at sinalubong kami ni Yaya Flor...

"Anak, nandun sila sa sala..." sabi ni Manang

"Ah sige po... Salamat po!" magiliw ko naman tugon

                  Grabe! Sobrang saya ko! Ewan ko kung bakit. 'Yung tipong kinikilig ka kahit walang dahilan?! Gosh! Ang dating pa eh, parang may ipapakilala o ile-legal na boyfriend. Haha!

"Ma, Pa, si Matthew po...my boy--- boy na bestfriend..." palusot ko.

 Whew! Baliw ka talaga!

"Good Afternoon po :D" bati naman ni Matthew. Buti naman at naisipan niyang ngumiti.

"So now, pwede na po ba tayong kumain?" sabi ni Ate Sarah

"Oo nga! Kainan na!" sabi naman ng kuya kong matakaw.

                    Then, we proceeded to the dining area. Daming pagkain! Parang fiesta at matataba ang kakain! Ang sasarap pa! Eto namang si Matthew, sobrang cloe agad sa pamilya ko. Na-hot seat pa nga siya dahil sa mga tanong nila! Kulang nalang eh tanungin kung virgin pa siya, anong kulay ng brief niya, kung 'mahaba' ba? HAHA! Puro random things! Bago pa man mangyari yan, tinapos na namin ang pagkain. Niyaya ko naman si Matthew sa kwarto ko.

Bwahaha! Re-rapin ko 'to! Ay mali, magpapa-rape ako dito! Bwahahahahaha!

Hay nako...ang malaswang utak, bow

"Grabe naman 'tong kwarto mo! Di halatang matalino ka huh?!" sabi niya bigla. Halatang namangha ito

"Ha? Hindi naman ah?"

"Ano ka?! Tignan mo nga! Book shelves na puno ng different volumes ng Encyclopedia, at take note! Complete set pa ha! Text books, Almanacs, Atlas, puro trophies and medals pa! May mga certificates pa! Kahit ribbons hindi mo pinlampas!" sunod-sunod na sabi ni Matthew. Hingal na hingla naman 'to kasi halos hindi na humionga sa kaka-describe.

"Compared naman sa kwarto ko, parang tambakan lang ng basura" dagdag pa nito

"Wala ba kayong maid?" tanong ko

"Meron naman... Ayoko alng kasi na may ibang gumagalaw ng gamit ko dun... except kung pinayagan ko" paliwanag niya

                      We entered my room. Agad akong sumalampak na parang palaka sa kama ko. SI Matthew naman, pumasok na ni-lock ang pinto. Naglibot libot naman siya sa kwarto ko. Parang taga-bundok lang na kakababa lang...

"Pwede ka ba hanggang gabi?" tanong ko

"Oo namna... Kahit nga dito na ako matulog eh..." 

"Ganun? Sige... Bar tayo mamaya ha?"

"May alam ka?"

"Oo naman! Ako pa!"

"Sige ba!"

"Sige... text ko nalang din yung ibang tropa..."

"Sige..."

"Tulog muna ako ha? Mag-online ka nalang jan kung gusto mo..."


Matthew's P.O.V

                      I have a best friend. Siya si Brian Anthony Lacuna Nicholls. He's cute. Sobrang puti. He has been my best friend since our first day of school. From that day, I want to know him more. Di ko alam kung ano ang gagawin ko. Yung tipong gusto ko siyang kasama araw-araw? Hay nako... Can it be that I'm falling for my best friend? But it can't be... Straight ako...

                     I'm in his room right now. Grabe! Sobrang ganda ng kwarto niya! Ang daming libro, trophies, medals, certificates, ribbons. Hay nako. Talino grabe. May sarili pang desktop at laptop! I glanced at him, tulog na siya. He’s so cute!

Picturan ko kaya? Tama! Dala ko pala yung DSLR ko!


                    I grabbed my camera. Picturan na! Haha! Sinulit ko na yung pagkakataon. Merong picture na siya lang, minsan, tinatabihan ko. Grabe siya matulog! Naka-pout pa yung lips! At dahil dun, pinicturan ko na parang iki-kiss ko siya sa lips. Haha! Evil! After nun, bored nanaman kao. Pinakialaman ko nalang yung gamit niya.

Hmmm… where should I start? Alam ko na! Sa drawer!

                   Drawer. Oo. Dun kasi madalas nilalagay ang personal stuffs eh. Tinignan ko yung cabinet niya na may drawer, wala. Puro damit! At take note! May table pa siya dun na may napakalaking salamin. Yung parang pang mayaman? O kaya sa dressing room ng artista? Haha! I ties another drawer. Eto na. Ang mga abubot, bow.

                   May dalawang bagay doon na napukaw ang atensyon ko. Diary at Scrapbook. I’m so curious of this stuffs. I looked his diary first. I sat down sa chair na part nung table. I started flipping and reading the pages.




June 6, 2010
Hi there my diary! Puno na yung isa eh kaya dito nalang. First day of school na bukas! Nervous! Sana it will turn out fine. Sana may bagong friends :) This will be for now J Good night!

 Ano kaya yung isa pa?

June 7, 2012
A very great day! May bagong friend? Friend nga ba? Or what? Haha! Miss ko na yung friends ko dati L Yung bagong friend ko si MK… Matthew ko. Haha! Joke lang :)

“Okaayyy… Enough for this… ako ng si MK niya…” sabi ko sa sarili ko.

“WAIT.. so it means…” My gawd!My heart beats fast! Pero, sure ba ‘to? I closed his diary and returned it. Next one, scrapbook.

Grabe. Nakakamangha! Parang babae ang gumawa. Sobrang organized at malinis. Hindi naman masyadong girly and design pero maayos. Kapag ako nga ang gumawa ng ganito, parang grade two ang gumawa sa sobrang gulo at dumi. Well, that’s why I hate making such stuffs like this.

“Everything here was special for me… from those special persons…”

I started flipping pages. Iba-iba ang laman. May pictures, tissue papers na may notres, candy wrappers, etc,. Naka-label din kung sino ang nagbigay sakanya at kelan. Ganito ka-valuable ang tao sa kanya. Even single things like this, tinatago at pinapahalagahan niya. Nakaka-in love tuloy lalo.

Hany ba ‘to?

May nakita kasi akong Hany wrapper. And yes. Hany nga talaga.

Carl Matthew S. Buenaventura gave this to me J June 7, 2012


Yun na ang isa pang proof. In lovbe nga ‘to sakin. I don’t want to hurt him kasi I’m trying to fight this weird feeling. I am straight. I just want to know him more, that’s what I know. Yun lang… siguro. Bahala na if may ‘something na mangyari. Kung ma-fall man ako or what. That’s destiny.

It’s already 5:30 in the afternoon. Boredom kills me. I decided to sleep. But, I don’t feel very comfortable. Not because of Brian. I can’t stop thinking of this strange feeling.

“Nababakla na ba ako?” tanong ko sa sarili ko.

No. It can’t be. Kelangan ko pa magpadami ng lahi. Gumawa ng mga colony. Tapos. Tapos. Yun lang.

Grabe. Sobrang lamig dito. Humiga nalnag kao sa tabi niya. He’s shiverring. I can feel it. Wala namang comforter ‘tong mokong na ‘to. Instead na magpagod pa ako sa pagahahanap, I just decided to hug him.Di naman niya malalaman. He will just think na I accidentally placed my arms in his. Medyo di na siya nilalamig. Sobrang cute talaga nito. He’s like a sleeping angel.

I want to kiss you…  sabi ng utak ko.

No way dude! Hell to the no! sabi nung isa ko pang utak. Oo, dalawa utak ko. Isang bakla at isang hindi.

Kiss him! Again.

*smooch* sa tip lang ng ilong niya. It was a friendly kiss. Medyo kumunot yung noo niya. Naramdaman niya siguro.

*smooch* sa noo naman niya. Bigla namang nawala yung kunot ng noo niya. He’s smiling. I also smiled beacause of what I saw. I hugged him tighter. I drew nearer to him.

“Kung magiging bakla man ako, it’ll be for you… bacause of what I’m feeling right now for you.” Sabi ko sa kanya before closing my eyes.

I felt him moving closer to my chest. It’s like he found strength and a fortress. I just let him. I hugged him much tighter, like ‘I will never hurt you’. I will learn to love this man, someday.

Eto na talaga. Matutulog na talaga ako :)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
To be continued...